Je moet begrijpen dat het oké is als je ziel zowel mals als moe is. Je moet begrijpen dat het oké is om lief voor jezelf te zijn, dat het oké is om je zo te voelen, dat het oké is om alles te laten kraken onder het gewicht van je botten.
Je moet weten dat het oké is om je niet oké te voelen, dat het oké is om je verdrietig te voelen, zelfs als je het niet helemaal begrijpt. Je moet weten dat je niet in het ene uiterste hoeft te leven.
Dat je jezelf niet hoeft te dwingen om eeuwig gelukkig te zijn, dat je niet met je schade hoeft te blijven zitten en je je daar thuis moet gaan voelen.
Je moet weten dat je in veelvoud bestaat. Je moet weten dat je een product bent van je hoop en van wat je achtervolgt, en dat het oké is om deze wereld te bewandelen als iemand die gewoonweg erachter probeert te komen hoe je die twee dingen kunt balanceren.
Want dit is wat ze je niet vertellen – een mens zijn is zowel mooi als belastend. Het is verwarrend en rommelig.
Het leven zal je versteld doen staan op de meest verbazingwekkende manieren en het zal ook je hart breken.
Het leven zal je de lessen leren die je zullen laten groeien en jezelf laten ontwikkelen en die je helpen om degene te worden die je altijd al had willen zijn, maar je zal ook verlies meemaken dat je altijd bij zal blijven, verlies dat je zal veranderen en je zal vormen op ongemakkelijke manieren.
Het leven zal eisen dat je er hard aan werkt, dat je jezelf begrijpt, dat je zelfs herstelt als het pijn doet. Dat je dapper bent, dat je voor jezelf vecht.
Uiteindelijk is moed geen slagveld. Het bestaat niet uit snelle auto’s of risico’s. Moed is het meest stille dat je ooit zal meemaken.
Moed is ’s ochtends opstaan als je botten zwaar zijn en je hart het licht niet binnen wil laten.
Moed is leunen op wat pijn doet, het is de pijn recht in de ogen aankijken, het een naam geven en de confrontatie ermee aangaan.
Moed is lief voor jezelf zijn, zeker als het niet goed uitkomt of makkelijk is, zeker als je niet degene bent die je zo graag wil zijn.
Moed is jezelf vergeven, het is het vieze, moeilijke en veeleisende werk dat je ziel zal moeten verzetten.
Maar moed is vooral hoe je het licht bereikt. Het is hoe je naar het goede toegroeit, zelfs wanneer je niet weet waar je naar reikt.
Moed is jezelf laten geloven dat je groeit, zelfs wanneer dat niet zo voelt. Moed is jezelf vertrouwen wanneer je het pad niet herkent.
Moed is weten dat er meer voor je in het verschiet ligt, dat je de kans zal krijgen om jezelf te redden zoals je dat al vaker hebt gedaan; dat je het allemaal zal overleven.
