Je vonk komt terug en je zult stralen als zoals het hoort.
Het leven is hard. Het leven is soms moeilijk en dat maakt je sterker. Maar nu, op dit moment, lijkt het alsof je jezelf bent verloren.
Het is lastig wanneer je merkt dat je niet jezelf bent. Wanneer je iets doet of je op een bepaalde manier gedraagt en denkt “wat heb ik gedaan om dit te verdienen? Waarom gebeurt dit? Wanneer wordt het beter?” Je voelt je niet zo zeer ongelukkig als gewoon vreemd.
Je dag komt. Ik beloof het je. Dit is slechts een fase.
De dag dat je je realiseert hoeveel je gegroeid bent sinds dit punt is je beloning.
Het is nu nog moeilijk om te zien en ik leef met je mee.
Je licht zal naar je terugkeren. Je pure geluksmomenten, ze zoeken je. Lachbuien die je buikpijn geven liggen binnen je bereik.
Ons humeur verandert te vaak om voor ons als mensen te snappen waar het aan ligt, maar de ontmoetingen die je iedere dag hebt hebben dit effect op ons.
Vergeet nooit het pure geluk dat je voelde voor je eerste gebroken hart, voor je eerste vriend iemand werd die je niet meer herkende, voor je je onschuld verloor.
Dat was een tijd van echt plezier, omdat je je geen zorgen maakte over de dingen in de wereld die je pijn kunnen doen. Sterker nog, je had niet eens de optie ze mee te maken omdat je nog een kind was.
De wereld kan een lelijke plek zijn en je houding tegenover het leven kan iedere dag veranderen. Eén ding is zeker: je bent niet verloren wie je diep van binnen bent.
We zetten allemaal een masker op voor de wereld. Voor de mensen die we willen imponeren. Voor het leven dat we willen lijden. Voor de dingen die we willen bereiken.
Je definitieve persoonlijkheid is nog in de maak. Geloof het of niet, dat zal altijd zo blijven. Tijd verandert ons en maakt ons beter, ook als we het niet kunnen zien.
Je geluk zal terugkomen. Je zult een betere, sterkere versie van jezelf zijn. Je zult de beste versie van jezelf zijn.
Wanneer deze fase voorbij is, wordt alles oké. Dat beloof ik je.
