Ze is gul, vriendelijk en zorgzaam en ze staat altijd klaar voor de mensen die haar nodig hebben.
Hoewel ze veel aan haar hoofd heeft, lukt het haar evengoed om er voor degenen te zijn van wie ze houdt.
Ze geeft mensen nooit op en wat er ook gebeurt of hoe diep iemand ook in de put komt te zitten, ze zal er zijn, net als het licht aan het einde van de tunnel.
Ze is bijzonder, snap je? Ze is zo iemand die met heel haar hart van mensen houdt.
Als ze verliefd wordt valt ze voor iemand met haar lichaam, geest en ziel.
Ze geeft zichzelf volledig aan degene van wie ze houdt.
Hoewel ze zich bewust is van de kleine imperfecties en gebreken, kiest ze er altijd voor om het goede in mensen te zien en houdt ze van hen zoals ze zijn.
Haar karakter, het karakter van een goed mens, komt voor haar vanzelf.
Het zit in haar DNA en ze komt er niet zomaar vanaf. Het is niet is wat ze heeft gepland.
Maar mensen nemen het vaak voor lief.
Ze gebruiken haar vriendelijkheid alsof het niet uitputbaar is.
Ze roepen haar op als ze haar nodig hebben en ze laten haar met rust als niemand haar nog nodig heeft — tot ze haar de volgende keer weer nodig hebben.
Het is niet slechts eenmaal gebeurd. Mensen blijven maar nemen zonder dat ze haar ooit iets geven. En ze vindt het niet erg, want ze is onbaatzuchtig.
En ze is eraan gewend geraakt.
Ze kan veel aan. Maar een aantal van deze mensen breken stukje bij beetje haar hart.
Ze kan het niet aan wanneer iemand met haar hart speelt.
Ze kan het niet aan wanneer ze iemands laatste keuze is.
Ze is het niet gewend om teleur te worden gesteld door degenen van wie ze houdt.
Ze is het niet gewend om beloftes aan te horen die iemand helemaal niet na wil komen.
Er zijn mensen die zelfs niet goed voor haar zijn ondanks dat ze hen zoveel geeft.
Er zijn mensen die haar alleen gebruiken en die met haar en haar gevoelens spelen.
En ze kan geen grens trekken — ze is hiertoe niet in staat omdat dit niet in haar zit.
En daarom blijven ze ermee doorgaan.
Ze blijven aan haar trekken tot haar breekpunt. En zodra ze haar voor de gek hebben houden weet niemand het meer.
Als een goede vrouw belazerd wordt, wordt er ook met haar gevoelens gespeeld.
Wat ze ook voelde begint vreemd aan te voelen.
Wie of wat ze ook in haar hart had gesloten wordt te pijnlijk om aan vast te houden en ze begint alles te wissen.
Ze begint haar gevoelens te onderdrukken omdat voelen betekent dat je ook de pijn voelt. Ze zet het allemaal uit.
Haar vertrouwen gaat kapot.
Het idee dat mensen goed voor haar zullen zijn omdat ze hen geen kwaad zou doen begint haar langzamerhand te verlaten.
Het idee dat iedereen iets goeds in zich heeft begint te vervagen.
En wanneer ze besluit om iemand niet te verwelkomen, om diegene haar vertrouwen te geven, kan ze het niet.
Haar goedheid wordt haar ontnomen.
Het is niet alsof ze het kwijt wilde raken.
Het is niet alsof ze het een probleem vond om zo te zijn als ze is.
Maar iemand anders had daar duidelijk wel een probleem mee.
Iemand anders vond het niet belangrijk hoe ze zich voelde of wat haar zou overkomen.
Ze hebben haar zo in de maling genomen dat ze haar goedheid is kwijtgeraakt.
