Die prachtige lente-catalogus beloofde bloemenpracht het hele seizoen, maar tegen juli hebben veel populaire bloemen het al opgegeven. De tere bloemblaadjes die in mei nog indruk maakten, kunnen gewoon niet tegen de hitte, droogte en plagen van de zomer.
Ik ben er zelf ook ooit weer ingetrapt—en zag die mooie bloei al in juli veranderen in een zielig hoopje slap groen. Die zomer begon ik te zoeken naar planten die écht de hele zomer mee kunnen, zonder dat je ze voortdurend moet vertroetelen.
Ben je het zat dat je tuin in het voorjaar spectaculair is, maar tegen de zomer treurig oogt? Met deze alternatieven blijft je tuin de hele zomer mooi. Deze hittebestendige soorten bieden dezelfde uitstraling zonder het teleurstellende instorten halverwege het seizoen.
1. Vergeet-mij-nietjes verdwijnen razendsnel
Deze charmante blauwe bloemen stelen ieders hart in het voorjaar, maar verdwijnen zodra het warmer wordt. Na hun spectaculaire bloei in mei vergelen ze, krijgen ze meeldauw en sterven ze vaak helemaal af, waardoor kale plekken ontstaan in je tuin.
Veel tuiniers denken dat ze iets fout doen, gaan meer water geven of mesten, maar het helpt niet. Vergeet-mij-nietjes zijn tweejarig en programmeren zichzelf om na het zaaien snel uit te bloeien.
Zelfs uitgebloeide bloemen verwijderen verlengt de bloei nauwelijks—een hartbreker voor wie van een zomertuin houdt.
2. Kattenkruid blijft doorgaan
In tegenstelling tot vergeet-mij-nietjes levert kattenkruid golven van lavendelblauwe bloemen van het voorjaar tot de herfst. Het zilvergrijze blad blijft fris, zelfs tijdens hittegolven, en een snelle snoeibeurt na de eerste bloei zorgt voor nóg een bloemenzee.
Herten en konijnen laten deze aromatische vaste plant meestal met rust, terwijl bijen en vlinders er dol op zijn. Mijn ‘Walker’s Low’ kattenkruid bloeide gewoon door, ook tijdens 40 graden, terwijl andere planten het lieten afweten.
De meeste soorten vormen nette pollen die niet omvallen of woekeren en zijn ideaal voor borders of potten.
3. Ridderspoor stelt na juni teleur
Deze statige blauwe aren stelen de show in het late voorjaar, maar zijn tegen juli vaak niet meer dan bruine stengels met beschadigd blad—vooral in warme zomers.
Schimmels tasten het blad aan bij vochtig weer, en de holle stelen knakken snel tijdens zomerse buien. Stutten werd bij mij bijna een bouwproject, maar het hielp niet echt.
Zelfs na terugsnoeien komen ze in warme zomers zelden goed terug. Zo ontstaat er juist midden in de zomer een saaie plek waar je kleur wilt zien.
4. Russische Salie trotseert de hitte
Toen mijn riddersporen het wéér opgaven, werd Russische salie mijn favoriet. Deze wolken van zilver-lavendel bloemen beginnen te bloeien als de riddersporen wegvallen en gaan door tot in de herfst.
Zomerse stortbuien deren deze houtige vaste plant nauwelijks. Het geurige blad stoot de meeste plagen af en blijft mooi, zelfs bij droogte.
Nieuwe compacte soorten zoals ‘Little Spire’ bieden dezelfde hittebestendigheid zonder te woekeren en passen perfect in kleine tuinen—met precies die felbegeerde paarsblauwe kleur.
5. Viooltjes smelten weg in de hitte
De vrolijke gezichten van viooltjes verdwijnen zodra het warmer wordt dan 20°C. Die vrolijke lentebloemen worden snel slap, bloeien nauwelijks nog en verdwijnen meestal helemaal tegen juni.
Hoeveel je ook water geeft, het helpt niet meer zodra de zomerse hitte toeslaat. Hele perken viooltjes smolten in mijn tuin bijna letterlijk weg toen de eerste hittegolf kwam.
Ze trekken bovendien bladluizen en slakken aan bij warm, vochtig weer, waardoor je potten er onverzorgd uitzien als je juist buiten wilt genieten.
6. Calibrachoa schittert het hele seizoen
Vervang je viooltjes eens door calibrachoa, mini-petunia’s die juist meer bloeien naarmate het warmer wordt.
Regen verandert hun bloemen niet in pap, en je hoeft ze zelden uit te knippen voor nieuwe bloei. Mijn ‘Million Bells’ hingen in augustus nog net zo vol en kleurrijk als in mei.
Ze groeien snel en vullen potten in no-time, en moderne rassen verkleuren niet in felle zon, met kleuren die viooltjes niet kunnen evenaren in de zomer.
7. Gebroken hartjes verdwijnen tegen juli
Weinig vaste planten zijn zo romantisch als gebroken hartjes met hun sierlijke, hangende bloemen. Helaas verdwijnen ze compleet zodra het warm wordt—vaak al in juli.
Het mooie blad verkleurt, verdroogt en laat een lege plek achter waar ooit schoonheid was. Wie dit niet verwacht, denkt vaak dat de plant dood is, terwijl hij gewoon zijn natuurlijke cyclus volgt.
Zelfs langbloeiers trekken zich terug bij zomerse hitte, met kale plekken tot gevolg.
8. Herfstanemonen bloeien tot in de herfst
Toen ik jaren achter elkaar gebroken hartjes verloor, plantte ik Japanse herfstanemonen. Ze starten traag in het voorjaar maar groeien juist door als andere planten op hun retour zijn.
De elegante bloemen dansen op hoge stengels van augustus tot oktober. Anders dan gebroken hartjes blijft het malse blad de hele zomer aantrekkelijk en bedekt het lege plekken.
Mijn ‘September Charm’ soorten verdragen zowel droogte als stortbuien zonder te klagen, en zorgen voor een volle tuin wanneer andere vaste planten al zijn opgegeven.
9. Akelei stort in na het voorjaar
Die sierlijke bloemen boven fijn blad in mei zijn tegen juli een doorn in het oog. Na de bloei vormen zich lelijke zaaddozen en wordt het blad lelijk door bladmineerders en meeldauw.
Terugsnoeien helpt soms, maar levert zelden nog een tweede bloei. Mijn akeleien zagen er rond de zomer zo armzalig uit dat ik ze helemaal tot de grond heb afgeknipt, met gaten in mijn border als gevolg.
Omdat ze zich makkelijk uitzaaien, nemen jonge planten wel plek in maar bloeien pas het jaar erna.
10. Coreopsis geeft non-stop kleur
Overstappen van kieskeurige akelei naar betrouwbare coreopsis maakte voorgoed een eind aan mijn zomerdip in de border. Deze margrietachtige vaste plant schiet juist uit de startblokken als het voorjaar voorbij is, waardoor je altijd kleur houdt.
Draadbladige soorten zoals ‘Moonbeam’ vormen compacte pollen die ook tijdens augustus-hitte fris blijven. Regelmatig uitgebloeide bloemen weghalen zorgt voor een zee van bloemen, al zijn sommige nieuwe rassen zelfs zelfreinigend.
Toen de rest van mijn tuin dor werd tijdens de droogte, bloeide coreopsis gewoon door—nauwelijks extra water nodig.
11. Vingerhoedskruid is snel uitgebloeid
Die spectaculaire aren in het late voorjaar zijn prachtig, maar na de bloei worden het tuinproblemen. Ze maken lelijke zaaddozen, de onderste bladeren verkleuren en de plant sterft als tweejarige vaak helemaal af.
Ik heb geprobeerd ze terug te knippen, maar wat overblijft ziet er snel slordig uit naarmate de zomer vordert. Ze vallen bovendien makkelijk om bij een bui, waardoor je er extra werk aan hebt.
12. Ereprijs blijft recht overeind
Toen vingerhoedskruid me in de steek liet, ontdekte ik veronica: eenzelfde opgaande vorm zonder zomerse inzinking. De bloemen verschijnen al vroeg in de zomer en gaan maandenlang door.
Het blad blijft de hele zomer mooi, en vormt een dichte mat die onkruid onderdrukt. Mijn ‘Royal Candles’ overleefden droogte én stortbuien zonder stutten en bleven fier overeind.
Even snoeien na de eerste bloei en ze komen gewoon weer terug tot september.
13. Sleutelbloemen lijden onder zomerhitte
Tuincentra verleiden je in het voorjaar met felgekleurde sleutelbloemen, maar deze bosplanten houden het niet vol in de zomer. Hun tere blad verbrandt in de zon en wordt snel een prooi voor slakken.
Tegen juni zijn het zielige hoopjes geworden, zelfs op schaduwplekken gaan ze bij langdurige warmte vaak in rust of dood.
Omdat ze oppervlakkig wortelen, drogen ze razendsnel uit—en aandacht levert zelden verbetering op tot het weer afkoelt.
14. Purperklokje blijft mooi tot in de herfst
Mijn rampzalige sleutelbloem-plekken werden opvallend fraai toen ik daar Heuchera plantte. Het kleurige blad in karamel, paars of rood biedt het hele seizoen interesse, zonder dat je bloemen nodig hebt.
Het blad blijft mooi in hitte, vocht en zelfs bij wat nachtvorst. Bloeiaren zijn bijzaak; het blad is de ster, die in de zomer juist extra fel kleurt.
Mijn ‘Caramel’ soort lachte om 30+ graden en bleef mooi, terwijl andere schaduwplanten het opgaven.
15. Scheefbloem wordt lelijk na het voorjaar
De smetteloos witte bloemen van scheefbloem zijn in het voorjaar prachtig, maar blijven niet mooi in de zomer.
Na de bloei ontstaan gele plekken en houtige, kale kernen. Het wintergroene blad dat zo fris was, verbrandt makkelijk in zomerse hitte—vooral in het zuiden.
Snoeien helpt soms, maar het oude voorjaarsbeeld komt zelden terug. Mijn border zag er tegen de zomer steeds vermoeider uit.
16. Zilverkruiskruid schittert in de hitte
Scheefbloem vervangen door zilverkruiskruid (Cerastium) leverde eenzelfde wit tapijt op, plus zilver blad dat juist opknapt bij warmte. Het viltige grijswitte blad weerkaatst zonlicht en houdt het koel.
Na de bloei kun je het licht terugsnoeien voor een nette, dichte mat. In tegenstelling tot scheefbloem ontstaan er geen kale plekken of houtige harten.
Mijn rotstuin groeit nu al drie jaar gestaag vol zonder te woekeren, met zilver blad dat alles om zich heen opfleurt.
17. Tulpen laten gaten achter na mei
Niets zo mooi als een tulpenveld in het voorjaar, maar hun pracht is snel voorbij. Het blad moet blijven staan tot het vergeelt om de bol te voeden, en dat ziet er vaak rommelig uit.
Eenjarigen erbij planten verstoort vaak de bollen. Veel mensen behandelen tulpen daarom als eenjarige bloemen—en dat is best duur voor wat kleur.
Zelfs vaste soorten bloeien na een paar jaar minder uitbundig, zeker in warme streken. Ze moeten regelmatig gedeeld en herplant worden.
18. Daglelies vullen de border de hele zomer
Toen ik daglelies liet overnemen waar de tulpen wegvielen, was mijn lege borderprobleem opgelost. Hun grasachtig blad komt op als de tulpen nog verwelken, zodat je geen kale plekken hebt.
Nieuwe rassen zoals ‘Stella de Oro’ bloeien in golven van juni tot aan de vorst, zonder dat je hoeft te knippen. Daglelies worden elk jaar mooier en houden onkruid tegen.
Mijn gemengde daglelie-border hield zich zelfs tijdens de droogte van vorig jaar prima, bleef groen en fris terwijl andere planten het opgaven.
19. Korenbloemen branden snel op
De blauwe charme van korenbloemen lijkt perfect voor de cottage garden, maar ze houden het nooit uit tot de zomer. Hitte stopt de bloei snel en het blad wordt slordig, gevoelig voor meeldauw.
Ze zaaien zich overal uit, wat het wieden later alleen maar lastiger maakt. Mijn poging tot een wilde bloemenwei eindigde in juli als een rommelige bedoening die flink wat opruimwerk vroeg.
Lange soorten vallen vaak om bij een bui, korte soorten krijgen eerder meeldauw.
20. Kogeldistels blijven de hele zomer sterk
Door onbetrouwbare korenbloemen te vervangen door kogeldistels werd mijn zomertuin van slap ineens spectaculair. De stalenblauwe bloemen verschijnen in juli en blijven mooi tot ver in de herfst, zelfs als de kleur verbleekt.
Hun architectonische uitstraling vormt een blikvanger als andere bloemen moe worden. Het zilvergrijze blad blijft de hele zomer mooi en krijgt geen last van schimmel, zelfs niet bij veel vocht.
Verrassend genoeg trekken deze stoere planten meer bijen en vlinders dan bijna alles in mijn tuin—het is de hele zomer een zoemend feest, zelfs op de heetste dagen.