Als je vanuit dit oogpunt naar je liefdesleven kijkt, dan kun je zeggen dat je een rijke datingervaring hebt gehad.
Er zijn talloze jongens die door je leven zijn gegaan. Je vond de een leuker dan de ander je kunt zeggen dat je van een aantal van hen hebt gehouden. En sommigen van hen hielden ook van jou.
Maar er is één man die altijd opviel, de enige man die speciaal en anders was dan alle anderen. Degene die in jouw ogen ontkwam.
Als je erover nadenkt, dan weet je niet wat hem zo uniek heeft gemaakt. Het was niet zijn uiterlijk, het waren waarschijnlijk ook niet zijn hersenen.
Als je de dingen realistisch bekijkt, dan was het niet zijn persoonlijkheid waardoor hij zich van al deze andere mannen in je leven onderscheidde.
Wat deze man anders maakt, is het gevoel dat hij je gaf.
En het is een feit dat je het gevoel hebt dat hij degene is die ontkwam. Je hebt het gevoel dat hij zo door je handen is geglipt, alsof hij altijd onbereikbaar voor je bleef, ook al had je hem.
Dus je blijft aan alle dingen denken die tussen jullie twee hadden kunnen gebeuren. En hoe jullie leven had kunnen zijn.
Ja, je hebt na hem andere jongens in je leven gehad. En je hebt na hem liefgehad.
Je kunt niet eens zeggen dat je hem de hele tijd mist en dat je actief aan hem denkt.
Maar de waarheid is dat wat er ook in je leven gebeurt, hij ergens diep in je geest bestaat. Het maakt niet uit met wat voor soort man je omgaat. Je merkt altijd dat je hem met deze man vergelijkt.
Wat je ook doormaakt, je vraagt je altijd af hoe het zou zijn als deze man bij je terugkwam.
Je gaat ervan uit dat jullie twee eindelijk gelukkig zouden zijn als je je tweede kans kreeg. Je gaat ervan uit dat alles de tweede keer goed zal komen. Dat je deze keer alles goed zou maken, als je maar de kans had.
Nou, laat me je vertellen dat je het mis hebt.
Ik haat het om degene te zijn die je bubbel laat barsten, maar de waarheid is dat je niet van deze man houdt. Je houdt gewoon van het idee van hem, je houdt alleen van de herinnering aan hem en je mist het gevoel om verliefd op hem te zijn.
Je denkt aan deze man omdat niemand na hem dezelfde intensiteit van emoties in je uit heeft gelokt. Maar dat betekent niet dat het niet zal gebeuren.
En het betekent zeker niet dat deze man je soulmate is en de persoon met wie je zou moeten zijn.
Je zou dit zelf zien als hij bij je terugkwam.
Je houdt je aan hem vast en aan het idee dat je relatie met hem zou zijn gelukt als hij niet degene was die ontkwam. En je idealiseert alles wat er tussen jullie twee is gebeurd.
Het punt is je herinnert je alleen de goede dingen en de mooie herinneringen en je negeert alles wat er is gebeurd.
Je denkt dat je leven anders zou zijn geweest als hij je niet had verlaten of als hij terug was gekomen. Je denkt dat je gelukkiger zou zijn en dat alles beter zou zijn.
Maar de waarheid is dat het waarschijnlijk niet zo zou zijn.
De waarheid is dat je waarschijnlijk niet zou weten wat je met deze man moet doen als hij bij je terugkwam, omdat hij niet dezelfde man zou zijn die je je in je hoofd voor hebt gesteld.
Omdat er een reden is waarom het tussen jullie niet heeft gewerkt.
En zelfs als hij terug zou kruipen, dan zouden jullie nog steeds met dezelfde problemen geconfronteerd worden als eerst. Jullie twee zouden nog steeds jullie verschillen hebben en jullie zouden niet compleet zijn.
Omdat hij niet perfect is en hij je niet het perfecte leven zou geven waar je naar hunkert. Hij is een man van vlees en bloed en hij heeft zijn gebreken.
De waarheid is dat deze man alleen in je verbeelding bestaat. Hij is niet meer de man die je vroeger kende en jij bent zeker niet het meisje dat van hem hield.
Als je erover nadenkt, dan kennen jullie elkaar niet meer, omdat jullie niet meer de mensen zijn die jullie toen waren. Je hebt verschillende meningen, gedragingen en gewoonten.
Dus stop alsjeblieft met over deze man te fantaseren en over hoe de dingen tussen jullie twee hadden kunnen zijn, want dat is allesbehalve de realiteit.
Concentreer je in plaats daarvan op je heden en toekomst, want dit zal je nergens heen leiden.
Laat deze man in het verleden waar hij thuishoort. Koester hem als een verre en vriendelijke herinnering, want hij is niets meer dan dat.
