Ik ben nooit echt het type geweest dat op wraak belust is.
Zelfs als iemand me kwetste verzon ik eigenlijk altijd smoesjes voor hen.
Ik rechtvaardigde hun gedrag altijd en ik deed dan mijn best om hen te vergeven.
Als ik daar nu bij stilsta maakte dit mij niet perfect. Ik weet niet of ik het voor hen deed of omdat ik het gewoon makkelijker vond op die manier.
Vergeven voelde altijd bevrijdend en het hielp me altijd om weer verder te kunnen.
Ik dacht dat ik alles wel zou kunnen vergeven als er maar genoeg tijd was verstreken.
Totdat jij voorbijkwam.
Je hebt mij flink veranderd. Je hebt mijn kijk op de wereld veranderd, mijn mening over mannen en over mensen in het algemeen.
Je hebt mijn zelfbeeld schade toegebracht en je hebt mijn vertrouwen in de liefde en de mensheid kapotgemaakt.
Maar ik heb hiermee leren leven. Na hard te hebben gewerkt heb ik degene geaccepteerd die ik door jou geworden ben.
Ik heb mijn nieuwe ik geaccepteerd. Maar ik kan nog steeds niet accepteren dat je ervoor hebt gezorgd dat ik mensen niet meer kan vergeven.
Want wat je me aan hebt gedaan is onvergeeflijk.
Soms denk ik dat je een missie had vanaf het moment dat je mij voor het eerst ontmoette, een missie om me kapot te maken.
Ik zal nooit weten waarom je mij zoveel pijn hebt bezorgd, maar dat doet er nu niet meer toe. Het feit is dat je me tot op het bot hebt gekwetst.
Je hebt me voor het leven getekend en verwond. En je deed dit niet alleen toen je me verliet.
Onze hele relatie was een ware hel voor mij. Natuurlijk waren er ook blije momenten. En ik bleef deze momenten koesteren.
Deze zorgden ervoor dat ik jarenlang bij je ben gebleven. Maar alle slechte dingen die je me hebt aangedaan hebben alle goede dingen nietig verklaard.
Nu herinner ik me alleen de vreselijke dingen.
Ik herinner me slechts de pijn, de vernedering, de tranen. Ik weet nog dat ik dacht dat ik door ging draaien. Ik weet nog hoe je me manipuleerde.
Ik weet nog hoe jaloers je was en hoe bezitterig. Ik weet nog hoe je me overheerste. Ik weet nog dat je van alles eiste maar daar niks voor teruggaf.
Ik herinner me de slapeloze nachten waarom ik bad dat je zou veranderen.
Ik herinner me het emotionele geweld dat je me aandeed en de ochtenden dat ik liever niet wakker was geworden.
Ik weet nog dat ik me hulpeloos en hopeloos voelde. Ik weet nog dat ik geen uitweg zag.
En ik weet bovendien nog dat jij degene was die mij verliet na alles wat je mij had aangedaan.
Ik weet nog dat ik wilde dat je terug zou komen, ook al wist ik dat je me helemaal kapot zou maken als je ook daadwerkelijk terugkwam.
Ik weet nog dat ik me gebruikt en ongewild voelde, dat ik uitgeput en leeg achterbleef omdat je me zoveel pijn had bezorgd.
Dat ik het idee had dat ik nooit goed genoeg zou zijn voor een man omdat ik blijkbaar niet goed genoeg was voor de man aan wie ik alles had gegeven.
Ik weet nog hoe verslagen ik was en dat ik geen reden meer zag om voor te leven.
Ik herinner me nog de wanhoop die ik in mijn ogen zag als ik in de spiegel keek.
Hoewel het nu veel beter met me gaat heb je wel je stempel op mijn ziel gedrukt.
En daarom wil ik niet dat jij verder kan alsof er niets gebeurd is, alsof je me niks hebt aangedaan.
Daarom wil ik niet dat je schuldvrij bent en dat je ooit rust zal hebben. En daarom kan ik je niet vergeven.
Het spijt me, maar ik kan hier niet boven staan en je het beste wensen. Ik wil niet dat je nog lang en gelukkig leeft.
In plaats daarvan wil ik dat jij opgeslokt wordt door schuldgevoelens zolang ik nog opgeslokt word door de pijn en de wanhoop.
Ik wil dat je alles doormaakt wat ik heb moeten doormaken en ik wil dat je alles voelt wat ik heb moeten voelen door jou.
Zelfs als je gelukkig bent hoop ik dat een stemmetje in je hoofd je zal herinneren aan alles wat je me hebt aangedaan.
Zelfs als je mij helemaal vergeten bent wens ik dat je midden in de nacht wakker wordt en je verzwolgen wordt door schuldgevoelens, zonder dat je weet waar die gevoelens opeens vandaan komen.
Zelfs als je ooit wel verandert wil ik dat je altijd weet dat er ergens een vrouw rondloopt wiens leven je kapot hebt gemaakt en ik wil dat je daarom nooit vrede zal voelen.
Noem me een naar of wraakzuchtig persoon, maar ik hoop dat ik je zal achtervolgen tot je je laatste adem uitblaast, want dit is nog het minste dat je verdient.
