Ik ben ooit verliefd geweest, mijn eerste en enige verliefdheid. Toen ik met hem ging voelde mijn hele wereld beter, in ieder geval een tijdje.
Toen merkte ik dat onze relatie een andere richting op ging en zijn plannen niet met die van mij matchten.
Hij werd dominant of misschien realiseerde ik me toen pas dat hij zo was en hoe pijnlijk het ook was, ik moest loslaten.
Nadat de tranen langzamer waren gaan stromen, merkte ik dat ik achter de verkeerde mannen aan ging.
Ik begon naar de liefde te zoeken, want ik wilde niet alleen zijn.
Ik bleef bij vrienden slapen zodat ik niet alleen hoefde te slapen. Ik dwong en zocht naar connecties die er niet echt waren en ik probeerde mezelf er zolang van te overtuigen dat ik gelukkig was, terwijl ik dat gewoon niet was.
Ik probeerde om tegen mijn hoofd en hart te zeggen dat ik mijn ex niet miste, ik probeerde mezelf te vertellen dat het zo beter was, terwijl ik bad dat niemand me in de douche zou kunnen horen huilen, omdat ik sterk wilde zijn.
Ik wilde stabiel overkomen omdat ik niet wilde dat er maanden voorbijgingen en dat mensen dachten dat ik zwak of zielig was of dat ze tegen me zouden zeggen dat ik verder met mijn leven moest.
Maar ik wist toen nog niet dat je een gebroken hart niet in een bepaald tijdvak aan elkaar kunt lijmen. Je mag de pijn en het verdriet voelen zolang jij daar behoefte aan hebt.
Je hebt geen houdbaarheidsdatum; je wordt niet op een ochtend wakker en bent het gevoel vergeten dat hij je gaf.
Zonder iemand leren leven op wie je je leven baseerde, is niet makkelijk om achter je te laten. Ik wist niet wat ik met mijn gevoelens moest, ik probeerde aan de oppervlakte zo sterk te zijn, terwijl ik me vanbinnen zo zwak voelde.
Ik was ervan overtuigd dat het met hem uitmaken een fout was, maar hij ging zo snel verder met zijn leven, terwijl ik nog steeds de gebroken stukjes van mijn hart probeerde te vinden.
Toen kwam de eenzaamheid. Als je je alleen voelt ga je irrationeel denken. Je begint lust te voelen voor iedereen in wie je geïnteresseerd bent of iedereen die geïnteresseerd is in jou.
Er is geen stabiliteit of tekenen van binding, maar er is een vonk en die houd je op dit moment warm.
Lust is slordig en behoeftig, er is geen echte emotionele band voor nodig, maar je hebt het gevoel dat je die ander nodig hebt.
Je wilt weten wat ze aan het doen zijn en of ze aan je denken, zonder hun aandacht heb je het gevoel dat je wereld in dreigt te storten, omdat je zo erg naar die aandacht verlangt.
Je zou alleen moeten zijn nadat een relatie is uitgegaan, je zou net zolang alleen moeten zijn als je nodig hebt om te genezen, want uiteindelijk zal de pijn van je liefdesverdriet niet meer zo hard in je oor schreeuwen als voorheen, over hoe erg je je ex mist.
Sommige mensen zullen nooit over een geliefde heen komen en dat is ook oké. Maar voordat je aan een nieuwe relatie begint, zou je zover moeten zijn.
Je zou alleen zijn moeten hebben geaccepteerd en erachter zijn gekomen wie je nu bent. Je zou uit moeten hebben gevogeld wat je gelukkig maakt en wat je wel of niet in een toekomstige partner zoekt.
Een liefde die ontstaat uit eenzaamheid is niet de liefde die je zou moeten willen.
Je zou iemand moeten daten met wie je maar al te graag oud zou willen worden, want wat is eerlijk gezegd het nut van daten als je geen huwelijk in de toekomst ziet? Of je tenminste denkt dat dat ooit mogelijk zou zijn.
Ken je waarde. Weet wanneer je er klaar voor bent om jezelf in een nieuwe liefde onder te dompelen.
Stort je er niet in als je je niet serieus kunt binden.
Je zou lief moeten hebben als je er klaar voor bent om weer een miljoen keer verliefd te worden op dezelfde persoon. Je zou lief moeten hebben als je zover bent om elke dag verliefd te worden op dezelfde persoon.
Je zou lief moeten hebben als hun verschijning je slechte dag weer goed kan maken, je zou lief moeten hebben als het geluid van hun lach jou aan het lachen maakt en je zou lief moeten hebben als je iedere ochtend wakker kunt worden en diegene naast je ligt.
Wees zeker over wie je in je eentje bent, want alleen zijn is belangrijk. Het helpt je om je kracht te vinden en erachter te komen wie je bent, je realiseert je dan dat het beter is om alleen te zijn dan bij iemand te zijn die er niet volledig voor gaat.
Dus laat je eenzaamheid er alsjeblieft niet voor zorgen dat je in de armen van iemand eindigt bij wie je niks te zoeken hebt, wees alleen, je zal er versteld van staan hoeveel het je kan leren.
