Ik gok dat je op dit moment in huilen uit bent gebarsten.
Ik gok dat je God vraagt om de tijd terug te draaien, zodat je alles anders aan zou kunnen pakken.
Ik gok dat je zo enorm veel spijt hebt dat je waarschijnlijk je enige kans om je geliefd te voelen bent misgelopen.
Je had haar helemaal voor jezelf en je hebt hebt verprutst.
Ze hield zoveel van je. Ze was bereid om haar leven voor je te geven en je bent het misgelopen.
Je bent liefde misgelopen terwijl het zo dichtbij was. Weet je dat ze probeerde om perfect voor je te zijn?
Ze heeft zo hard haar best gedaan om te blijven glimlachen terwijl ze eigenlijk alleen maar wilde schreeuwen van de pijn. Schreeuwen van het verdriet en de verwaarlozing.
Maar het ging onderhand prima met jou, nietwaar?
Je kreeg zoveel liefde en genegenheid en gaf haar daar niets voor terug. Is dat geen heerlijk leven?
Ze stond naast je terwijl ze stikte in haar tranen en ze in huilen uitbarstte als je het niet zag, in de hoop dat er iets zou veranderen.
Er veranderde niets. Je werd ’s ochtends wakker en liet haar helemaal alleen nadat je slechts vaarwel had gezegd. Je beantwoordde haar oproepen niet terwijl zij zich zorgen om je maakte.
En je kwam thuis nadat je een hele dag weg was geweest, stinkend naar alcohol en sigaretten.
Je had het zo leuk gehad terwijl zij zich voorstelde dat je ergens in de goot lag.
En nee, je nam niet eens de moeite om haar even te appen dat het goed met je ging, dat je uit was met vrienden, dat je snel thuis zou zijn.
Ze stelde zich zelfs open voor je. Ze vertelde wat haar dwarszat en je loog tegen haar dat ze gelijk had en dat je alles recht zou zetten.
Dat was slechts een van je eindeloze hoeveelheid leugens.
Ze was nooit veeleisend.
Ze was een normale vrouw. Ze wilde slechts van iemand houden en bemind worden.
Deze keer dacht ze dat haar droom eindelijk uit was gekomen en dat was ook zo, maar alleen voor de helft.
Ze hield van je en liet het iedere dag zien en het kon je niks schelen, maar je nam haar liefde evengoed aan.
Het kwam je goed uit. Je voelde je er goed bij. Maar je dacht nooit na over haar gevoelens.
Ze had nooit veel aandacht nodig. Ze wilde slechts tijd met je doorbrengen. Ze wilde bij je zijn en dingen doen die jij leuk vond.
Ze wilde samen dingen ondernemen.
Ze wilde naast je in slaap vallen en ’s ochtends wakker worden in jouw armen. Maar uiteindelijk liet je haar wensen niet uitkomen.
Daar was je te egoïstisch voor.
Ze wilde van je houden.
Zo simpel is het. Ze wilde je hand vasthouden terwijl je instortte en ze wilde met je lachen als je gelukkig was.
Ze wilde betrokken zijn bij je leven. Ze wilde dat jullie een eenheid waren. Maar je stelde haar weer teleur.
Je maakte een grove fout en ooit zul je je dat realiseren en dan zal het te laat zijn.
Zodra je je realiseert wat je gedaan hebt en dat je de enige die ooit van je zal houden zoals zij dat deed hebt verwaarloosd, zal ze al vertrokken zijn.
Ze zal iemand anders hebben gevonden om van te houden en die man zal haar nooit zo belabberd behandelen als jij hebt gedaan.
Die man zal zich er bewust van zijn dat ze een pareltje is en hij zal haar nooit laten gaan.
Hij zal dankbaar zijn dat je haar aan de kant hebt gezet, want door dat te doen heb je het mogelijk gemaakt dat hij haar kon vinden.
En uiteindelijk zul je bitter en alleen achterblijven en zal zij de gelukkigste vrouw ooit zijn. En dit zal zo pijnlijk voor je zijn.
Na alles wat ze heeft doorgemaakt haat ze je nog steeds niet.
Er is geen plaats voor haat in haar hart. Ja, er is teleurstelling, ja, er is boosheid, maar ze is niet bekend met haat.
Ja, ze wilde dat jij je net zo gekwetst zou voelen als zij, maar alleen omdat ze zoveel dreunen achter elkaar heeft gehad dat ze gewoon graag zag dat jij de pijn gedeeltelijk zelf zou voelen.
Maar dat is allemaal voorbij. Ze heeft niks tegen je. Ze vindt het alleen sneu dat je haar niet kon waarderen zoals het eigenlijk hoort.
Nu is ze dankbaar.
Zonder jou zou ze nooit zo gelukkig zijn geworden.
Zonder jou zou ze niet weten hoe het is om in een diep dal terecht te komen en weer sterker dan ooit tot leven te komen.
Ze zou er nooit achter zijn gekomen wat ze allemaal kan overleven als jij niet aanwezig was geweest in dat verdrietige hoofdstuk.
Maar ze heeft dit hoofdstuk volledig af weten te sluiten en ze heeft een nieuwe, verse pagina omgeslagen om opnieuw geschreven te worden. In dit hoofdstuk wordt ze niet voor lief genomen, is ze niet verdrietig en wordt er bovendien van haar gehouden.
Related: Het Is Nooit Zo Eenvoudig Als ‘Als Ze Je Willen, Zal Het Ervan Komen’
Maar wat je hebt gedaan is evengoed niet gerechtvaardigd.
Het is zo dom van je dat je een unieke vrouw bent kwijtgeraakt.
Ik weet dat liefde van twee kanten moet komen en op die manier kun je het proberen te rechtvaardigen.
Maar zij was degene die de goede richting op ging en jij was onderhand nergens te bekennen, dus probeer hier vooral niet over te beginnen.
Je hebt het verprutst en daar moet je verantwoordelijkheid voor nemen. Je hebt haar kapot gemaakt.
Je hebt haar aan het huilen gemaakt. Je hebt er bijna voor gezorgd dat ze niemand ooit nog zou vertrouwen.
Dit kun je iemand niet aandoen, vooral niet degene die onvoorwaardelijk van je hield.
Je moest gewoon minde egoïstisch zijn. Ze was niet aanhankelijk, ze gaf je altijd de ruimte en tijd om alles wat je op je bord kreeg op te lossen.
Je hoefde alleen je ogen te openen en ruimte voor haar vrijmaken in je leven.
Dan had je het beste leven ooit gehad. Op deze manier zul je alleen blijven en zul je je beseffen hoe dom je bent geweest en zul je jezelf vervloeken omdat je haar hebt weggejaagd.
Vrouwen zoals zij lopen niet zomaar weg. Vrouwen zoals zij geven zoveel kansen, veel meer kansen dan mannen zoals jij verdienen.
Ooit, als je terugblikt, zul je er spijt van krijgen, maar voel je vooral niet rot.
Jullie hadden geen schijn van kans. Je was slechts de les die zij moest leren.
Je was slechts een voorbereiding op het mooie leven dat voor haar in het verschiet lag. Dit leven heeft ze nu.
En waar ben jij? Waarschijnlijk ben je alleen en heb je een fles whisky in je hand. Als dat geen karma is.
