Ze zeggen je, “als je niet gelukkig bent is het tijd om verder te kijken.
” Ze zeggen, “laat hem gaan, want je zal je dan zoveel beter voelen.
” Ze zweren, “wanneer je je relatie achter je laat zullen je problemen verleden tijd zijn.”
Zomaar zal alles zoveel beter zijn.
In meerdere opzichten hebben ze gelijk.
De opluchting wanneer je hem loslaat, nadat je al dat onnodige gewicht van de relatie die op sterven na dood was zo lang hebt moeten dragen, valt niet te beschrijven.
De adrenaline die je voelt wanneer je je realiseert dat je nu de baas bent over je eigen geluk en dat je van gedachten mag veranderen over wat je wilt, het is helemaal geweldig.
De voordelen van het uitmaken van je relatie zijn bijna meteen op te merken.
Wat ze je niet vertellen is dat het geluk dat je voelt door je pas ontdekte vrijheid snel zal vervagen.
Ze vertellen je niet dat het uitmaken van de relatie eigenlijk een proces is. Het gebeurt niet zo een-twee-drie.
Het met hem uitmaken is meer dan gewoonweg het is voorbij tegen hem te zeggen en je relatiestatus op Facebook te veranderen.
Het is meer dan zijn nummer uit je telefoon en zijn naam uit je vriendenlijst op social media te verwijderen. Hem en je relatie echt loslaten kost tijd.
Ze vertellen je niet dat het verbreken van de relatie inhoudt dat je de band die je ooit had met iemand die je ooit als je beste vriend zag, op zal moeten geven.
Ze vertellen je niet hoeveel kleiner je wereld zal gaan lijken, wanneer je je realiseert dat je je niet langer op je gemak voelt om hem op de hoogte te stellen van de goede en slechte dingen die je meemaakt.
Ze vertellen je niet hoe de mensen die jij als hechte vrienden zag, kanten zullen gaan kiezen en dan zijn kant kiezen, ondanks het feit dat je persoonlijke keuze om de relatie te verbreken niet hun zaak is.
Ze vertellen je niet dat je een week na de breuk je tranen moet inhouden, terwijl je op een klant wacht die precies dezelfde geur van aftershave, wasmiddel, nicotine, en puppy heeft als hij.
Ze vertellen je niet dat je hem bijna elke nacht nog in je dromen tegenkomt, en dat je tijdens je remslaap nog met hem ruziet, om daarna weer uitgeput wakker te worden, alsof hij er nog steeds was.
Ze vertellen je niet dat je de gewoonte af moet leren om kleine dingen uit de schappen van de supermarkt te pakken omdat hij daar gek op is.
Ze vertellen je niet dat je twee maanden later dronken zal worden en je toch nog steeds sporen van hem uit je slaapkamer probeert te wissen.
Juist toen je dacht dat je alles al had gewist, vind je een van zijn sokken in de hoek, naast de kast.
Ze vertellen je niet dat je op de planken allemaal snacks van hem zal aantreffen waarvan je vergeten was dat jij die voor hem had gekocht, voor het geval dat hij een slechte dag had gehad, of dat hij midden in de nacht honger zou krijgen en lekkere trek zou krijgen in die verdomde Pringles of Pop Tarts.
Je zal de reserve-tandenborstel op je kledingkast vinden die hij één keer heeft gebruikt, onder de stapel met gedichten over hem die je nooit af hebt kunnen schrijven, omdat je zelfs toen wist dat er iets niet goed zat.
Ze vertellen je niet dat hoewel het jouw beslissing was, je nog steeds zal rouwen om wat je hebt laten gaan.
Ze vertellen je niet dat ondanks dat je weet dat je de juiste keuze hebt gemaakt en alle romantische gevoelens die je ooit voor hem voelde allang zijn verdwenen, je hem even goed zal gaan missen.
En bovendien,
ze vertellen je niet dat het oké is om hem ondanks alles
te missen.
