Je werd verliefd op hem. Hard. De manier waarop je alleen voor die ene valt.
Je werd door zijn kussen en knuffels verblind en je kon niet zien dat ze je nooit vanwege echte liefde werden gegeven, maar vanwege lust.
Je negeerde elk waarschuwingssignaal dat hij niet van je houdt. Zelfs als je dingen zag die je niet leuk vond, besloot je ze te negeren.
Omdat je zo verdomd verslaafd aan hem was geraakt. Hij was de lucht waar je niet zonder kon.
Hij was de enige die je dag goed kon maken door alleen maar naar je te glimlachen. Hij was een man die zoveel controle over je had, maar je kwam er te laat achter.
De hele tijd dat je bij hem woonde, dacht je dat je alles had. Je dacht dat je alles onder controle had.
Maar je had het zo mis.
En weet je wat het ergste is? Zelfs als je dat nu heel goed weet, geef je hem nog steeds niet op.
Je bent er nog steeds van overtuigt dat hij je sprookjeseinde is en dat het voorbestemd is dat jullie samen zijn.
Je hebt voor jullie twee nog steeds hoop en dromen. Je stelt je nog steeds voor dat hij je een aanzoek zal doen met de gigantische ring die je laatst in de winkel zag.
Je wilt denken dat hij gewoon niet weet hoe hij liefde moet tonen. Je gelooft dat hij van je houdt, maar dat het soms moeilijk voor hem is om zijn emoties te uiten.
Weet je ook waar je van droomt? Dat kleine huisje op de hoek dat je leuk vindt. Je droomt dat het op een dag jouw huis zal zijn.
Je kunt de stemmen van je kinderen al in de achtertuin horen rennen. Je hebt het hele plaatje in je hoofd. Alles is op een sprookje voorbereid.
Er ontbreekt maar één ingrediënt. Hij. Maar helaas voelt hij niet hetzelfde als jij.
Hij zal zich nooit aan je binden zoals jij dat wilt. Hij heeft je nooit voor echt aangenomen.
Je was voor hem altijd het leuke meisje, degene die hem alles gaf wat hij nodig had. Geweldige seks.
Hoge adrenaline. Een ego-boost. Maar nooit het gevoel om bij iemand te horen.
Hij heeft jou nooit als degene gezien met wie hij uiteindelijk zal trouwen. Hij zag je alleen als iemand met wie hij plezier zal hebben. Als hij je slecht behandelt dan ziet hij het verdriet in je ogen niet.
Hij ziet niet dat je verdrietig bent, omdat je wacht tot hij zijn zaakjes op orde heeft.
Verdorie, er zijn dagen dat hij je helemaal niet ziet. Hij besteedt geen aandacht aan wat je te zeggen hebt.
Hij besteedt geen aandacht aan je behoeften en je wensen. En je weet het allemaal.
Je weet het maar al te goed. Maar om de een of andere reden die je niet kunt verklaren, ben je er nog steeds, kruip je voor hem en smeek je hem om wat aandacht.
Je bent er nog steeds om hem te vertellen dat het oké is als hij je de hele dag niet kan bellen.
Je bent er nog steeds om hem te vertellen dat je begrijpt dat hij het druk heeft en dat zijn baas kwaad zou worden als hij tijdens het werk met jou praat.
Je bent er nog steeds om hem te troosten, want hij is niet in staat om zich op het werk te verbeteren. Dus jij bent uiteindelijk degene tegen wie hij zal schreeuwen, omdat hij problemen heeft op het werk.
Je bent er om hem te vertellen dat het allemaal voorbij gaat en dat je trots op hem bent voor het geval dat iets voor hem betekent. Maar dat is niet zo. En het zal nooit gebeuren.
Een man als hij heeft nooit de bedoeling gehad om je gelukkig te maken. Hij is niet iemand die je een ring zal geven en jou tot zijn vrouw zal maken.
Nee. Hij is niet dat soort man. Hij is een lafaard, omdat hij je niet laat gaan, maar ook geen vooruitgang in jullie relatie boekt.
En zodra je dit beseft, dan kun je je van de kettingen losmaken die hij om je benen heeft gewikkeld.
Hij wil je zo graag dichtbij zich houden, omdat je hem een goed gevoel geeft. Maar niet goed genoeg om zich echt aan je te binden.
Hij is de man met wie je geen toekomst hebt. En je weet het maar al te goed.
Je probeert gewoon te zien of er iets zal veranderen, want er is diep van binnen nog steeds enige hoop dat hij zal beseffen wat voor soort vrouw hij naast zich heeft staan.
Maar dat zal hij niet beseffen. Hij zal nooit zien hoe geweldig je bent. Hij zal je voor al het goede dat je hebt gedaan nooit de eer geven.
Hij zal het aan iemand anders geven. Misschien voor degene die niet half zoveel van hem houdt als dat jij doet. Maar om de een of andere reden zal het voor hem genoeg zijn.
Hij zal nooit een man zijn die je ‘s ochtends wakker maakt en je warme donuts en koffie op bed brengt. Hij zal nooit de man zijn die je vasthoudt als je ziek bent.
Hij is niet de man die voor je zal zorgen of degene die je zal verdedigen.
Hij is het soort man dat je zo gemakkelijk zal opgeven alsof jullie nog nooit een ongelooflijke chemie hebben gedeeld. Hij is degene die je zal bedriegen zodra hij de kans krijgt.
Hij is het soort man dat je gek zal maken en die je later zal laten geloven dat jij de gek bent.
Hij is degene die je totaal zal vernietigen als je hem dat toestaat.
Hij is degene die niets over je weet, maar die toch wil dat je hem de belangrijkste persoon in je leven maakt.
Hij is degene die alles wil hebben zonder zelf de intentie te hebben om op dezelfde manier te antwoorden.
Maar ik weet dat er een tijd zal komen dat je je ogen opent en dingen duidelijk zal zien. Ik weet dat er een tijd zal komen dat je zult zien hoe weinig je voor hem betekent.
En ik weet dat je op dat moment zal besluiten om alle liefde die in je zit aan de belangrijkste persoon in je leven te geven. Ik weet dat je het jezelf zult geven.
En liefde?
Er zal liefde komen als je denkt dat je er niet klaar voor bent. Het zal je raken en je zult je er niet eens van bewust zijn.
Maar weet je wat? Het zal het beste zijn dat je is overkomen. Het zal eindelijk echt zijn.
