Bindingsangst bij vrouwen en het vermijden van intimiteit in relaties is voor 17% van de vrouwelijke bevolking de norm in de moderne datingwereld.
Zoals veel lezers zullen begrijpen kan het je tot waanzin drijven en je zelfs boos maken als je het gevoel hebt dat je wordt afgewezen en genegeerd wanneer je probeert closer te worden met iemand van wie je houdt.
Als jij zelf degene bent die de ander vermijdt, voel je je misschien net zo verward door de onredelijke emotionele eisen en het neurotische karakter van je partner.
“Wat willen deze mensen van me?” vraag je je misschien af.
Je wordt misschien overrompeld door de aantijgingen dat je niets om je naasten geeft en dat je er niet voor ze bent…terwijl je zeker vindt dat je wel om hen geeft en ontzettend veel van hen houdt.
Het goede en slechte nieuws is dat dit patroon volkomen normaal is…maar dit betekent nog niet dat het goed voelt om een relatie te hebben met iemand die afstand neemt en de emoties uitschakelt als het ze te heet onder de voeten wordt.
Maar het is belangrijk om te begrijpen dat de bindingsangst bij vrouwen ervaren niet per se inhoudt dat ze niet om anderen geven.
Het is vaak niet eens een bewust proces.
Het is vooral een biologische reactie die geworteld is in de structuur van het centrale zenuwstelsel veroorzaakt door bepaalde opvoedingstechnieken in de kindertijd.
Alle kinderen hebben van oorsprong de behoefte om zo dicht mogelijk bij hun ouders te blijven dat ze beschermd en getroost kunnen worden als ze bang of overstuur zijn.
Hoe de ouder reageert op deze situatie heeft een enorme impact op de ontwikkeling van de persoonlijkheid van het kind (persoonlijkheid wordt omschreven als hoe iemand op karakteristieke wijze dreigingen herkent en hoe iemand denkt, voelt en zich gedraagt.
Ouders van kinderen die intimiteit vermijden of afwijzen hebben de neiging om de afhankelijkheid of vermeende zwaktes van het kind te verwerpen.
Ze gebruiken soms zelfs schaamte om de baas te spelen, als in: “Grote jongens huilen niet!” en ze zijn vaak erg intolerant als kinderen hen uitdagen of zeggen hoe ze zich voelen.
Als een kind in deze relatie tegen haar ouders zegt dat ze boos (of gefrustreerd, geagiteerd of gekwetst) is, zal de ouder waarschijnlijk hard reageren en het kind een standje geven voor hun ondankbaarheid en respectloosheid.
Dit patroon zorgt er vaak voor dat het kind, dat in ontwikkeling is, de ouder onterecht gaat bewonderen, want de ouder in een kwaad daglicht zien zal bindingsangst bij vrouwen bij het kind veroorzaken.
Nog een patroon dat een vermijdende/afwijzende stijl toont, is wanneer de ouder zo emotioneel overstuur en kwetsbaar is dat het kind zich niet kan uiten zonder bang te zijn dat de ouder helemaal instort.
Hetzelfde geldt voor de “helikopter moeder”, die zo bemoeierig is en overdreven omgaat met de emoties die het kind ervaart, dat het kind leert om die ervaringen nooit te uiten als de ouder in de buurt is.
In dit geval reguleert het kind de angst van de ouder, in plaats van andersom.
In een notendop is het zo dat wanneer behoeftigheid of negatieve uiting van emoties (zoals verdrietig zijn en huilen of het uiten van woede jegens de ouder) constant beantwoord worden met intolerantie, afwijzing of straf door de ouder, kinderen zodoende leren om hun ouders niet meer om aandacht, troost en steun te vragen.
In dit geval wordt de stress van het kind niet door de ouder weggenomen; noch kan het kind het zelf verwerken.
De enige manier waarop een kind dus met negatieve emoties om kan gaan is door ze niet te ervaren.
Mensen die op deze manier zijn opgevoed zullen sociale signalen negeren die aangeven dat er misschien sprake is van afwijzing of genegeerd worden.
Als een negatief sociaal signaal niet genegeerd kan worden, kan de persoon het signaal afdoen als onbelangrijk: “Hij is een loser.
Het maakt me eigenlijk helemaal niet uit wat hij denkt!”.
In het geval dat negatieve sociale signalen niet genegeerd kunnen worden en de persoon die negatieve emotie begint te ervaren, zal diegene waarschijnlijk de ongewilde ervaring onderdrukken en het wegduwen naar het onderbewuste.
Dit patroon is veranderlijk, want zolang het “goed” gaat en de persoon neutrale of positieve emoties kan uiten, kan hij/zij afwijzing uit de weg gaan en een schijn van intimiteit ophouden in hechte relaties.
Als ze strebertjes worden (bijvoorbeeld in sport, op school of op hun werk) zullen ze misschien zelfs acceptatie en lof ontvangen van hun ouders, omdat hun ouders waarschijnlijk hoge verwachtingen hebben van de prestaties van hun kinderen.
In het verlengde daarvan worden deze kinderen als volwassene vaak succesvolle, prestatiegerichte strebertjes, die tegelijkertijd ontkennen dat ze behoefte hebben aan genegenheid en elk idee verwerpen dat ze misschien angstig of kwetsbaar kunnen zijn.
Aangezien door genegenheid in (vriendschappelijke of romantische) relaties kwetsbaarheid en de kans op sterke negatieve emoties ontstaan, wordt het vaak vermeden.
Dit betekent niet dat individuen die vermijdend gedrag laten zien weinig vrienden hebben.
Ze zullen zelfs beschouwd worden als populaire mensen, zeker aangezien ze waarschijnlijk goed zijn in concurreren en presteren.
Toch zullen dit soort mensen hun persoonlijke worstelingen niet snel met anderen delen en is de kans groot dat ze zich sociaal geïsoleerd voelen.
Aangezien de vermijdende persoon heeft geleerd om zijn eigen negatieve emoties te negeren en te ontkennen, zal het ook erg lastig zijn om emotionele signalen in anderen te herkennen of veel inlevingsvermogen te hebben.
Deze persoon zal in alle opzichten emotioneel kleurenblind zijn.
Maar zoals veel mensen die kleurenblind zijn, zal deze persoon zich waarschijnlijk niet bewust zijn dat ze de emoties van anderen niet goed opvatten en dat ze daar niet goed mee omgaan.
Daarnaast zal alles worden ontkend en zal je tegen een sterke weerstand aanlopen als je de vermijdende persoon confronteert met onthullingen dat ze emotioneel onbereikbaar en afstandelijk zijn (ze zien het namelijk echt niet).
Het mag duidelijk zijn dat dit patroon een verwoestende invloed zal hebben op hechte vriendschappen, romantische relaties en zelfs op werkrelaties.
Wat je kunt doen om het patroon te veranderen over bindingsangst bij vrouwen:
Als jij degene bent die vermijdend gedrag toont, denk je waarschijnlijk dat er geen probleem is.
Je komt misschien indirect tot de conclusie nadat je op je werk tegen een aantal problemen bent aangelopen, je relatie is uitgegaan of je door je partner wordt meegesleurd naar de psychische hulp.
Als je ervoor open staat om je aanpak te veranderen, volgen hieronder een aantal dingen die je zou kunnen doen:
- Oefen met het herkennen van de emoties van anderen en check dan bij hen (of een betrouwbaar iemand) om na te gaan hoe goed je het hebt gegokt.
- Als andere mensen negatieve emoties jegens jou uiten, hou dan voet bij stuk en luister. Je zal waarschijnlijk uit je huid willen kruipen en de tegenaanval willen inzetten, je willen afsluiten of de benen willen nemen. Doe dit niet. Laat de ander zien dat je nog steeds bereikbaar bent en dat je het begrijpt door terug te reflecteren wat ze hebben gezegd…maar volg niet met “maar…” om je tegenaanval in te zetten.
- Leer om je emoties te labelen en te uiten. Zeg niet wat je denkt (“Het gaat prima”); Zeg wat je voelt (“Ik voel me bedreigd en dit gesprek bezorgt me veel angst”). Denk eraan om een overzicht te maken om makkelijker op woorden te komen die te maken hebben met emoties.
- Realiseer je dat je kalme buitenkant en rationele aanpak wat betreft relatieproblemen angstige mensen misschien het gevoel geven dat ze minderwaardig zijn en ze zich afgewezen en angstiger gaan voelen. Dit zal ervoor zorgen dat de angstige persoon veeleisender zal worden en je minder ruimte zal geven om te ademen.
- Zet je carrière niet op de eerste plaats en je relatie pas op de tweede. Vroeg of laat komt het bij iedereen voor dat een competitieve inspanning mislukt. Als dit gebeurt, wil je er niet achter komen dat je er alleen voor staat. Realiseer je dat je zonder een streber te zijn ook gerespecteerd en bemind kan worden.
Als je een relatie hebt met iemand die vermijdend gedrag vertoont, kun je het volgende doen:
- Realiseer je dat als de vermijdende persoon zich afsluit en afwijzend wordt, dat dat betekent dat ze angstig zijn en ze het ervaren van emoties proberen de kop in te drukken. Het is makkelijker gezegd dan gedaan…maar probeer het gewoon niet persoonlijk op te vatten.
- Onthoud dat hoewel ze het zullen ontkennen, de vermijdende persoon met bindingsangst bij vrouwen bang is voor sterke en pijnlijke negatieve emoties. Als de persoon zich afsluit, zich terugtrekt of opeens erg intellectueel wordt tijdens gesprekken, laat hen dan de benen nemen en probeer het later nog eens.
- Als de vermijdende persoon weg moet vluchten, ga dan niet achter ze aan. Ze zullen slechts sneller gaan rennen. Geef hen genoeg ruimte en de kans om angstig te zijn en je te missen (natuurlijk moet je om dit te bewerkstelligen je eigen stressgevoelens kunnen reguleren).
- Realiseer je dat als je veel intimiteit nodig hebt in je relatie, je misschien een partner hebt gekozen die dat heel moeilijk aan je kan geven.
- Leer om aan de ander (op een rustige manier) te uiten wat je denkt dat ze voelen en waarom je dat denkt. Deze manier van communiceren kan een emotionele spiegel bieden om de vermijdende persoon te helpen om zich meer van zichzelf bewust te worden.
Iedereen heeft sterke kanten en de vermijdende/afwijzende persoon kan charismatisch en prestatiegericht zijn.
Ze blinken misschien uit op werk en zijn een perfecte teamgenoot.
Daarnaast heeft de vermijdende persoon veel aantrekkelijke eigenschappen en de uitdagendere aspecten van deze persoonlijkheid zijn misschien niet merkbaar totdat er een hechtere relatie is ontstaan.
Als je deze persoon bent of je een relatie hebt met iemand met bindingsangst bij vrouwen, wees geduldig en realiseer je dat het een hele tijd heeft geduurd om emoties op deze manier te verwerken en dat er tijd voor nodig is om te leren om moeilijke emoties te herkennen en goed met deze om te gaan.
