We hebben het vaak over uit elkaar gaan, maar het gaat bijna altijd over de pijn als je uit elkaar gaat. Ja, iemand weg zien gaan kan veel pijn doen, maar soms doet weggaan nog meer pijn.
We gaan ervan uit dat het gemakkelijk is om weg te gaan en dat het betekent dat je niet meer om de persoon geeft… Zij zijn degene die de liefde niet wilden opgeven, terwijl de persoon die wegging dat wel deed.
Het moet zijn, omdat die persoon harteloos is en niet eens in staat is om pijn of liefde te voelen… Zo niet, dan zouden ze toch niet weggaan?
Ja, dit kan in sommige situaties waar zijn… maar soms moet je bij iemand weggaan van wie je nog steeds houdt en dat is iets heel anders.
Mensen beëindigen een relatie niet alleen als ze niet langer om de persoon geven met wie ze samen zijn.
Soms is weggaan de enige optie, omdat een relatie duidelijk geen toekomst heeft… of in ieder geval geen gelukkige.
Het is belangrijk om te proberen een relatie te redden, maar soms moet je gewoon jezelf redden.
Als in een relatie blijven ten koste van je geluk of gezondheid gaat, dan heb je geen keus.
Hoeveel je ook van iemand houdt, je moet weggaan, want liefde is gewoon niet genoeg. We kunnen meer van iemand houden dan van wat dan ook ter wereld, maar we moeten meer van onszelf houden.
Als je door voor de persoon van wie je houdt boven jezelf te kiezen, je jezelf zou kunnen vernietigen, dan moet je voor jezelf kiezen.
Als hun aanwezigheid in je leven je leven slechter maakt, dan moet je ermee ophouden dat ze er deel van uitmaken.
Als je bij hen bent, heb je gewoon het gevoel dat je je verstand verliest.
Je bent al begonnen de controle door hen te verliezen en je weet dat je jezelf uiteindelijk zult verliezen als je niet bij hen wegkomt.
De relatie brengt je een aantal goede dingen, maar ook veel meer slechte.
Je houdt zo veel van de ander dat je het probeert te ontkennen, maar je voelt je ellendig bij hem.
Hij geeft je een slecht gevoel over jezelf en toch wil je nog steeds bij hem in de buurt zijn…
Maar vaker wel dan niet, voel je je gewoon verdrietig in plaats van gelukkig. Je houdt nog steeds zoveel van hem dat je probeert om voor je relatie te vechten.
In plaats van op te geven, stop je er enorm veel moeite in om dingen te laten werken…
Maar het wordt pijnlijk duidelijk dat alleen omdat mensen van elkaar houden dat niet betekent dat ze compatibel zullen zijn.
Jullie twee konden gewoon niet samen functioneren, hoe graag je dat ook wilde.
Uiteindelijk moest je de pijnlijke waarheid accepteren – sommige mensen zijn niet bedoeld om samen te zijn. Hoe veel ze ook van elkaar houden en proberen het te laten werken, het is gewoon niet voorbestemd.
Zelfs nadat je besefte dat liefde gewoon niet genoeg is, bleef je hopen en bleef je proberen… Maar op een dag wist je gewoon dat je weg moest gaan.
De relatie was schadelijk voor je en zelfs giftig. Hoeveel je ook van elkaar hield, je wist dat bij elkaar blijven je kapot zou kunnen maken.
Het was al begonnen om je geestelijke gezondheid te schaden en zelfs je lichamelijke gezondheid was in gevaar.
Je kon niet meer denken, eten of slapen en de pijn was heel echt.
De relatie gaf je een vreselijk gevoel, maar dat gold ook voor de beslissing om weg te gaan. Hoe ga je weg uit een relatie terwijl je nog verliefd bent?
Er was enorm veel moed voor nodig om het uiteindelijk te doen.
Op een dag draaide je je gewoon om en liep je weg, met het gevoel dat je je eigen hart had gebroken, niet dat van hem.
Je wist dat het de juiste beslissing was en dat het de enige was die je had kunnen nemen… Maar in plaats van je opgelucht en trots te voelen, voelde je je schuldig.
Je bleef maar denken dat je de liefde die je had misschien veel te gemakkelijk had opgegeven.
Misschien was er iets dat je had kunnen of moeten doen om het te laten werken?
Diep van binnen wist je dat je alles al had geprobeerd… maar jij was degene die de dingen had beëindigd en je voelde je daardoor ongelooflijk schuldig.
Je liet jezelf denken dat je egoïstisch en zwak was.
Hoe kon je hem gewoon laten hangen in plaats van voor hem te vechten?
Je hebt jezelf dat herhaaldelijk afgevraagd, alsof alle moeite die je hebt gedaan om dingen te laten werken niet genoeg was.
Misschien had je meer kunnen doen en ben je niet sterk genoeg om met problemen om te gaan…
Door jezelf zulke onware gedachten te voeden, voelde je je verslagen.
Je voelde je verslagen en dat in plaats van de strijd te winnen die je moest winnen, gaf je je gewoon gewonnen…
Maar weet je wat? Liefde hoort niet op een strijd te lijken.
Je hield van deze persoon, maar je koos voor jezelf in plaats van ervoor te kiezen om je ellendig bij hem te voelen.
Je bent niet egoïstisch als je aan je eigen welzijn en je behoeften voor verandering denkt.
Ongeacht hoe schuldig je je voelde, het was het juiste om te doen.
Hoe kon je denken dat je zwak bent als van iemand weggaan van wie je houdt, ongelooflijke moed vergt?
Een zwak persoon zou zich door de relatie hebben laten vernietigen, maar je was dapper genoeg om het logische te doen.
Ongeacht hoe sterk je gevoelens waren, je bent erin geslaagd sterker te zijn dan zij. Je hebt de controle over je leven genomen en hebt de moeilijke keuze gemaakt om het beter te maken ondanks de pijn.
Die pijn om niet naar je hart te luisteren als het dwaas is, is niets vergeleken met de pijn om het je leven te laten ruïneren.
Dus je liet het breken, omdat je wist dat het het beste was.
Je dacht na over wat goed was voor je toekomst en je hebt genoeg kracht verzameld om daarvoor te kiezen… ook al wist je dat het in het heden pijn zou doen.
Je hebt het niet zomaar uitgemaakt met de man van wie je hield, je brak je hart, omdat je wist dat het het beste was.
Dit alles betekent dat je volwassen genoeg bent om te beslissen wat goed voor je is, zelfs als het je pijn bezorgt.
Een tijdje diepbedroefd zijn is niets vergeleken met je de rest van je leven ongelukkig voelen.
Je brak je hart om te voorkomen dat het je zou dwingen om je ellendig te voelen en je gaf het een kans om echt geluk te voelen.
Wees daar trots op, want het vergt ongelooflijke kracht en moed!
