Wie denk je wel niet dat je bent? Wie heeft je het recht gegeven om in en uit mijn leven te marcheren, alsof je het bezit?
Luister naar me en luister aandachtig: jij bent degene die mij heeft verlaten. Degene die bij ons vandaan is gelopen.
Jij bent degene die me ghostde, zonder me ooit een goede uitleg te geven.
Degene die me zonder afsluiting heeft gedumpt en die me in de steek heeft gelaten om zelf mijn antwoorden te vinden.
Jij bent degene die uit mijn leven verdween, zonder het fatsoen te hebben om het persoonlijk met me uit te maken.
Degene die een te grote lafaard was om me onder ogen te zien en die ervoor koos om te verdwijnen, zonder over de gevolgen na te denken.
Ik heb je niet van me af geduwd, ik heb niet om een pauze gevraagd en ik heb je ook niet in de steek gelaten. In plaats daarvan laat ik je gewoon gaan.
Dus, wat is nu dan het probleem? Nu, als ik nog maar één stap verwijderd ben om volledig te herstellen?
Je zou je te erg moeten schamen om zelfs maar te proberen om terug in mijn leven te komen.
Hoe kun je me in de ogen kijken en me vragen je weer binnen te laten, na alles wat je hebt gedaan?
Had je het gevoel dat ik bijna over je heen was, dus besloot je maar om alles voor me te verpesten? Had je het gevoel dat je me voor altijd aan het verliezen was, dus kwam je terug om dat te voorkomen?
Wat wil je nu van me? Heb je me niet genoeg pijn gedaan?
Waarom blijf je niet bij je beslissingen? Wees man genoeg en laat me met rust. Dat is tenslotte precies wat je de vorige keer hebt gedaan!
Ik vind het vervelend om degene te zijn die het je moet vertellen, maar in tegenstelling tot jou heb ik een sterk karakter. Ik heb ooit eens tegen je gezegd dat je bij mij geen tweede kans zou krijgen.
Ik weet wel beter dan jou mijn hart nogmaals te laten breken. Ik ben wijzer dan een sukkel zoals jij weer te vertrouwen.
Daarom zal ik degene zijn die achter haar woorden staat. Ik zweer het – ik laat je niet terug in mijn leven, ook al is dat het laatste wat ik doe.
Begrijp me niet verkeerd – dit heeft niets met de emoties te maken die ik misschien voor je heb.
Dus, durf me niet te beschuldigen dat ik nooit genoeg van je heb gehouden, alleen maar omdat ik niet toesta dat je me als een stuk vuilnis behandelt.
Zie je, ik ben niet je tweede keus, je vangnet of een bijzaak. Ik ben niet iemand naar wie je kunt komen als iedereen je in de steek laat.
Ik ben geen meisje dat haar leven in de wacht zet en geduldig wacht tot je terugkomt. Niet iemand die je zal smeken om voor haar te kiezen en zeker niet iemand die je eindeloze tweede kansen zal geven.
Ik ben niet het type vrouw dat je onzin zal verdragen, zolang ze je maar aan haar zijde heeft. Niet iemand die toe zal staan dat je haar behandelt zoals jij dat wilt, zodat je haar niet zal verlaten.
Ik ben geen meisje dat je het groene licht zal geven om haar pijn te blijven doen. Een meisje dat altijd haar deur en armen voor je open zal houden, ondanks de manier waarop je haar behandelt.
Ik ben niet iemand die genoegen met broodkruimels van je liefde en aandacht neemt. Niet iemand met wie je je kleine hersenspelletjes kunt spelen.
Het belangrijkste is: ik ben niet langer het meisje dat meer van je hield dan dat ze van zichzelf hield. Wat een schok, nietwaar?
Nou, vanaf nu zet ik mezelf op de eerste plaats. Ik ben klaar met het verspillen van mijn tijd en energie aan mensen die het niet verdienen en aan relaties die gedoemd zijn om te mislukken.
Sorry, maar ik weiger om als je ego-booster te dienen, als bewijs dat je ergens nog steeds geliefd en gewenst bent.
Ik weiger als je back-up te dienen, als de persoon naar wie je gaat als al het andere uit elkaar is gevallen.
Laat me je iets vertellen: ik ben veel meer waard dan je bedrog. Ik sta niet toe dat je met me speelt of me in een eindeloze cirkel van het uitmaken en weer goedmaken meesleurt.
Ik geef niets om je valse beloften, loze excuses en nep excuses. Je bent te laat!
