Ben je gefrustreerd door zeurderige kinderen die niet willen luisteren? Ik heb goed nieuws voor je. Je bent niet alleen! En er is hulp!
Voordat we erin duiken, wil ik een kleine disclaimer geven. Ik ben geen opvoedexpert.
Ik ben ook niet de perfecte moeder. Ik ben maar een gewone moeder die fouten maakt, soms haar kalmte verliest en haar best doet.
Ik heb dit allemaal nog niet helemaal uitgevogeld! Moeder zijn is moeilijk. Ik heb ook niet alle antwoorden! Maar dit is wat ik wel weet.
Ik weet dat ik met een sterke liefde van mijn kinderen hou. Ik weet dat God me met deze kleine levens gezegend heeft en dat hij mij heeft gekozen om hun moeder te zijn.
Dus als ik deze vijf tips voor gelukkigere, volgzamere kinderen deel, weet dan dat ik niet tegen je preek. Ik praat ook tegen mezelf.
Ik weet ook dat elk kind anders is en dat deze tips misschien niet voor elk gezin gelden.
Ik ga gewoon met je delen wat voor mij wel en niet heeft gewerkt en wat me een betere moeder heeft gemaakt.
Er is niet echt een one-size-fits-all-aanpak, dus deel je goede opvoedingsideeën in de reacties!
5 Geheimen voor gelukkigere, meer meegaande kinderen:
Geheim 1: Betrap ze als ze het goed doen
Ik dacht dat ik met iets lichts zou beginnen… iets dat voor ons echt leuk is om te doen.
Een van de dingen die ik als moeder meestal doe, is het vanzelfsprekend vinden als het goed gaat met mijn kinderen.
Als ze met elkaar overweg kunnen, goed luisteren, hun klusjes en huiswerk zonder te klagen doen….
Ik neem dat soort dingen als vanzelfsprekend aan.
Dus een van de dingen die ik probeer te doen (waar ik meer van zou moeten doen) is opmerken wanneer ze iets goed hebben gedaan en hen laten weten dat ik dat heb gezien.
Bijvoorbeeld, direct nadat mijn jongste dochter was geboren, kwam mijn oudste echt naar voren om me te helpen.
Ze zorgde voor haar andere broertje, ze maakte zijn snacks, ze hielp met de was… ze deed echt haar best.
En tegelijkertijd merkte ik dat ze een beetje jaloers was op deze nieuwe baby die alle aandacht kreeg.
Op een avond dacht ik eraan hoe hard ze voor ons gezin werkte, en ik dacht: “Ik moet haar echt vertellen hoeveel ik dat waardeer.”
Maar ze lag te slapen!
Dus ben ik online gegaan, heb een cadeau voor een grote zus voor haar gekocht en heb een bedankbrief voor haar geschreven. Ze huilde toen ze het las!
Die simpele woorden betekenden echt veel voor haar.
Hier is een ander voorbeeld.
Als je buitenshuis werkt en je baas zegt nooit: “Goed gedaan… Bedankt voor je harde werk,” dan voel je je misschien ondergewaardeerd.
En ik wed dat je daar niet lang meer zult werken!
Laten we aan onze kinderen laten zien hoeveel we ze waarderen. Het hoeft geen brief te zijn, het kan iets heel anders zijn.
Maar laten we er een punt van maken om ze te betrappen dat ze “goed” bezig zijn en ervoor zorgen dat we gelukkige kinderen opvoeden!
Geheim 2: Stel duidelijke verwachtingen
Kinderen van alle leeftijden gedragen zich beter als ze weten wat ze kunnen verwachten.
Als je van tevoren weet dat je een boodschap moet doen, vertel het dan de dag ervoor aan je kinderen.
Zelfs mijn baby doet het beter als ik haar uitleg waar we heen gaan en waarom.
Als ik haar oppak en in het autostoeltje zet zonder haar te vertellen waar we heen gaan, dan zal ze protesteren!
Als je wilt dat je kind stopt met wat hij doet, geef hem dan van 5-10 minuten van tevoren een waarschuwing.
Loop bijvoorbeeld niet naar binnen en zeg: “Het is tijd om naar bed te gaan! Kom nu meteen naar beneden en poets je tanden!”
Vertel ze in plaats daarvan dat ze nog 10 minuten hebben tot het bedtijd is en stel een timer in.
Stel je voor dat je naar de seriefinale van je favoriete programma zit te kijken.
Je bent bijna bij het goede deel als je man binnenkomt en de tv uitzet.
Je zou behoorlijk van streek zijn, nietwaar? Je zou waarschijnlijk protesteren: “Hé! Daar zat ik naar te kijken!”
Hetzelfde geldt voor onze kinderen als ze aan het spelen zijn en we verwachten dat ze onmiddellijk stoppen om te doen wat we vragen.
Laten we ze wat tijd geven om de zaken af te ronden.
Geheim 3: Wees consistent
Dit is waarschijnlijk de grootste tip. Als je wilt dat je kinderen je gehoorzamen, dan moet je consequent zijn.
Geen loze dreigementen of gekke, bestraffende consequenties.
Ik kan je niet zeggen hoe vaak ik heb gehoord dat mijn vrienden hun kinderen bedreigden.
- “Als je daar niet mee stopt, dan krijg je een time-out!”
- “Ik meen het! Stop of je krijgt een time-out!”
- “Als ik tot drie heb geteld, dan krijg je een time-out.”
- “Hou daarmee op!”
- “Doe het nog een keer!”
- “Als je dat blijft doen, dan, mag je een maand niet met de iPad!”
Geen wonder dat hun kinderen opstandig zijn!
Al dat gedreig en geen gevolgen. Wanneer je met je kind een grens stelt, zorg er dan voor dat je een duidelijk, gerelateerd gevolg geeft – en volg dit op!
Mijn kinderen krijgen één waarschuwing.
Ik zeg bijvoorbeeld zachtjes: “Als jullie om dat speeltje blijven ruziën, dan leg ik het de rest van de dag op de koelkast. Dit is jullie enige waarschuwing. Los het samen op.”
Als ik ze er dan weer over hoor ruziën?
Dan gaat het speelgoed de rest van de dag bovenop de koelkast. Geen onderhandeling.
(Kan ik je een geheim vertellen? Toen ik hiermee begon, had ik de hele tijd speelgoed op mijn koelkast liggen. Nu?
Het is waarschijnlijk ongeveer 1-2 jaar geleden. Het werkt! En mijn kinderen zijn nu echt goed in het oplossen van problemen.)
Een opmerking over discipline: ik heb de neiging om een meer zachtaardige opvoeding toe te schrijven, de natuurlijke consequenties van opvoeding.
Ik ben hier niet altijd succesvol in, maar ik neig er meer naar om contact met het kind te maken in plaats van te straffen.
Ik probeer ervoor te zorgen dat de consequentie die ik stel niet beschamend of hard is, maar gerelateerd aan wat het probleem ook is.
Geheim 4: Gebruik een beloningssysteem
Mijn kinderen reageren veel beter op een beloning dan op een bedreiging.
Ik ben dit jaar met het thuisonderwijs van mijn zoon begonnen en hij was niet zo enthousiast.
Ik probeerde als hij niet ging zitten en meewerkte te dreigen om de iPad af te pakken, maar dat zorgde er alleen maar voor dat we allebei gestrest raakten.
Dus besloot ik een stickerkaart voor hem te maken. Voor elke dag dat hij met plezier zijn werk deed en zijn best deed, kreeg hij een sticker.
Vijf stickers = één kleine prijs. Een hele reeks stickers = een “grote” prijs.
En weet je wat? Hij vulde zijn hele kaart met allemaal stickers.
We zijn allebei veel gelukkiger en hij leert zoveel meer!
Geheim 5: Geef meer aandacht
Kinderen snakken naar aandacht. Als je je kind geen aandacht geeft, dan zullen ze zich niet misdragen om het te krijgen.
Onlangs waren mijn man en ik bijvoorbeeld op een zeldzame date-avond in een restaurant.
Ik zag een gezin met twee kinderen binnenkomen. De peuter (ongeveer 3-4 jaar oud) zat in de hoge stoel en de baby sliep in een draagzak.
Vanaf het moment dat de ouders aan tafel gingen zitten, zeiden ze geen woord tegen hun kind.
Ze maakten geen oogcontact met hem. (Weet dit, ik veroordeel ze niet. Wie weet wat er aan de hand was! Ik vertel je alleen wat ik heb waargenomen.)
Wat denk je dat er gebeurd is?
De kleine jongen veegde met zijn hand alles wat binnen zijn bereik was van de tafel op de grond. Waarom?
Ik geloof dat hij handelde, omdat zijn ouders hem geen aandacht schonken. Hij moest iets doen!
Wanneer je kunt, breng dan een-op-een tijd met je kinderen door.
Als ze naar je toe komen om je voor de 47.000ste keer over dinosaurussen te vertellen, kijk dan naar ze op en glimlach. Maak oogcontact als je praat.
Ik weet dat je het druk hebt, maar als je wilt dat ze minder lastig gaan doen, dan moet je meer aandacht geven.
En als je nu luistert terwijl ze jonger zijn? Dan zullen ze met je praten als ze ouder zijn.
Bonusgeheim: houdt het eindresultaat in gedachten
Onthoud je waarom. Waarom wil je een hechte band met je kinderen? Wat zijn je opvoedingsdoelen?
Hoe wil je dat ze je herinneren?
Voor mij wil ik dat mijn kinderen op hun jeugd terugkijken en zeggen: “Man, mijn moeder hield echt van me.”
Ik wil dat mijn kinderen het volgende voelen:
- Veiligheid
- Geluk
- Geliefd
- Gewild
- Geaccepteerd
- Gewaardeerd
- Gerespecteerd
Onthoud op de moeilijke dagen dat er gemorste melk en driftbuien zijn en onthoud je waarom.
PS- Ik heb onlangs een artikel gelezen met de titel “Ik wil geen volgzame kinderen meer.” (Of zoiets!)
Dat artikel maakte uitstekende opmerkingen over hoe we onze kinderen tot vrije denkers willen opvoeden en niet tot ‘schaapjes’ die de leider zonder vragen volgen.
Ik ben het daar volkomen mee eens. Ik wil dat mijn kinderen hun eigen gedachten, meningen en ideeën hebben.
Maar ik denk dat het belangrijk is om een balans te vinden.
Ik sta mijn kinderen toe om de regels in twijfel te trekken, te onderhandelen (of te proberen te onderhandelen) en we hebben gesprekken over wanneer je de regels moet overtreden.
Ik normaliseer en valideer hun gevoelens.
Persoonlijk denk ik dat er een manier is om kinderen op te voeden die zowel deskundige onderhandelaars als vrije denkers zijn, terwijl ze ook hun schoenen aandoen wanneer dat van ze wordt gevraagd… bij de eerste keer! 🙂
Wat denk jij?
