Heb je jezelf ooit betrapt op het wensen dat je niks voelt? Of je het nu uitgemaakt hebt met iemand die je genegenheid niet verdiende. Of je vertrouwen is geschonden door iemand die niet je beste belang voor ogen had. Een relatiebreuk geeft je het gevoel dat je iets meer had kunnen doen, iets beter.
Heb je ooit de behoefte gevoeld om jezelf te omringen met leegte, gevoelloosheid en hopeloosheid? Omdat deze gevoelens de enige dingen lijken te zijn die vrede kunnen brengen in je gekwelde ziel. Je gebroken hart kunnen genezen? Of nog beter, heb je ooit de behoefte gevoeld om alles te vergeten wat er is gebeurd?
Nu hoeft rouwen om het einde van een relatie niet het ding te zijn dat je over de rand duwt. Iedereen die ooit van iemand heeft gehouden, weet wat je doormaakt. Niemand die ooit iemand heeft verloren, verwacht dat je van de ene op de andere dag weer opknapt. Maar je kunt nooit weten hoeveel tijd je nodig hebt om over iemand heen te komen.
En misschien wens je niet eens dat je niets zou kunnen voelen.
Want dat is een van de ergste gevoelens die je ooit zou kunnen ervaren. Natuurlijk, de mogelijkheid om plotseling gevoelloos te zijn voor alles wat er is gebeurd, klinkt geweldig. Maar als je je leeg, hulpeloos en hopeloos door het leven voelt. Zal er niets aan doen om je eerder over de ondergang van je relatie heen te laten komen.
En zeker, de mogelijkheid om niet te maken te hebben met de wervelwind van emoties die je ervaart, klinkt aantrekkelijk. Maar dat is niet het enige gevolg dat meelift op het feit dat je niks voelt. God, dat komt niet in de buurt van wat je doormaakt als een geest naar je wensen luistert en bepaalt of je er een wilt verlenen.
Hoe vind je het om door iemand geliefd te zijn. Niet in staat te zijn om iets terug te doen? Wat vind je ervan dat je de kans krijgt om iets te doen wat je altijd al had willen doen. Maar dat je het niet op dezelfde manier kon vieren als je je vermogen om te voelen niet had weggevaagd?
Probeer nu terug te gaan naar de reden waarom je onvermurwbaar wil dat je niks voelt.
Oh, rouwen om het einde van een relatie is misschien wel een van de grootste boosdoeners. Als we het hebben over wensen dat je iets kon veranderen om jezelf beter te laten voelen (of om jezelf niets te laten voelen).
Maar wat gebeurt er als iemand je vertelt dat je alles wat je pijn bezorgt, zal overwinnen? Je komt over hem heen, weet je. Je hebt misschien het gevoel dat er geen hoop is. Omdat je je dagen weg hebt geslapen, het bed warm hebt gehouden zoals hij je altijd warm hield. Vasthoudend aan de hoop dat hij uit het niets zou kunnen verschijnen.
En misschien heb je het gevoel dat er geen reden voor je is om verder te gaan met je leven, omdat hij niet voor je deur is verschenen en je smeekt om hem terug te nemen. ‘Sorry, ik heb een fout gemaakt. Ik had de dingen niet moeten beëindigen omdat ik van je hou. Breng je me terug?”
Natuurlijk heb je misschien het gevoel dat dit de enige woorden zijn die je kunnen helpen je leven terug te krijgen. Maar dat zijn ze niet. Het zijn niet de woorden die je nu moet horen. Want het zijn niet de woorden die ervoor zorgen dat je verder gaat. Of je nu de dumper of de dumpee bent. De enige woorden die je hoeft te horen zijn “tijd heelt alles”.
En misschien ben je op dat moment boos. Of de persoon die je steeds probeert te laten begrijpen dat je het rustig aan moet doen. Maar je hebt tijd nodig om te begrijpen dat jij niet de schuldige bent voor het voelen zoals je je voelt. En je gaat niet de rest van je leven alleen doorbrengen.
Je hoeft er niet voor te zorgen dat je helemaal niks voelt.
Ook al voel je je nu misschien niet zo, je zult over hem heen komen. Geloof me, je komt er wel overheen als je zou willen dat je de voetstappen door je deur kon horen komen en rennen om je te omhelzen. En je zult de teleurstelling overwinnen die je voelt elke keer dat je erachter komt dat die voetstappen niet komen.
God, je zult het lijden overwinnen dat momenteel je hart teistert. Ook al hield je van hem met alles wat je hebt. Ook al zou je alles geven wat je hebt om die gevoelens te krabben. Je zult het huilen, het scrollen door herinneringen. Het staren naar je telefoon in de hoop zijn naam te zien verschijnen, overwinnen.
Geef jezelf niet op, ook al lijkt het enige dat je door de dag helpt het hele “ik wou dat ik niets kon voelen”-ding te zijn. Zoeken naar een geest die je de wens van leegte. Niets zou kunnen geven, is misschien niet de gezondste manier om met het verlies van een relatie om te gaan, maar niemand gaat op dezelfde manier om.
En zolang je begrijpt dat jezelf opgeven geen optie zou moeten zijn, ben je op weg naar herstel.
Natuurlijk breng je je dagen door met stilstaan bij alles wat er mis is gegaan en je kunt niet aan de toekomst denken zonder te denken dat je alles gaat verknoeien wat er op je pad komt. Maar zolang je dat licht aan het einde van een tunnel ziet, komt het goed.
Oh en, om er zeker van te zijn dat we dezelfde mening hebben, zou jij dat licht aan het einde van een tunnel moeten zijn. Jij zou het licht moeten zijn dat je naar iets beters en helderder leidt. Omdat je de kracht hebt om te doen wat je moet doen. Je moet in jezelf geloven en je moet jezelf genoeg respecteren om het hele “het lijkt me lekker als je niks voelt” ding te doorbreken.
Ook al denk je dat het gevoel van het niets je vrede kan brengen, dat is het ergste dat je kunt voelen. Wanneer je je leeg begint te voelen, begin je te denken dat je je voor altijd zo zult voelen en begin je alles op te geven wat ooit belangrijk voor je is geweest. Wat je nu denkt, lijkt te zijn dat je het prima vindt om je katten op te geven!?
Vecht door de wens dat je niets kon voelen en concentreer je op het nemen van de nodige stappen om jezelf beter te laten voelen. Concentreer je op je mentale gezondheid, omring jezelf met mensen die om je geven en schroom niet om te praten over wat je doormaakt. Geloof me, het gevoel van leegte zou niet lang moeten duren om te verdwijnen.