Het even geleden sinds deze man bij je wegging.
De man die je als je zielsverwant zag en als iemand voor altijd.
De man met wie je had gepland de rest van je leven mee te delen en van wie je nooit had gedacht dat hij je op zo’n manier zou verlaten.
Het is even geleden sinds de man van wie je meer hield dan mogelijk je verliet.
Een poos sinds je je verloren voelde, wanhopig en je hart werd gebroken.
Een poos sinds je op een plek vast zat, zonder enige hoop om verder te gaan.
Maar eigenlijk herinner je jezelf eraan hoe je liefde voor deze man zich ontwikkelde.
Je herinnert je hoe je voor hem viel en hoe met de tijd hij het middelpunt van je universum werd.
Maar je kunt er niet achter kunt komen wat de juiste manier is om over hem heen te komen.
Hoe hard je ook je best doet, je kunt hem niet vergeten en ondanks al je moeite, kun je er maar niet achter komen hoe je je liefde voor hem kunt kwijtraken.
Nou, laat me je een ding zeggen – ook al geloof je me nu niet, je zal hiervan genezen, en je zal er beter uitkomen.
Je zal vroeg of laat niet meer van hem houden, en hij zal tot je verleden gaan behoren, precies waar hij hoort.
Je zal niet meer van hem te houden, op dezelfde manier als hoe je van hem begon te houden.
Maar het zal niet overnacht gebeuren. Het is een proces dat je tijd en toewijding nodig heeft.
Allereerst zul je boos zijn op hem.
Je zal kwaad zijn om alles wat hij je heeft aangedaan.
Hoe durfde hij alle dromen die jullie samen hadden opgebouwd te vermorzelen?
Hoe kon hij je hart breken, zonder met zijn ogen te knipperen?
Dan zul je boos op jezelf worden. Hoe kon je zo dom zijn om hem te geloven?
Hoezo zag je op den duur zijn ware ik niet?
Hoe kon je het leven delen met een man die overduidelijk nooit genoeg van jou heeft gehouden?
Daarna, wanneer je van de boosheid af bent, volgt het verdriet.
Je zal alleen denken aan de mooie herinneringen en als je die herinneringen ophaalt zul je deze man terug willen.
Dit is het punt waarop je je eenzaam begint te voelen, omdat je gewend was om hem altijd bij je te hebben.
Je zal overtuigd zijn dat je de rest van je leven zal huilen voor deze man.
En wanneer je eindelijk instort zal de enige weg een weg omhoog zijn.
Wat je je niet realiseert is dat toen dit allemaal gebeurde je eigenlijk de weg in bent geslagen om de liefde voor deze man kwijt te raken.
Je zal je er niet bewust van zijn dat je al aan je reis bent begonnen om hem los te laten, en dat de fases waar je doorheen ging allemaal deel uitmaakten van je genezingsproces.
En dan opeens, op een ochtend, zal je niet als eerst aan hem denken.
Je zal een glimlach bij jezelf opmerken zonder dat er een specifieke reden voor is, en je zal zijn stem niet in je achterhoofd horen.
Plots zal je opmerken dat je niet elke dag aan hem denkt.
Je zal inzien dat je hart hem heeft begraven en dat hij nu alleen nog maar een verre herinnering is.
Op een dag zul je niet bang zijn om het leven alleen te leiden, want je zal inzien dat je het prima hebt gered zonder hem.
Je zal hem niet missen, en je zal niet het gevoel krijgen dat je in je eentje niet compleet bent.
Opeens zul je van je leven als single gaan genieten. Je zal jezelf verwennen zoals je hem verwende.
Je zal meer van jezelf gaan houden dan je ooit van hem hebt gehouden.
Als dat gebeurt zul je je meer voldaan voelen dan ooit tevoren.
Je zal eindelijk inzien wat voor sterke vrouw je bent.
Je zal inzien dat je waarde niet afhangt van of deze man van je houdt of niet.
Je zal jezelf eraan herinneren dat je ook bestond voordat hij in je leven kwam en dat zijn vertrek je niet heeft kapotgemaakt of jouw essentie heeft veranderd.
En opeens zul je niet meer van hem houden, het moment waarop je echt van jezelf gaat houden.
Het moment waarop je je realiseert dat je altijd veel belangrijker bent geweest dan deze man, zul je hem niet langer aanbidden, en je zal inzien dat hij jou nooit heeft verdiend.
Het moment waarop je begrijpt dat het vertrek van deze man eigenlijk het beste is dat je ooit had kunnen overkomen; het moment waarop je niet langer wacht op een manier om het af te sluiten en wanneer je je beseft dat jullie gewoon niet bij elkaar hoorden.
Nee, je zal niet vergeten dat deze man ooit in je leven was.
In plaats daarvan zal je hem als levensles gaan beschouwen, als een genezen wond en als een vage herinnering aan het verleden.
Maar dit betekent niet dat je door herinneringen aan hem zal worden gekweld, want het moment waarop je niet meer van hem houdt zal je zijn afwezigheid niet meer voelen.
Het moment waarop je geen leegte meer voelt in je hart en het moment waarop je niet langer naar hem verlangt.
