Ik heb hem genoeg tijd gegeven om te veranderen. Misschien zelfs meer dan hij verdiende.
Hij heeft zijn kansen gehad om mij te bewijzen dat zijn bedoelingen serieus waren. Hij had veel kansen om me te laten zien dat hij geen spelletjes met mijn hart wilde spelen.
Maar ik denk dat hij besloot dat hij zichzelf niet kon beperken en zich alleen aan mij kon binden. Hij had in zijn leven veel meer meisjes nodig om gelukkig te zijn.
In het begin dacht ik echt dat hij de man voor me was. Zijn lieve woorden lieten me voor hem vallen en ik had het gevoel dat ik zweefde.
Ik herinner me hoe ik mezelf afvroeg of dit de manier was waarop je je voelt als je de ware ontmoet. Mijn hart bonsde en ik kon mijn ogen niet van hem afhouden.
Ik was verliefd op zijn aanwezigheid, en toen begonnen al die sterke gevoelens in liefde om te slaan.
Elke keer als ik hem zag, werden de vlinders in mijn buik gek. Ik voelde me altijd nerveus in zijn aanwezigheid omdat ik wilde dat hij me in het best mogelijke licht zag.
Ik besef nu dat ik een dwaas was, maar dat is een verhaal op zich.
Hij trok me als een magneet naar zich toe, en ik kon hem niet weerstaan.
Mijn roze bril die de wereld om me heen vervormde stond nu aan, en dat was het begin van mijn einde.
Hij zorgde ervoor dat ik verliefd op hem werd. Ik heb hem mijn hele zelf gegeven en werd een gevangene van mijn eigen hart.
Ik negeerde de blikken die hij naar andere vrouwen wierp en hoe hij me verwaarloosde om met zijn vrienden uit te gaan.
Maar het ergste is dat ik niets zei op het moment dat hij me vertelde dat hij zich niet wilde binden omdat labels hem stress geven.
Ik heb geen idee wat er op dat moment door mijn hoofd ging. Maar om mijn mond te houden na net een van de ergste zinnen in mijn leven te hebben gehoord, dat is nog steeds een raadsel voor me.
Degene die elke andere man afwees die haar vertelde dat hij niet het type was om zich te binden, besloot nu vrijwillig om bij degene te blijven die precies zo was.
Schokkend, ik weet het. Maar hij had me betoverd en ik was helemaal vergeten wie ik was voordat ik bij hem was.
Mijn normen, waarden, overtuigingen – ze vlogen allemaal uit het raam en ik had geen idee wat er met me gebeurde.
Ik liet hem zijn spelletjes met me spelen. Achtervolgde hem en zat hem achterna alsof hij de beste man ter wereld was. Ik behandelde hem alsof hij een zeldzame diamant was die ik nooit meer zou kunnen vinden.
En hij hield van die behandeling. Hij hield van de troon waarop ik hem had gezet.
Het gaf hem het gevoel dat hij de baas was. Hij hield de touwtjes vast en ik was maar een marionet.
De dingen gingen precies zoals hij wilde. Hij had voor zichzelf een gek gevonden die achter hem aan ging rennen terwijl hij nog tijd had om achter andere meisjes aan te jagen.
Maar op een ochtend, toen ik wakker werd, drong het tot me door dat er iets mis was. Ik realiseerde me dat ik veranderd was en niets voelde hetzelfde.
Wie was dit meisje in de spiegel? Het was zeker niet de echte ik.
Omdat de echte ik een man nooit met haar gevoelens zou laten spelen en haar als een speeltje zou laten behandelen. De echte ik zou weglopen zodra je haar gebrek aan respect zou laten zien.
Ik realiseerde me dat ik al die tijd een dwaas was geweest en dat ik deze behandeling niet meer toe moest staan.
Het was tijd om te stoppen met het spel dat hij met me speelde, omdat ik eindelijk weigerde om dit soort gedrag nog te accepteren.
Ik bekeek mezelf in de spiegel en zei hardop:
“Vanaf nu weiger ik om zijn back-upplan te zijn.”
Ik heb mijn spullen gepakt en heb zijn appartement verlaten. Toen ik thuiskwam, heb ik zijn nummer van mijn telefoon verwijderd en zijn naam uit mijn hart gewist.
Vanaf nu zal ik hem nooit meer bellen of zijn telefoontjes beantwoorden. Ik zal hem nooit dicht bij me laten komen, want hij zal op geen enkele manier ooit veranderen. En ik zal zijn gedrag op geen enkele manier meer tolereren.
Ik had hem zo ineens uit mijn leven verwijderd en ik liet mezelf weten dat ik me nooit meer zou laten behandelen zoals hij dat had gedaan.
Vanaf het allereerste begin was hij slecht voor me, maar ik denk dat ik voor zijn charisma en al die lieve woorden waarmee hij me overlaadde was gevallen.
Maar ik heb een einde aan zijn spelletjes gemaakt en er is geen weg meer terug.
Hij heeft mijn nummer meerdere keren gebeld, maar ik heb niet opgenomen. Hij is naar mijn huis gekomen en had op mijn deur geklopt, maar ik heb hem nooit binnen gelaten.
Ik ben niet meer van plan om zijn back-upplan te zijn. Ik heb geen zin om achter hem aan te jagen, want ik weet dat hij nooit zal veranderen.
Eens een player, altijd een player. En ik ga mezelf nooit meer door dezelfde marteling laten gaan.
Hij was vanaf het begin slecht voor me, maar ik denk dat hij me een waardevolle les moest leren.
Soms komen bepaalde mensen je leven binnen en zijn ze vanaf het begin slecht voor je. Ze zullen giftig en manipulatief zijn, of ze zullen je als een back-upplan behandelen.
En diep van binnen weet je dat ze je niets goeds zullen brengen. Als er iets is dat ze je zullen geven dan zijn het alleen maar littekens en ze zullen de persoon ruïneren die je ooit was.
Maar toch, je laat ze je leven binnenlopen en er een chaos van maken. Je laat ze over je waarden en normen heenlopen waarvan je altijd hebt gezegd dat je ze nooit zou breken.
Dat alles zal alleen gebeuren omdat het jouw lessen zijn. Degene die je nooit zult vergeten.
Ze zullen je leren dat hoe sterk je ook bent, er altijd iemand is die je kan breken. Maar het betekent niet dat je de rest van je leven gebroken zult blijven.
In plaats daarvan zal je op een dag wakker worden en beseffen dat je zo’n behandeling niet verdient. Je zal je koffers pakken en uit hun leven weglopen.
Zo maar ineens.
Mij is hetzelfde overkomen. Ik realiseerde me dat ik weiger om zijn back-upplan te zijn en ben weggegaan.
Zo maar ineens.
