Als je een moreel persoon bent die in ware liefde, monogamie en de goedheid in mensen gelooft, dan heb je je waarschijnlijk afgevraagd hoe iemand zijn partner kan bedriegen.
En hoewel dit echt een goede vraag is om over na te denken, heb ik een andere, veel meer mentaal uitdagende vraag. Hoe kan iemand zijn vreemdgaande partner vergeven?
Als je erover nadenkt, kiest een persoon die ontrouw vergeeft er vrijwillig voor om het feit over het hoofd te zien dat een persoon die zogenaamd van hen hield, besloot om hen zo meedogenloos te kwetsen.
Waarom kiezen mensen er dan voor om ontrouw te vergeven? Is dat alleen omdat het goede mensen zijn? Of is er nog iets anders? Laten we eens kijken wat alle mensen die ontrouw hebben vergeven eigenlijk met elkaar gemeen hebben.
5 dingen die mensen die ontrouw vergeven gemeen hebben
1. Ze gebruiken hun vergeving als emotionele chantage
Veel mensen die besluiten om hun bedriegende partners te vergeven, doen het helaas niet alleen uit de goedheid van hun hart. Ze vergeven ontrouw, zodat ze hun partners emotioneel kunnen chanteren.
Emotionele chantage is een manier om iemand te beheersen of te manipuleren door schuld, angst en verplichting tegen hen te gebruiken. “Ik kan niet geloven dat je dit niet voor me doet. Na alles wat ik voor je heb gedaan, voor deze relatie…” Is meestal iets wat mensen die geneigd zijn tot emotionele chantage zouden zeggen.
Ze hebben het gevoel dat ze, alleen omdat ze hun partner hebben vergeven, nu alles van hen kunnen vragen. Ze gebruiken hun vergeving als een excuus om altijd hun zin te eisen in een relatie.
Deze mensen houden er ook van om te zeggen, “Ik vergeef, maar vergeet het nooit.” wat eigenlijk niet is wat vergeving in de kern is.
Als je zegt dat je iemand vergeeft, en je meent het echt – dan is er geen reden voor je om de ontrouw in toekomstige ruzies als je belangrijkste argument naar voren te brengen.
2. Ze zijn te onzeker en hebben geen gevoel van zelfbehoud
Aan de andere kant doen sommige mensen die besluiten de ontrouw van hun partner te vergeven dit omdat ze overdreven onzeker zijn over zichzelf, geen kennis hebben van hun eigenwaarde en weinig tot geen gevoel van zelfbehoud hebben.
Deze mensen zijn meestal op de een of andere manier van hun partners afhankelijk. Hetzij financieel, emotioneel, in termen van accommodatie, of ze hebben samen kinderen, wat het uit elkaar gaan veel moeilijker maakt.
Deze mensen hebben waarschijnlijk het gevoel dat ze over het algemeen niet goed genoeg zijn. En ze gebruiken deze ontrouw als hun sterkste bewijs daarvan. Dus, ze vergeven het bewust. In hun gedachten, is tenminste iemand bereid om bij hen te zijn (ongeacht het ontrouw deel).
Deze mensen geloven dat ze buiten hun relatie en iets dat hen zo vertrouwd is, echt niet meer kunnen bereiken. Dus besluiten ze om bij hun bedriegende partner te blijven. Ook al is er een kans dat ze opnieuw worden bedrogen.
3. Ze zijn gemakkelijk te manipuleren
Sommige mensen die ontrouw vergeven, zijn ook extreem gemakkelijk te manipuleren. Ze vertrouwen hun bedriegende partners blindelings. En ze geloven echt dat ze te allen tijde het beste met hun voor hebben.
Dus, als het gaat om de reden achter de ontrouw van hun partner, dan accepteren deze mensen elke leugen die hun partner hen schaamteloos vertelt.
“Het was maar een kus en ik was zo dronken. Het was eigenlijk niets.”of,“Ik ben vreemdgegaan omdat ik zo eenzaam was en je zo miste. De afstand maakte me gek.” Is een voorbeeld van wat vreemdgangers die hun partner willen manipuleren om hen te vergeven, zouden zeggen.
Door dit soort dingen te zeggen, spelen ze met de emoties van hun partner. Ze proberen het hele ontrouw gedeelte zo onbeduidend mogelijk te maken. Alsof het niets is om je zorgen over te maken. En als hun partner hen niet vergeeft, dan ligt het probleem in zijn of haar gebrek aan vertrouwen en begrip.
Mensen die zo gemakkelijk worden gemanipuleerd om ontrouw te vergeven zijn meestal degenen die gewend zijn om in elke vorm van relatie inferieur te zijn. Deze mensen vinden het prima om commando’s op te volgen. Ze vragen niet te veel back-upinformatie en ze hebben een zeer onderdanige en afhankelijke persoonlijkheid.
4. Ze zijn al vreemdgegaan (of zijn dat op zijn minst van plan)
Sommige mensen die ontrouw vergeven zijn zelf niet zo onschuldig. In sommige gevallen vergeven ze hun partner dat hij hen heeft bedrogen, omdat ze hem in het verleden zelf hebben bedrogen.
Hun partner is zich bewust van hun ontrouw of heeft geen idee dat het ooit is gebeurd. Het kan echter zijn dat de reden waarom ze de ontrouw van hun partner vergeven, is dat ze door schuld, schaamte of het gevoel gelijk te staan worden gedreven.
Anderen vergeven omdat ze al van plan zijn om hun partner in de toekomst te bedriegen.
Een paar jaar geleden was ik close meet een meisje dat de ontrouw van haar vriend vergaf. Ze had namelijk eerder besloten dat ze hem met haar collega, die ze erg leuk vond, tijdens hun aanstaande teambuildingreis, zou bedriegen.
Toen ik haar vroeg waarom ze niet gewoon uit elkaar gingen, omdat hun relatie al zo weinig voorstelde, zei ze, “Oh, nee. Uit elkaar gaan is uit den boze. En vreemdgaan is niet zo’n groot probleem. Zolang we maar gelijk staan.”
Ik weet niet of ik ouderwets ben, maar ik geloof niet dat deze manier van denken erg gezond of constructief is voor welke relatie dan ook. Maar ieder zijn eigen ding, denk ik.
5. Ze zijn bang om alleen te zijn
En ten slotte vergeven veel mensen ontrouw, omdat ze bang zijn om alleen te eindigen. Deze mensen voelen zich onder druk gezet door de samenleving. Die gelooft dat als je eenmaal een bepaalde leeftijd hebt bereikt, je het je niet kunt veroorloven om te kieskeurig te zijn over met wie je de rest van je leven gaat doorbrengen.
Dat is een zeer verkeerde manier om het daten te benaderen. Het maakt niet uit hoe oud je bent. Als je bepaalde normen hebt, waarvan er een is om niet bedrogen te worden, dan heb je het volste recht om je partner niet te vergeven als hij je onrecht aandoet.
Mensen die ontrouw vergeven omdat ze bang zijn om alleen te zijn, zijn meestal dezelfde mensen die erg onzeker zijn. En die met het accepteren van hun eigenwaarde worstelen.
En hoewel vergeving een zeer nobel iets is en super krachtig kan zijn. Kan het ook alleen maar bijdragen aan reeds bestaande onzekerheden.
