Soms vraag ik me af of ik ooit weer echt mezelf zal zijn, en jammer genoeg lijken die dagen steeds vaker voor te komen dan ik eigenlijk wil toegeven. Ja, relaties vergen veel werk, maar relaties horen vooral leuk te zijn. Als je met de juiste persoon bent zijn relaties simpel. Niemand verdient het om in een relatie bang te zijn voor hun partner, hoewel dat steeds vaker het geval is. Ik schaam me om te moeten toegeven dat ik door ben gegaan met een relatie waarin ik bang was voor mijn partner.
Alles wat ervoor nodig was, was één dag, één dag toen ik genoeg moed had verzameld om weg te gaan. Vertrekken was de beste beslissing die ik ooit heb gemaakt, ik had een ander zoveel van me laten afnemen, en als ik niet de moed had gevonden om ervan weg te lopen weet ik niet waar ik op dit moment geweest zou zijn.
Ik ging uit met iemand die ervoor zorgde dat ik m’n eigenwaarde verloor.
Ik verloor de lach waarmee ik vroeger een kamer waar ik binnenliep helemaal opfleurde, omdat hij er niet tegen kon om mij gelukkig te zien. Mijn glimlach ergerde hem.
Zodra hij me had gecharmeerd en ik in zijn val trapte, wist hij dat hij me had overwonnen en dat hij me kon manipuleren. Hij was zich ervan bewust dat hij me om zijn vinger had weten te winden en hij wist dat ik er niet vandoor zou gaan.
Door hem kon ik zelfs niet meer naar mezelf in de spiegel kijken, omdat hij me lager had doen voelen dan ik ooit voor mogelijk had gehouden.
Ik ging met iemand uit die ervoor zorgde dat ik mijn zelfverzekerdheid verloor.
Door hem verloor ik mijn zelfverzekerde en zorgeloze houding. Ik was het meisje dat ‘geen complimenten verdiende, omdat ze die niet nodig had.’ Door hem voelde ik me waardeloos.
Ik ging met iemand uit die ik dacht te kennen.
Ik heb zo lang geprobeerd mezelf te overtuigen dat hij weer de man zou worden die ik ooit had leren kennen, dat ik totaal niet doorhad dat dit niet mogelijk was. Ik wilde zo graag geloven dat het allemaal slechts een fase was, maar dat was het niet.
Ik ging met iemand uit die ik nooit echt heb gekend.
De man die ik eerst ontmoet had was niet zoals nu; die charmante man was gewoon hoe hij gezien wilde worden. Hij bleek niets anders dan een leugenaar en een vreemdganger te zijn. Ik verzon continu smoesjes voor hem en negeerde zijn misstanden.
Ik wilde zo graag dat hij was zoals hij zich eerst had voorgedaan dat ik compleet blind was.
Daarom maakte ik onze relatie tot het perfecte plaatje op Instagram. Ik dacht dat als ik het perfect voor deed komen, dat het ook in werkelijkheid perfect zou zijn.
Door hem loog ik tegen iedereen die vroeg hoe het met ons ging. Ik loog omdat ik dacht dat als ik maar genoeg leugens verzon het uiteindelijk de waarheid zou worden.
Ik koos er expres voor om alle signalen te negeren omdat ik alleen maar het goede in hem wilde zien.
Ik ging met iemand uit die ervoor zorgde dat ik aan iedereen ging twijfelen.
Door hem realiseerde ik me dat sommige mensen geen goede kanten hebben. Door hem was ik niet langer degene die het beste in mensen wist te zien. De persoon die iedereen het voordeel van de twijfel gaf.
Ik ging met iemand uit die van niemand anders kon houden dan van zichzelf.
Ik was in de veronderstelling dat als ik alles aan de kant schoof en met mijn hele ziel van hem hield dat hij dan ook van mij zou houden. Het duurde een eeuwigheid voordat ik me besefte dat het onmogelijk is om iemand van je te laten houden als diegene alleen in staat is van zichzelf te houden.
Door hem voelde ik me alleen, terwijl ik me fysiek naast hem bevond.
Ik ging uit met een man die weigerde om me te zoenen en me aan te kijken. Door hem voelde ik me onwaardig. Hoeveel keer ik ook een brede glimlach op m’n gezicht had en enthousiast was om hem te zien, ik was het nooit waard om naar te kijken.
Ik ging uit met iemand die me expres vernederde, zodat hij de touwtjes in handen had.
Het was eigenlijk een spel voor hem; hoe slechter hij me kon laten voelen, hoe beter hij zich voelde.
Ik ging uit met iemand die me manipuleerde en ik heb het laten gebeuren.
Elke keer als hij pleite was of mijn telefoontjes negeerde, deed hij altijd alsof ik het had verdiend. Hij liet mij voelen alsof ik het niet verdiende om aangesproken te worden.
Elke keer als ik vroeg over zijn vreemdgaan draaide hij de zaken om. Het was mijn schuld dat hij dingen verborgen had gehouden, want ‘als ik hem vertrouwde had hij het niet verborgen hoeven houden.’
Het was mijn schuld dat hij berichten stuurde naar andere meiden op social media, omdat ‘als ik hem vertrouwde zou het er niet toedoen met wie hij sprak.’
Hij manipuleerde me op zo’n manier dat ik dacht dat ik de gestoorde was.
Ik ging uit met iemand die jaloers op me was.
Door hem stopte ik met het vriendelijk begroeten van mensen waar ik oogcontact mee maakte, omdat hij jaloers was dat zoveel mensen mij kenden.
Door hem begon ik me schuldig te voelen dat ik vriendelijk was. Volgens hem was ik ‘een hoer’ omdat ik zoveel mensen van het andere geslacht kende. Door zijn opmerkingen begon ik zelf ook te geloven dat ik echt een hoer was.
Door hem veranderde ik mijn opgewekte karakter in de hoop dat hij eindelijk van me zou houden. Door hem vond ik mezelf minderwaardig; hij zorgde dat ik me schuldig voelde als ik mezelf was.
Door hem kon ik geen complimenten van anderen meer accepteren; ik wilde altijd dat ze niet waar waren. Door hem wilde ik minder zijn dan wat ik waard was.
Ik ging uit met iemand die anderen neer moest halen om zichzelf beter te voelen.
Hij was de man die altijd een relatie had. Hij was en is nog steeds de man die meteen een nieuwe relatie aangaat omdat hij niet kan overleven zonder iemand te manipuleren.
Hij is de man die 4 dagen nadat we uit elkaar gingen een nieuwe relatie had. Ik heb echt medelijden met de meid waar hij nu mee is, en de meiden die nog gaan volgen, want hij zal die meiden net zo slecht behandelen.
Hij zal nooit gelukkig zijn met zichzelf en de enige manier die hij kent om de leegte op te vullen is door anderen neer te halen.
Ik ging uit met iemand die me sterker heeft gemaakt.
Omdat ik bij hem weg ben gegaan, voel ik me sterker dan ooit. Omdat ik bij hem weg ben gegaan weet ik weer hoe het is om de meid te zijn die altijd lacht, maar ik herinner me nog altijd degene die dat weg heeft proberen te nemen.
Omdat ik bij hem weg ben gegaan heb ik mijn eigenzinnige gevoel voor humor weer terug. Omdat ik bij hem weg ben gegaan heb ik zoveel mensen ontmoet die me waarderen voor wie ik ben en me niet op basis daarvan neerhalen.
En nooit weer zal ik dat gedrag van iemand tolereren. Omdat ik bij hem weg ben gegaan weet ik hoe het voelt om echt van gehouden te worden.
Want door bij hem weg te gaan heb ik weer geleerd om van mezelf te houden.
