Toen we net begonnen te daten, had ik nooit gedacht dat je een stukje van mijn hart zou stelen.
Als we samen waren wilde ik zo graag dat de tijd stilstond. Ik telde de dagen tot ik je weer zou zien. Ik kon niet wachten tot je me zou omhelzen.
Ik was dol op de armen die zich om me sloten en mijn lichaam stevig vasthielden. Ik was dol op het gevoel dat je me gaf.
Ik dacht dat alles goed ging en dat jij er hetzelfde over dacht. Maar ik had het verkeerd. Naarmate er tijd verstreek en het serieus werd, begon je je terug te trekken.
Hoe meer je dit deed, hoe meer ik geneigd was me naar je toe te bewegen. Toen besloot je opeens dat het niet was wat je wilde. Dat je niet klaar was om je te binden, dat je niet klaar was voor het eeuwige.
Mijn hart doet zeer omdat ik weet dat je nooit om mij gaf zoals ik om jou gaf. Ik wilde dat het werkte.
Ik wilde samen een toekomst opbouwen. Ik wilde deel uitmaken van je leven. Maar je besloot om te vertrekken.
Je gaf de vrouw op die jou niet zomaar had opgegeven. Je liet de vrouw achter die van je gebreken en je bagage afwist en je evengoed accepteerde.
Je verliet de vrouw toen ze alleen maar van je wilde houden en je gelukkig wilde maken. Ik was gebleven om voor ons te vechten, maar dat gevecht had ik verloren.
Ik zou de enige zijn geweest die beurs en verslagen achterbleef omdat ik bereid was voor je te vechten en jij dat niet voor mij wilde doen.
Ondanks alles heb ik nergens spijt van, want ik heb het tenminste geprobeerd. Ik probeerde vast te houden, maar ik realiseerde me dat je niet vast kunt houden aan iemand die niet wil blijven.
Ik realiseerde me dat ik de enige was die betrokken was bij de relatie. En terwijl ik onze toekomst aan het plannen was, plande jij je uitweg.
Mijn hart zal genezen en ooit zal je slechts een herinnering zijn uit mijn verleden.
Ooit zul je je realiseren dat je iets geweldigs had. Maar dat je te naïef was om je dat te beseffen.
Je was te blind om in te ziend at een vrouw zoals ik maar een keer voorbijkomt. Je liep weg terwijl je dacht dat je iets “beters” zou vinden.
Ooit zul je erachter komen dat je het echt hebt verkloot door me te laten gaan.
Ooit zul je spijt hebben dat je me hebt laten gaan.
Het zal niet vandaag of morgen gebeuren. Het duurt misschien wel weken, maanden of zelfs jaren voordat je je realiseert wat je echt bent kwijtgeraakt.
Je zal spijt hebben dat je me hebt laten gaan als je inziet dat de relaties die je hebt gehad met andere vrouwen niet kunnen tippen aan wat je met mij had. Dat ze niet zoveel moeite doen als ik deed.
Je zal terugverlangen naar de goedemorgen/slaap lekker appjes, de willekeurige schattige berichtjes die ik je gedurende de dag stuurde en de briefjes die ik voor je schreef, waarin ik liet weten hoeveel je voor me betekende.
Je zal inzien dat ik je altijd probeerde op te vrolijken en je dag beter probeerde te maken op de meest simpelste manieren.
Je zal spijt hebben dat je me hebt laten gaan als je het niet spannend meer vindt om willekeurige seks te hebben. Ooit zul je je realiseren dat geen onenightstand je ooit het gevoel zal geven wat ik je gaf.
Hoe onze naakte lichamen naast elkaar lagen en hoe we elkaars warmte konden voelen. Je zal missen hoe ik mijn vingers door je haar liet gaan en hoe ik teder je gezicht streelde.
Je zal missen hoe mijn handen op je lichaam voelden, je zal mijn aanraking missen en dat ik je gevoeligste plekjes kende. Je zal de vredige stilte missen die er na de fysieke euforie heerste.
Je zal naar al deze dingen verlangen en hoeveel nieuwe vrouwen er ook in je bed ontwaken, ze zullen nooit de leegte opvullen die ik heb achtergelaten.
Je zal spijt hebben dat je me hebt laten gaat als je je realiseert dat niemand ooit meer zo naar je zal kijken zoals ik naar je keek. Ik zag alles—het goede, slechte en het lelijke, maar toch bleef ik.
Ik koos evengoed voor je. Je zal missen dat ik soms opeens met bewondering naar je keek. Je zal je realiseren dat ik niet alleen je fysieke attributen bewonderde, maar alles.
Je zal spijt hebben dat je me hebt laten gaat als andere vrouwen geen moeite voor je doen. Je zal je realiseren hoeveel moeite ik daadwerkelijk in de relatie heb gestopt toen het niet zo goed ging.
Dat telkens als het minder goed ging, ik probeerde om manieren te vinden om het op te lossen. Hoeveel ik heb opgeofferd om het te laten slagen, terwijl jij mij voor lief nam.
Je zal spijt hebben dat je me hebt laten gaan als je je realiseert hoe zeldzaam ik ben.
Je dacht dat je gemakkelijk iemand kon vinden die je net zo goed zou behandelen, die net zoveel van je zou jouden, of die alles zou doen wat ik voor je deed. Maar je had het mis.
Je zal je realiseren dat je iets zeldzaams had toen je mij had en hoeveel vrouwen je ook tegenkomt, geen een zal aan mij kunnen tippen.
Je zal spijt hebben dat je me hebt laten gaan als je je realiseert dat ik het beste in je naar boven haalde. Dat ik je altijd een duwtje gaf om je best te doen en dat ik je nooit liet opgeven.
Je zal misschien dat je je nooit anders voor hoefde te doen omdat je je altijd op je gemak voelde bij me. Je zal terugdenken aan onze tijd samen en hoe oprecht gelukkig je je voelde bij mij.
Je zal me niet alleen gaan missen, maar je zal missen wie jij was toen ik bij je was.
Ooit zal het je overweldigen en zul je je realiseren dat je een grote fout beging toen je me liet gaan.
Maar zodra je je realiseert dat je me nooit had moeten laten gaan, zal het te laat zijn. Ik zal onderhand verder zijn gegaan.
En of ik nou een relatie heb met een ander of alleen opbloei, ga er maar vanuit dat ik evengoed gelukkig zal zijn. Ik zal niet meer aan je denken.
Ik zal niet meer naar je kijken zoals ik dat ooit deed. Ik zal niet meer hetzelfde voor je voelen. Ik zal niet terugblikken.
Je behoort tot mijn verleden. Ik zal niet terugkomen bij de man die mij en alles wat ik te bieden had niet kon waarderen toen hij me had.
Ooit zul je je realiseren dat beter vinden nagenoeg onmogelijk is. Je zal voor altijd rondlopen met spijtgevoelens dat je een van de beste dingen die je ooit had kunnen overkomen hebt laten gaan, maar waar je te onvolwassen voor was om aan vast te houden.
Ooit zul je spijt hebben dat je me hebt laten gaan, en dan zul je me niet meer vinden.
