Deze is voor jou – de man die me bijna voorgoed heeft gebroken. Degene die me deed denken dat liefde pijn is en die me alleen maar tranen heeft gegeven.
De ex die mijn geest brak en die me in mijn eentje in mijn ellende liet verdrinken.
Liefde moet verdiend worden. Weet je nog hoe je dat altijd tegen me zei? Je zou me ervan overtuigen dat ik je liefde moest verdienen.
Je liet me ervoor vechten en erom smeken en dan gaf je me een lepel van je aandacht om te voorkomen dat ik van de hongerdood zou sterven.
Je bent er bijna in geslaagd om mij ervan te overtuigen dat ik een waardeloos, onbekwaam mens ben van wie nooit zal worden gehouden.
Je bent er bijna in geslaagd om mij ervan te overtuigen dat ik niets beters verdien dan de kruimels van je liefde waar ik om moest smeken.
Maar wat denk je? Je had het helemaal mis. Oh, wat zou ik graag willen dat je me nu kon zien. Ik hoop dat je weet hoe gelukkig ik ben. Ik hoop dat je je realiseert hoe verkeerd je over mij zat.
Er was niets mis met mij, alleen met de man op wie ik verliefd was; jij.
De enige fout die ik heb gemaakt, was van je te houden en ik hield meer van jou dan van het leven zelf.
Ik wou dat ik je voor het avondeten kon uitnodigen, zodat je kon zien hoe: “Ik nooit zal weten hoe ik moet koken.”
Ik wou dat ik je mijn artikelen kon laten zien, zodat je kon zien hoe: “Ik met mijn schrijven nooit iets zal bereiken.”
Ik wou dat ik je aan mijn man voor kon stellen, zodat je kon zien hoe: “Niemand ooit van me zou houden.”
Ik wou dat je naar een van mijn toneelstukken zou komen, zodat je kon zien hoe: “Ik nooit actrice zal worden.”
Oh, wat zou ik willen dat je kon zien dat het enige wat er mis met mij was, was om bij jou te zijn.
Je hebt nooit in me geloofd. Je hebt me nooit gesteund. Je hebt me nooit het voordeel van de twijfel gegeven.
Je had eigenlijk gelijk toen je zei dat ik geen van die dingen kon doen, omdat ik het echt niet kon, zolang ik bij jou was.
Herinner je je nog al die keren dat ik huilde en je smeekte om van me te houden? Ik wel. Wat heb ik in je gezien?
Waren het gewoon papa-problemen die me in je armen dreef?
Of ben je zo’n goede manipulator dat je me verliefd op je hebt laten worden, zodat je met mijn geest kon rotzooien?
Je liefde heeft me gebroken achtergelaten. Het leek wel alsof ik anorexia had, omdat je je met mijn energie en liefde voedde.
Het ergste van onze relatie is dat ik weet dat je me terug zou nemen.
Ik weet waar ik je kan vinden. Je bent op dezelfde plek waar je was toen ik eindelijk de moed kreeg om je te verlaten.
Je bent niets veranderd. Maar ik wel. “Je zult nooit een vrouw zijn.” Weet je nog dat je dat tegen me zei?
Nou, kijk eens wat voor vrouw ik ben geworden. Ik weet dat je af en toe mijn sociale media stalkt.
Ik weet dat je ziet hoe geweldig ik het zonder jou doe.
Maar weet je dat alles mogelijk werd gemaakt door een man die echt van me houdt?
Toen ik bij jou was, kon ik me niet eens voorstellen dat een vriend zo begripvol zou kunnen zijn, dat het iemand zou moeten zijn die in je gelooft en je steunt.
Dat heb jij me geleerd. Je hebt me de donkere kant van de liefde laten zien.
Dat is wanneer degene van wie je houdt niet in staat is om van jou te houden. Jij bent niet in staat om lief te hebben.
Daarom zit je nu alleen in je kamertje en ben ik gelukkig in mijn eigen huis met mijn man. Ik zou dat nooit hebben gehad als ik bij jou was gebleven.
Als ik bij jou was gebleven, dan zou ik nu een vervanger zijn voor je moeder en dat was waar je in de eerste plaats naar op zoek was.
“Een vrouw hoort in de keuken te staan.”
Je hebt ervoor gezorgd dat ik een hekel had aan koken, omdat het volgens jou het enige was wat een vrouw moest doen.
Ik zou me ellendig hebben gevoeld als ik bij jou was gebleven, zoals ik me ellendig voelde toen ik bij je was.
Zie je het verschil niet nu ik een echte man heb die me als een prinses behandelt? Je hebt me nooit zo behandeld.
Ik kan niet geloven dat ik bijna met je ben getrouwd. Het zou de ergste keuze zijn geweest die ik ooit in mijn leven had kunnen maken.
Ik hoop dat je dat weet. Ik hoop dat je er ‘s nachts aan denkt als je alleen bent en zou willen dat je me terug kon krijgen. Dat zal nooit gebeuren.
Ik hield zoveel van je dat de eerste zes maanden met mijn toekomstige echtgenoot over jou gingen.
Ik had het met hem constant over jou. Het was alsof je me had gehersenspoeld om van je te houden en ik kon niet stoppen.
Maar ik ben blij je te kunnen vertellen dat ik dat het me is gelukt. Nu denk ik niet eens aan jou.
Ik denk er alleen aan hoeveel beter mijn leven had kunnen zijn als ik jou nooit had ontmoet.
Ik zou door jouw duistere liefde niet voor het leven getekend zijn.
Het enige dat je echt voor me hebt gedaan, is me een litteken geven. Kun je iets bedenken dat ik in de vier jaar dat we samen waren heb bereikt?
Wat dacht je ervan dat ik nu getrouwd ben met een man die echt van me houdt?
Het verschil is pijnlijk duidelijk. De aan-en-uit-relatie die ik jaren met jou heb gehad, maakte me alleen maar kapot.
Er kwam niets goeds uit, behalve de beslissing dat ik nooit meer bij je zou zijn.
Ik heb mijn hele leven meer van jou gehouden dan van wat dan ook, maar die liefde heeft me bijna vermoord.
Wat het meest pijn deed, was de wetenschap dat je nooit echt van me hield.
Ik was gewoon iemand met wie je naar bed ging. Elke keer als de dingen niet naar jouw zin gingen, dan maakte je het uit.
Ik had een keuze, bij je zijn en alles moet gebeuren zoals jij het wilde, of helemaal niet bij je zijn.
Het heeft me een tijdje gekost om te beseffen wat de juiste keuze was, maar ik heb het gedaan.
Ik hoop dat je het resultaat ervan weet. Ik hoop dat je weet dat ik nu gelukkig ben en dat ik dat bij jou nooit ben geweest.
