Ik zie wat er schuilgaat achter je sterke gezicht. Ik zie de pijn waartegen je jezelf probeert te beschermen en om aan het beeld van sterke en onafhankelijke vrouw die niemand nodig heeft vast te houden. Ik zie wat je doet en ik begrijp je.
Ik weet dat je het je niet kunt veroorloven om zwakte te tonen. Ik weet dat je elke ochtend moet opstaan en je tijdens het opdoen van je make-up ook meteen een glimlach op je gezicht moet toveren.
Want zo zie jij een glimlach—als verwijderbare make-up.
Er zijn redenen waarom je je zo gedraagt. Je moet je sterk houden want je beschermt ook nog iemand anders.
Je doet alsof je je goed voelt in het belang van iemand die je dierbaar is, iemand die je niet kunt teleurstellen.
Het verdrietige is dat niemand je ooit vraagt of je aankunt. Het kan niemand schelen waar je de kracht vandaan haalt.
Mensen denken dat je zo bent omdat je daarvoor hebt gekozen. Maar je hebt geen keuze, toch? Je MOET sterk zijn.
Er is je aangeleerd dat tranen een teken van zwakte zijn. Er is je geleerd dat je hoe dan ook ’s ochtends op moet staan—ter wille van anderen.
Niemand heeft je ooit verteld dat je ook aan jezelf moet denken.
Als je vandaag geen zin hebt om te glimlachen, doe het dan niet. Als je geen zin hebt om met anderen te praten, trek je dan terug.
Doe wat jij graag wilt doen, want dat verdien je.
Hé, het is oké om je niet oké te voelen. We zijn niet perfect geschapen, we zijn niet geboren met een glimlach.
We zijn geboren met de keuze om ons te gedragen naar hoe we ons voelen. Alles wat daarvan afwijkt is een leugen.
Lieg niet tegen jezelf en krop je gevoelens niet op. Ze zullen uiteindelijk allemaal naar boven komen.
En wanneer het zover is, zul je boeten als je jezelf niet de hele tijd hebt gerespecteerd.
Hoe ziet sterk zijn er überhaupt uit?
Ik weet dat je daar op dit moment aan denkt. Kracht is wanneer je je koppie erbij houdt.
Kracht is het niet uiten van je emoties. Kracht is wanneer je je tranen voor je houdt. Nou, dat heb je helemaal mis.
Hoe jij kracht ziet is een grote, dikke leugen. Je liegt tegen jezelf en op die manier respecteer je jezelf niet.
Hoe kun je dan anderen respecteren of van anderen houden?
Laat me je vertellen hoe sterk zijn er werkelijk uitziet. Het is wanneer je de moed hebt om toe te geven wanneer je leven bergafwaarts gaat.
Het is wanneer je toe kunt geven dat je dag niet zo lekker gaat. Kracht is dat allemaal, maar het grootste bewijs dat je een stoere vrouw bent, is dat je alles hebt overleeft en dat je er alleen maar sterker uit bent gekomen.
Sterk zijn is wanneer je leven op instorten staat en je besluit om je leven te veranderen.
Als je in de put belandt en je weet dat er geen andere manier is om weer omhoog te klimmen dan gewoon verder te gaan vanaf waar je bent gebleven.
Je doet het en krijgt het voor elkaar. Je slaagt erin om het rustig aan te doen. Stapje voor stapje bouw je jezelf weer op.
Zo ziet sterk zijn er werkelijk uit.
Wees niet bang om toe te geven dat je mensen nodig hebt. Dat is geen teken van zwakte. Het is een teken dat je dapper genoeg bent om iedereen te laten zien hoe je je echt voelt.
Dat is waarom je zo moedig bent. Wil je weten waarom?
Omdat mensen constant liegen. Mensen denken dat kwetsbaar zijn iets is waarvoor je je moet schamen.
Ze voelen zich automatisch kwetsbaar en bedreigd. Ze zijn hun hele leven bang dat ze gekwetst zullen worden.
Maar ze snappen geen van allen dat naast gekwetst worden, je hulp kan vragen aan de mensen die van je houden.
De mensen die om je geven zien daarentegen zeker dit beeld van de sterke jonge vrouw die elke strijd aangaat, maar wat ze niet zien is dat je je tranen inhoudt en je pijn verborgen houdt.
Daarom zullen ze je geen hulp bieden. Ze denken dat je het niet nodig hebt.
Maar luister hiernaar: “Ik heb je hulp nodig!” Probeer dit, het is niet zo moeilijk als je denkt.
Het is zoveel eenvoudiger dan alles wat je nu doet. En het is bovendien gewoon oké om om hulp te vragen.
