Het spijt me. Ik bedank je hiervoor. Ik hoop dat je gelukkig bent.
Beste “Pa,”
Ik ben niet meer bitter, ik heb er gewoon spijt van.
Spijt dat je geen deel wilde uitmaken van mijn successen en dat je liever mijn grootste mislukking wil zijn. Het spijt me dat je een leven hebt gekozen zonder mij.
Het spijt me dat ik zoveel heb bereikt het afgelopen jaar en dat je daar niks over hebt gehoord. Het spijt me dat je geen recht hebt om trots op me te zijn.
Het spijt me dat je nooit meer deel zult uitmaken van mijn leven. Het spijt me dat ik het toeliet dat je me zo erg hebt gekwetst.
Het spijt me dat ik zoveel vertrouwen en moeite in het opbouwen van onze relatie stopte die jij nooit wilde.
Het spijt me dat ik op je vertrouwde. En bovendien spijt het me dat ik niet goed genoeg was voor jou.
Ik kijk terug op alle momenten die we nooit hebben gedeeld en ik word er niet meer verdrietig van. Meer dan voel ik me trots op mezelf.
Ik weet hoe sterk ik alleen al ben geworden door jouw gebrek aan aanwezigheid. Ik weet dat er mensen in mijn leven waren die jouw plek hebben ingenomen en hebben geëxcelleerd in de opvoeding.
Ik weet dat je nooit de schade zult zien die je me hebt berokkend, en ik beloof je dat ik ervoor zal zorgen dat je nooit mijn successen als de jouwe ziet.
Ik herinner me alle keren dat ik jou boven mijzelf verkoos. Ik denk terug aan alle momenten waarop ik probeerde je te houden, maar je liep nog steeds de deur uit.
Ik wil je graag bedanken voor dat je dit hebt gedaan. Dank je dat je me hebt geleerd dat hoe graag ik ook iemand in mijn leven wil, dit niet altijd zo zal lopen.
Dank je dat je me hebt geleerd dat ik niet altijd zal krijgen wat ik wil. Dank je dat je me vaak genoeg hebt teleurgesteld dat ik slechts mijzelf als betrouwbaar zie, en niemand anders.
Dank je dat je bleef toekijken en me liet worstelen, terwijl het duidelijk was dat je me had kunnen helpen. Dank je dat je me zo zelfstandig en onafhankelijk hebt gemaakt.
Het dankwoord dat jij niet verdient gaat naar mijn moeder. Je kunt je de stress die je haar hebt bezorgd niet eens voorstellen.
Ze moest toekijken terwijl haar dochter haarzelf haatte, geloofde dat het haar schuld was en ze huilde elke nacht, vanwege een man die niet in haar leven wilde zijn.
De eerste man die mijn hart brak, voordat ik überhaupt wist dat ik een hart had dat gebroken kon worden, was jij.
Ik hoop dat je tevreden bent met je keuzes. Ik hoop dat je het leven hebt dat je altijd wilde. Ik hoop dat je terugkijkt op de dochter die je nooit hebt gekend en dit als leermoment gebruikt.
Ik hoop dat je ervan leert. Ik hoop dat je als mensen zal groeien. Ik hoop dat je niet nog een keer dezelfde fouten gaat maken.
Als je op een ochtend ineens wakker wordt en weer deel uit wil maken van mijn leven, doe dit alsjeblieft niet.
Ik heb van jou geen verontschuldiging nodig. Ik hoef je stem niet nog eens te horen. Ik wil helemaal niet weten hoe het met je gaat, waar je bent of “hoe het is” Ik hoef je vragen niet te beantwoorden.
Ik hoef je niet toe te laten tot mijn hart om je daarna weer kwijt te raken. Ik heb je niet nodig.
Het spijt me.
Dankjewel.
Ik hoop dat je gelukkig bent.
Veel liefs,
Je “Dochter”
