Ik heb echt geprobeerd om het te laten werken, maar toen realiseerde ik me dat relaties uit twee mensen bestaan. Twee mensen die aan dezelfde doelen werken en die voor elkaars behoeften zorgen. In dit geval was ik de enige die er genoeg om gaf.
Je liet me de hele tijd denken dat ik iets verkeerd deed. Je gaf me het gevoel dat ik iets mis dat je op magische wijze gelukkiger zal maken. Ik dacht dat ik het probleem was.
Ik was zo hard voor mezelf en ik probeerde beter te zijn, mooier te zijn, meer meegaand te zijn… Dat was allemaal voor niets, omdat je uiteindelijk alleen om jezelf gaf.
Op een gegeven moment realiseerde ik me dat de manier waarop we met elkaar omgingen niet gezond was. De manier waarop je me behandelde was niet wat ik verdiende.
Je hebt bijna nooit moeite gedaan, tenzij je bang was dat je me zou verliezen. En de enige reden dat je bang was om me te verliezen was omdat je wist dat je alle zorg en troost zou verliezen die ik je in de jaren die we samen hebben doorgebracht heb gegeven.
Ik werd het zat om me ontoereikend te voelen, het gevoel te hebben dat er altijd iets beters en handigers was dan ik. Ik ben in het proces om ons te laten werken al mijn zelfvertrouwen verloren.
Het is veilig om te zeggen dat het het niet waard was.
Je hebt me aan mezelf laten twijfelen en je zou de laatste persoon moeten zijn die zoiets zou doen. Je gaf me een slecht gevoel over mijn keuzes. En je gaf me nooit de ondersteuning waar ik het nodig had.
Ik werd het zat om mezelf in te houden, omdat je alles in diskrediet bracht wat ik zei en alles over jou liet gaan. Ik wilde niet in angst leven voor wat mijn wederhelft zou zeggen als ik mijn mening zou uiten.
En ik werd het zat om verdrietig te zijn, omdat je geen oprechte interesse toonde in iets dat me interesseerde. Ik wilde niet om je liefde smeken, want dat is geen echte liefde.
Echte liefde biedt zich ongevraagd aan. Echte liefde herkent wanneer iemand in nood is.
Ik had gehoopt dat je zou veranderen, dat er iets op magische wijze op zijn plaats zou klikken, maar ik was zeer onrealistisch.
Mensen zoals jij willen niet veranderen.
Ze willen gewoon iemand vinden die hen een goed gevoel over zichzelf geeft, zodat ze niet aan het werk hoeven te gaan. Iemand die bij alles wat ze zeggen met zijn hoofd knikt en hen nooit uitdaagt, omdat dat de gemakkelijkste manier is.
Je zou mijn veilige plek moeten zijn, maar je bent uiteindelijk een last geworden. En dit is de eerste keer dat ik dit heb gezegd zonder me schuldig te voelen.
Ik moest je opgeven om weer bij mezelf te komen.
Ik moest mezelf weer leren kennen zonder jou en dat heb ik gedaan.
Het was geen gemakkelijk proces, maar ik heb besloten om alles wat me ervan weerhield om gelukkig te zijn volledig stop te zetten en dat gold ook voor jou. Dus moest ik je opgeven.
Ik heb eindelijk besloten om naar mijn gevoel te luisteren, en moest ik je opgeven. Het was het beste wat ik voor mezelf heb gedaan.
Ik voelde me eindelijk vrij. In het begin was ik in de war en voelde ik me verloren, maar zodra ik mezelf van het leven liet genieten zonder aan jou te denken, begon ik me gelukkiger en tevredener met mijn leven te voelen.
Ik had eindelijk het gevoel dat ik mezelf was. Dus ik begon mijn leven opnieuw in mijn eentje en ik bewees aan mezelf dat ik genoeg ben.
Ik had jou niet nodig om me dat te vertellen, omdat ik het diep in mijn hart voelde; ik voelde dat ik genoeg was zoals ik ben. Zonder jou, zonder iemand anders dan ik.
Op dat moment waren al mijn zorgen over het opnieuw beginnen van mijn leven verdwenen. Ik wist dat ik het juiste deed en dat blijf ik tot op de dag van vandaag doen.
Ik ben zo dankbaar dat ik de kracht had om naar dat kleine stemmetje in mezelf te luisteren dat me vertelde dat ik meer verdiende en die me pushte om te doen wat ik deed.
En ik ben zo dankbaar dat ik ondanks alles de kracht die ik in mezelf heb, herkende.
