We hebben allemaal die ene relatie en die ene ex waar we zoveel van geleerd hebben. Ik zal vandaag vertellen wat het me geleerd heeft.
Ik denk dat het waar is dat we uiteindelijk van onze fouten leren. Maar in het begin, als de breuk nog vers in ons hoofd zit, voelt het niet zo. Het voelt alsof iemand een gat in je borst heeft gemaakt en je hart eruit heeft gegraven.
Voor mij was de meest pijnlijke ervaring waarschijnlijk niet de breuk zelf. Het was meer de periode die daarna kwam. Oh, die trieste dagen toen ik zijn naam in mijn contacten zocht of het oude T-shirt droeg dat naar hem rook.
Dit klinkt allemaal zo stom, maar vertel me niet dat je het zelf nog nooit hebt meegemaakt. Uit elkaar gaan is nooit makkelijk, hoe hard we ook proberen onszelf van het tegendeel te overtuigen.
Er zijn geen regels, het lot is voor zowel de dumper als de gedumpte onbekend. Dit voelt misschien als het moeilijkste deel van je leven.
Je denkt dat je alles kwijt bent, wat niet helemaal waar is. Misschien heb je iets van die ervaring geleerd, maar bent je nog niet klaar om het feit te accepteren dat dit het einde is.
Mensen zijn allemaal anders en we gaan op verschillende manieren met dingen om. Je ex-partner is misschien snel verdergegaan, terwijl jij nog in het rouwstadium vastzit.
Je kunt niet voorbij je pijn kijken, en dat is begrijpelijk. Vooral als jij degene bent die gedumpt is. Het is nooit makkelijk om daar overheen te komen.
Hoe meer we echter aan de herinneringen toegeven, hoe meer ze ons naar beneden trekken. Het is niet slecht om je het verleden te herinneren, maar je zou er niet in moeten leven.
1. Ik verspil kostbare tijd
Dit impliceert dat klagen over een bepaalde periode van ons leven of een bepaald persoon het gewoon niet waard is. Het maakt niet uit hoe veel pijn het doet, het is essentieel om los te breken en met je leven verder te gaan.
Je bent nog teleurgestelder als je ziet hoe snel je ex verder is gegaan. Ik weet dat je niet dacht dat jij degene zou zijn die het harder zou opnemen of dat het zoveel tijd zou kosten om te bevatten wat er is gebeurd.
Maar misschien kun je iets van die ervaring leren, net als ik. Mijn ex is heel snel verdergegaan en dit is wat het me heeft geleerd.
Het liet me zien dat die persoon mijn kostbare tijd niet waard was. Het is goed om te rouwen – het is een onvermijdelijk proces.
Rouwen is zelfs echt gezond als je de breuk accepteert en het besef je vanaf het begin raakt. Het ergste is om het feit te ontkennen en de rouwfase uit te stellen.
Mijn vrienden hebben me verteld dat mijn ex er de eerste weken kapot van was. Hij kon niet met ze omgaan, omdat alles hem aan mij deed denken.
Ik werd aan de andere kant het middelpunt van het feest en deed alles wat ik kon om die herinneringen aan hem uit mijn hoofd te verwijderen.
Ik was gekwetst, ik wilde het gewoon niet accepteren. Nou, dit kwam als een boemerang bij me terug. Het genezingsproces duurde daarna veel langer dan ik dacht.
Dit heeft me geleerd om mijn gevoelens niet te negeren, maar ze eerder te accepteren. Als ik ze onder het tapijt zou blijven vegen, dan zouden ze zich allemaal opstapelen.
Dit gedrag heeft me nergens gebracht. Toen hij eindelijk verder ging, liet ik mijn waakzaamheid zakken en stortte ik in.
2. Van mezelf een prioriteit maken
Toen we net uit elkaar waren, was ik alleen maar bezig om van mezelf te houden en met hacks over hoe de kwaliteit van je leven te verbeteren.
Ik wilde me nergens door naar beneden laten halen, ik wilde het gewoon achter de rug hebben.
Een breuk is niet zo eenvoudig als het verwijderen van een pleister. En het is zeker geen prettig gevoel. Het is nogal pijnlijk en je kan er zelfs diepe littekens van krijgen.
Iedereen zal het anders zien, maar zo zag mijn ex het. Terwijl ik bezig was met mijn leven voort te zetten en aan al mijn wensen te voldoen, deed hij dat niet. Hij nam de tijd om te verwerken wat er was gebeurd.
Mijn ex is snel verdergegaan, omdat hij de kracht had om de waarheid te accepteren. Iets dat ik niet had en het heeft me veel gekost.
Al die tijd dacht ik dat ik op een soort weg naar herstel was, wat niet waar was. Ik miste op die weg een van de belangrijke stappen – omgaan met de breuk.
Aan de andere kant, was mijn ex was zo ongeveer wanhopig. Hij heeft zichzelf uiteindelijk op de eerste plaats gezet, maar niet voordat hij goed om ons had gerouwd.
Dit heeft me geleerd me dat je het niet zomaar met een toverstaf en wat magie kan laten verdwijnen. Je zult niet gelukkig zijn met jezelf als je het niet goed doet.
Het zal je uiteindelijk inhalen en je zult er spijt van krijgen dat je niet hebt gehuild toen het moest. Je bent niet minder als je laat zien dat je gekwetst bent.
3. Mijn fouten toegeven
Hier komt het ergste deel. Toen het eindelijk afgelopen was, nam ik het heft in eigen handen om mezelf te troosten. Tenminste, dat dacht ik.
Ik had geen familie of vrienden nodig om me te troosten. Ik dacht dat ik het alleen kon en wel zou zien waar het me bracht.
Het punt is, ik begon met mijn vingers naar anderen te wijzen. Vooral naar mijn ex die trouwens na de breuk nooit een slecht woord over me heeft gezegd.
Ik gaf hem de schuld van de breuk, ik gaf hem de schuld van elke fout die we hadden gemaakt toen we samen waren. Hij leek de enige te zijn die er schuld aan had.
Dit was het ergste wat ik had kunnen doen. Ik bleef mezelf maar verder bedriegen. Ik wees met mijn vingers naar mijn ex, zelfs als het niet zijn schuld was.
Mijn ex is heel snel verdergegaan en het leek me verdacht. Hij heeft me nooit verteld dat het mijn schuld was dat we uit elkaar gingen.
Nee, hij had er gewoon vrede mee. Hij accepteerde het zoals het was, zonder vragen te stellen. Het heeft me geleerd dat als alles voorbij is, je alleen maar tijd verspilt om de fouten te achterhalen.
Het heeft me geleerd dat het leven te kort is om te proberen dingen te herstellen die niet meer aan elkaar gelijmd kunnen worden. Ik heb ook geleerd om mijn fouten te bekennen.
Als je dus denkt dat een ervaring tijdverspilling is, onthoud dan dat er altijd iets bij te winnen valt.
