Gazon is niet de enige manier om je voortuin mooier te maken. Je kunt ook bodembedekkers gebruiken om kale plekken te bedekken, onkruid te onderdrukken, bodemerosie te verminderen en je landschap meer karakter te geven.
Wat ik geweldig vind aan bodembedekkers, is dat ze meestal weinig onderhoud vergen. Ze vormen dichte matten die er prachtig uitzien.
Een uitstekend voorbeeld daarvan is liriope, ook wel leliegras of apenhaargras genoemd. De lavendelkleurige bloemaren voegen elegantie en schoonheid toe aan elke tuin.
Hier lees je er alles over!
Het is leliegras
Beginnend als een kleine pol van slechts anderhalve centimeter breed, kan liriope uitgroeien tot een plant van 30 tot 60 centimeter hoog en breed. De plant heeft sierlijke lavendelachtige bloemaren die oprijzen uit diepgroen, soms bont blad.
De bloemen van leliegras verschijnen in de zomer en versieren de tuin met paarse, roze of witte tinten. De bloempjes zijn klein, maar hun grote aantal maakt een indrukwekkende indruk.
Maar dat is nog niet alles wat deze plant te bieden heeft. Na de bloei verschijnen er kleine zwarte bessen, die de hele winter blijven zitten en een waardevolle voedselbron vormen voor vogels.
Tot slot is leliegras wintergroen, wat betekent dat je het hele jaar door van wat kleur in je tuin kunt genieten.
Liriope vormt een dichte mat
De bloemen zijn al een groot pluspunt, maar dat is niet de belangrijkste reden waarom deze plant perfect is voor gazons.
Leliegras groeit en verspreidt zich snel. De plant kan 30 tot 60 centimeter hoog en breed worden. Als je jonge planten ongeveer 30 centimeter uit elkaar zet, zal de bodem binnen korte tijd volledig bedekt zijn.
Heb je meer geduld, dan kun je ze verder uit elkaar planten. Op een afstand van 40 tot 45 centimeter duurt het ongeveer twee tot drie jaar voordat ze een dichte mat vormen, en bij een afstand van 60 centimeter ongeveer vier jaar.
Het mooiste is dat je je leliegras om de drie à vier jaar kunt delen om nieuwe planten te krijgen. Dit helpt ook om de groei onder controle te houden, zodat het niet je gazon of andere planten verstikt.
Dat gezegd hebbende, hangt alles af van de soort die je kiest. De twee populairste zijn blauw leliegras (liriope muscari) en kruipend leliegras (liriope spicata).
L. Muscari vormt prachtige pollen en is ideaal als bodembedekker. L. Spicata is wat agressiever: deze soort verspreidt zich via wortelstokken en kan andere planten overwoekeren als je niet oplet.
In feite staat liriope spicata op de lijst van invasieve planten in tennessee en georgia (1).
Toch heeft elke soort zijn nut. Wil je dat je liriope netjes binnen de perken blijft en vooral als randplant fungeert, kies dan voor l. Muscari.
Wil je juist snel kale plekken bedekken, ga dan voor l. Spicata. Zorg er dan wel voor dat je de plant binnen een afgebakend gebied houdt, zodat hij niet je hele tuin overneemt.
Het goede nieuws is dat l. Spicata zich minder agressief verspreidt in de volle schaduw, waardoor je haar zonder zorgen in schaduwrijke delen van de tuin kunt planten.
Dat is het mooie van leliegras: het groeit uitstekend in uiteenlopende lichtomstandigheden, van volle zon tot diepe schaduw.
Andere redenen om leliegras te planten
Hoewel het oorspronkelijk uit japan komt en niet inheems is in amerika, heeft apenhaargras veel te bieden voor onze tuinen.
Het is een wintergroene vaste plant die nauwelijks onderhoud vergt. Ze verdraagt zout in de bodem, hitte en droogte, en groeit zelfs goed als je haar grotendeels aan haar lot overlaat. Leliegras helpt je bovendien te besparen op de waterrekening, want het hoeft niet vaak beregend te worden.
Het mooiste is dat deze plant goed groeit in bijna elke grondsoort, zolang de aarde maar goed doorlatend is. Wil je de groei een extra boost geven, meng dan wat compost door de grond.
Ik noemde al dat leliegras zowel in zon als in schaduw floreert. Uiteraard zal ze in de zon de mooiste bloemen vormen. In diepe schaduw wordt de plant wat langer en bloeit ze minder rijk.
Nog een groot voordeel: leliegras trekt allerlei bestuivers aan, iets wat gazongrassen niet doen. En mocht je huisdier eraan knabbelen, dan hoef je je geen zorgen te maken — de plant is niet giftig en je zult nauwelijks merken dat er een paar bloempjes missen.
Je zult de plant wel minstens één keer per jaar moeten snoeien. Verwijder het oude blad in de late winter, zodat ze in de lente weer fris kan uitlopen.
Het goede nieuws is dat je hiervoor geen snoeischaar nodig hebt. Zet gewoon de grasmaaier op de hoogste stand en maai het leliegras terug tot ongeveer acht centimeter.
Wat ik prettig vind aan apenhaargras, is dat herten en konijnen er ver van wegblijven. Minder prettig is dat slakken en naaktslakken het juist heerlijk vinden. Wees alert op deze plagen en pak ze snel aan.
Hoewel leliegras goed tegen droogte kan, verdraagt het geen overtollig water. Vermijd daarom sproeiers en bovenaf water geven, want dat kan leiden tot meeldauw en schimmelinfecties.
Dat is goed nieuws voor tuiniers in drogere klimaten. Maar wie in een gebied met veel regen woont, moet opletten: leliegras kan daar besmet raken met anthracnose, een hardnekkige ziekte die de bladeren doet verkleuren en afsterven.
Tot slot: leliegras verdraagt geen intensief belopen gazon. Beperk voetverkeer zoveel mogelijk om de plant gezond te houden.
Bronnen
- Liriope spicata (z.d.). North carolina extension gardener plant toolbox.