Wanneer we het hebben over relatiebreuken, focussen we ons altijd op degene die verlaten wordt.
Iedereen maakt zich altijd zorgen over hoe deze persoon zich voelt en over hun emotionele pijn, omdat ze ervan uitgaan dat vertrekken appeltje-eitje is.
Iedereen gaat ervan uit dat iemand verlaten en de relatie uitmaken het makkelijkste is.
Iedereen gaat ervan uit dat degene die deze stap heeft gezet geen emoties heeft en dat ze geen pijn voelen.
Anders hadden ze er toch geen punt achter gezet, toch?
Maar de situatie is volkomen anders als je iemand verlaat voor wie je nog steeds sterke gevoelens hebt.
Het is helemaal anders wanneer je iemand verlaat van wie je nog steeds houdt, maar je gewoon weet dat het de enige optie en de enige keuze is als je jezelf wilt redden omdat jullie duidelijk geen toekomst hebben.
Want soms is liefde gewoon niet genoeg.
Soms houd je zielsveel van je partner, maar weet je dat het echt tijd is om meer van jezelf te gaan houden.
Soms ben je je erg bewust van de intensiteit van de emoties die je voelt, maar moet je simpel gezegd jezelf boven de ander verkiezen.
En de enige manier om dat te doen is door degene te verlaten die je leven moeilijker maakt, ongeacht de liefde die jullie wellicht voor elkaar voelen.
Er komt een moment dat je het gevoel hebt dat je je verstand verliest als je bij iemand bent.
Je hebt door dat diegene ervoor zorgt dat je jezelf niet meer onder controle hebt.
En bovendien zie je in dat je jezelf kwijt zal raken als je bij deze persoon blijft.
Je beseft je dat deze relatie meer negatieve dingen brengt dan positieve.
Je beseft je dat je je er ellendig door gaat voelen en je hebt opgemerkt dat je vaker verdrietig bent dan gelukkig als je bij diegene bent.
Het is niet alsof je nooit voor deze relatie hebt geprobeerd te vechten, want dat heb je zeker wel gedaan.
Je doet veel moeite om de relatie te laten slagen, maar het is je duidelijk geworden dat sommige mensen gewoon niet bij elkaar passen en dat het tussen sommige mensen gewoon niet werkt, hoe graag ze dit ook willen.
Je realiseert je dat sommige mensen en relaties gewoonweg niet voorbestemd zijn, hoe hard je je best ook doet.
Na veel erover na te hebben gedacht, ben je tot de conclusie gekomen dat je die toxische en schadelijke relatie gewoon moest verlaten voordat het je psychische en fysieke gezondheid volledig kapot zou maken.
En toen je er eindelijk vandoor was gegaan ontstond het schuldgevoel.
Je vroeg je constant af of je iets had kunnen doen om de relatie te redden en of je het te makkelijk hebt opgegeven.
Je vroeg je af of je niet meer had kunnen doen voor deze man en je voelde je schuldig omdat jij degene was die vertrok.
Je voelde je schuldig omdat je deze man aan het lijntje hebt gehouden en je niet meer voor hem hebt gevochten.
Je vond jezelf zwak en egoïstisch.
Je kon de relatie gewoon niet meer aan en daarom dacht je dat niet sterk genoeg was om de confrontatie met alle problemen aan te gaan.
Je voelde je verslagen en je had het gevoel dat je het belangrijkste gevecht in je leven niet kon winnen.
Je verkoos jezelf boven degene van wie je hield en voor het eerst begon je aan je eigen behoeftes en je eigen welzijn te denken, en het schuldgevoel vrat aan je omdat je zoiets had gedaan, ondanks dat dit het enige redelijke was.
Laat me je dan een ding vertellen: je bent alles behalve zwak.
Related: De Hartverscheurende Pijn Die Je Voelt Als Je Niet Bij Degene Kunt Zijn Van Wie Je Houdt
Want iemand verlaten van wie je nog steeds houdt is het moedigste wat je kunt doen.
Dit houdt in dat je sterk genoeg was om je gevoelens buiten beschouwing te laten, hoe sterk die ook waren.
Het betekent dat je sterk genoeg was om niet naar je hart te luisteren, want je wist dat dit je niets goeds zou opleveren.
Het betekent dat je sterk genoeg was om te kiezen wat voor jou op de lange termijn de beste keuze was, ondanks dat je wist dat je verslagen zou zijn vanwege die keuze.
Het betekent dat je sterk genoeg was om je eigen hart te breken, voor het algemeen belang.
Het houdt in dat je volwassen genoeg was om te doen wat nodig was als je jezelf wilde redden.
En daarom moet je trots op jezelf zijn.
