Je bent genoeg. Dat is altijd zo geweest. Je bent misschien voor een aantal verkeerde harten gevallen die je het gevoel gaven dat je niet genoeg was.
Je hebt misschien een relatie gehad met mensen die je met hun ex bleven vergelijken en je probeerden te veranderen in iemand die je niet bent.
Je hebt misschien een relatie gehad met mensen die je kwaliteiten niet waardeerden, omdat ze zelf deze kwaliteiten niet bezaten.
Je hebt misschien een relatie gehad met mensen die je het gevoel gaven dat je makkelijk vervangbaar was en die je deden twijfelen aan jezelf en aan je eigenwaarde.
Het spijt me dus ook om te zeggen dat ze niet de maatstaf zouden moeten zijn voor jouw eigenwaarde en ze zouden geen voorbeeld moeten zijn van mensen die werkelijk van jou zouden kunnen houden en die van je houden zoals je bent.
We doen het allemaal. We vergeten allemaal weleens dat we zoveel beter kunnen krijgen of dat we veel meer verdienen. We geven allemaal korting aan mensen die we in ons leven willen houden.
We verzinnen allemaal smoesjes voor degenen die in onze ogen potentie hebben, maar als je op het punt belandt dat ze je het gevoel geven dat je niet goed genoeg bent of dat wat je ook doet, je nog steeds niet voldoet aan hun idee van perfectie, dan moet je ermee kappen en accepteren dat het voorbij is.
Want niemand verdient het om het gevoel te hebben dat zelfs wanneer ze hun uiterste best doen het nooit goed genoeg is, vanwege de oppervlakkige eisen of de onrealistische criteria die sommige mensen erop nahouden wat de liefde betreft.
Niemand verdient het om behandeld te worden alsof ze tweede keus zijn en niemand verdient het om hun dagen te slijten terwijl ze hun waarde aan iemand proberen te bewijzen.
Dus vergeef jezelf voor alle momenten waarop je genoegen nam met wat je kreeg, omdat je dacht dat er misschien iets zou veranderen.
Vergeef jezelf dat je mensen langer in je leven hebt gehouden dan nodig was.
Vergeef jezelf dat je tijd hebt geïnvesteerd in mensen die jou nooit echt een aantrekkelijk aanbod hebben gedaan.
Vergeef jezelf dat je mensen op hun woord hebt geloofd en dat je niet echt op hun daden hebt gelet.
Want op die manier doe je levenservaring op en ironisch gezien word je dan herinnerd aan je eigenwaarde. En vanaf dan hoor je een stemmetje in je hoofd schreeuwen als iemand je niet waardeert.
Op dat moment houden je gedachten je ’s nachts wakker terwijl ze je smeken om weg te lopen en dan sluit je hart zich opeens, want het heeft genoeg gehad van tijdelijke en neppe liefdesverklaringen.
Het heeft genoeg van degenen die niet weten hoe ze het eerbiedig kunnen behandelen.
Dus vergeef jezelf voor de momenten waarop je voor de verkeerde mensen hebt gevochten, uiteindelijk hebben ze ervoor gezorgd dat je je bent gaan realiseren welke dingen het wel waard zijn om voor te vechten.
Ze hebben je geleerd dat je nooit genoeg zal zijn voor de verkeerde, maar dat je voor de ware altijd meer dan genoeg zal zijn.
