“Ik heb naar zitten kijken, je werkte de hele dag en nacht, je zwoegde zo hard dat je bijna geen tijd hebt om op adem te komen. Er zijn drie redenen waarom mensen dit doen: ze zijn of gek, dom of ze proberen iets te vergeten. En bij jou wist ik dat je iets probeerde te vergeten. Ik wist alleen niet wat.” -Nicholas Sparks
1. Je zorgt dat je het steeds druk hebt.
Of het nou om werk of een nieuwe hobby gaat, je raakt geobsedeerd door alles wat je van je eigen pijn afleidt.
2. Je neemt de problemen van anderen op je, voordat je je eigen problemen oppakt.
Als je iemand anders helpt, hoef je niet aan je eigen problemen te denken.
3. Je zegt nooit nee als iemand je vraagt om iets te doen.
Alles krijgt een ja. Alleen maar om iets te doen te hebben, omdat je anders gek wordt.
4. Je vindt je heil in muziek.
Je vindt liedjes waar je je opeens in kunt vinden, die gewoon de vreselijke dingen die je voelt verklaren. In werkelijkheid kun je zelf niet op die woorden komen of heb je niet de moed om ze hardop te zeggen.
5. Er zijn bepaalde mensen die je niet meer in de ogen aankijkt.
De mensen die jou echt kennen, degenen die dwars door je heen kunnen kijken, kijk je niet aan. Je wil niet dat ze weten dat je verdrietig bent.
6. Je bent eigenlijk nooit echt eerlijk als mensen je vragen hoe het gaat.
Alles gaat prima. Hoewel dit helemaal niet zo is. Het is eenvoudig om te liegen. Je bent al genoeg gekwetst en je wilt mensen geen ongemakkelijk gevoel bezorgen met gevoelens die je met een schuldgevoel overweldigen, want je bent er nog niet overheen.
7. Je doet moeite om te positief te zijn.
Het is net alsof je je groot houdt, je het blijft proberen en anderen het geloven, jij het zelf ook gaat gelogen.
8. Maar je blijft hangen in het piekeren.
Je weet dat je niet in het verleden moet blijven hangen, maar het blijft je achtervolgen, omdat je alleen maar kan denken aan hoe gelukkig je vroeger was.
Je wilt die tijd terug, maar je weet tegelijkertijd niet hoe je je hier doorheen moet slaan.
9. Dus ga je uit om jezelf afleiding te geven en de pijn te verdoven.
Fysiek ben je misschien uit en sla je glimlachend drankjes achterover, maar emotioneel gezien ben je zo uitgeteld.
Maar je doet wat je gezegd wordt, want als je niet uit was, zat je alleen thuis en was je overstuur. Maar je realiseert je dat je je zelfs alleen voelt in een drukke kamer.
10. En als je alleen bent stort je in elkaar.
Niemand zal je ooit zien huilen. Maar je huilt meer dan je ooit zou toegeven. Het is gewoon zo dat al deze gevoelens zich op hebben gestapeld en je deze maar niet begrijpt, en je gewoon probeert om deze te verwerken en ze te overwinnen.
11. Dan probeer je er luchtig over te doen door het weg te lachen.
Want als je mensen aan het lachen maakt of er een grap van maakt, zal het misschien minder hard aankomen. Soms verspreiden gekwetste mensen licht en positiviteit, omdat ze weten hoe het tegenovergestelde voelt.
En iedereen zegt dat je er op den duur wel overheen zal komen. Maar om de een of andere reden, voelt het alsof de tijd stilstaat en je gevangen zit in dit verdriet.
Je weet dat het zal vervagen. Je weet dat je op een dag wakker zal worden en niet meer aan hen zal denken. Maar die dag lijkt nog zo ver weg.
Dus sla je er maar doorheen door je gewoon oké te voelen tot je met een echte glimlach op alles terug kan kijken.
