Mijn excuses. Het spijt me voor al je tranen, voor de pijn, die pijnlijke pijn die je bijna heeft gebroken. Het spijt me dat ze je hebben laten twijfelen aan je waarde. Niemand zou je zo moeten laten voelen.
Het spijt me voor hun dwangmatige behoefte om je neer te halen en je onder controle te houden.
Het spijt me dat ze je gebruikten om zichzelf goed te voelen, je ronddraaiden in hun manipulatie, en je begon jezelf in vraag te stellen, alsof je misschien op de een of andere manier verantwoordelijk was voor wat er gebeurde.
Het spijt me voor al die slapeloze nachten waar je harteloos vroeg, waarom?
Het spijt me dat je nooit de verontschuldiging hebt gekregen die je zo onmiskenbaar verdient.
Ik weet dat je naar antwoorden op zoek bent, om een reden waarom de persoon deed wat hij deed. Ik weet dat je het niet kunt begrijpen, omdat je zo iemand nooit zou kunnen behandelen, laat staan de persoon van wie je houdt.
Misschien hielden ze niet van me, begon je te denken. Maar je moet begrijpen dat wanneer je te maken hebt met een gebroken persoon, er geen logica is.
Je moet begrijpen dat wanneer je te maken hebt met een egoïstisch persoon, hun behoeften altijd eerst zullen komen.
Waarom ze het deden, is niet belangrijk. Probeer niet eens te begrijpen waarom ze deden wat ze deden. Je kunt jarenlang analyseren en het nooit ontdekken. Ze weten waarschijnlijk zelf niet eens waarom ze het deden.
En stel dat ze alles hebben gezegd wat je wilt horen, zou dat echt iets veranderen? Zou dat veranderen wat ze deden, de persoon die ze zijn, en waarschijnlijk altijd zullen zijn?
De echte afsluiting is dat wat nu belangrijk is, het juiste is. Het oude gevecht proberen, is een gevecht die je nooit zult winnen omdat je al je energie verspilt die je kunt gebruiken om het nieuwe te bouwen, om het leven dat je eigenlijk wilt leven te innoveren.
De energie die het neemt om je aan het verleden te houden, houdt je tegen om je leven volledig te leven.
Nee, je hebt het niet verdiend. Je hebt het niet verdiend. Maar de afsluiting die je nodig hebt, ligt in de waarheid, de waarheid over wat je verdient.
Je verdient iemand die aan je denkt, aan jouw behoeften, en niet alleen op de dagen dat het goed voor hen was.
Iemand die je laat zien dat het hen iets kan schelen, iemand die overal met je wil zijn. Iemand die weet dat, hoewel je zo sterk bent en het alleen kunt maken, tog samen met je wil vechten, omdat jij een deel van hen bent en ze het op geen enkele andere manier zouden willen.
Denk nooit aan iemand die niet aan jouw denkt. Zoek nooit naar antwoorden en een verontschuldiging van een persoon die te kapot of narcistisch is.
Je wilt zo’n persoon niet, dat wil je niet in je leven. Kijk nooit met spijt terug, want alles gebeurt met een reden en het heeft jou gemaakt!
Ik weet dat je van hem hield. Ik weet hoeveel pijn het doet. Ik weet dat je alles niet snel kan vergeten.
Maar ik weet ook dat er daar een buitengewone liefde heerst, een liefde die je nooit zal breken, een liefde die je nooit zou kennen als het niet bij de laatste zou eindigen.
Maar de liefde moet bij jou beginnen. Je moet je beginnen te realiseren dat niemand je het gevoel moet geven dat je moet strijden om hun aandacht en hun liefde moet verdienen.
Het moet beginnen met je te realiseren dat je beter verdient – want wanneer ze besluiten om bij je terug te komen, en dat zal ook zo zijn, dan moet je sterk genoeg zijn om niet terug te worden gezogen.
Er zal iemand zijn die je alles zal geven wat je verdient, en je bent eindelijk, eindelijk vrij om dat te ontvangen.
