Is je ooit gevraagd of je in zielsverwanten gelooft en vond je dat het een domme vraag was om te stellen?
Het hele gebeuren over voor elkaar bestemd zijn lijkt klef en onrealistisch. Ik heb nooit serieus over die vraag nagedacht, omdat ik eerlijk gezegd niet geloofde dat zoiets bestond.
Dat gebeurde pas toen iets mijn leven diepgaand veranderde en me voor de mogelijkheid mijn ogen deed openen.
Wij mensen kijken vaak niet verder dan de nabije toekomst. Soms voelen we ons wanhopig over dingen die ons in de toekomst echt zullen helpen – we weten het op dat moment niet.
Dat is wat er met hem en mij is gebeurd.
Toen we uit elkaar gingen, dacht ik dat ik voor altijd afscheid van hem had genomen. Ik voelde verdriet alsof iemand iets waardevols uit mijn ziel had getrokken en ermee weg was gelopen.
Hij was alles wat ik wilde. Ik wist het de eerste keer dat zijn ogen de mijne ontmoetten.
Ik heb nog nooit in mijn leven zo’n band met iemand anders gevoeld. Het was alsof elke keer als hij naar me keek een kleine bliksemschicht mijn hart trof.
Meteen daarna wist ik dat ik helemaal van hem was en hij van mij, ook al kon ik het niet uitleggen.
Met hem had ik eindelijk het gevoel dat alles op de juiste plaats was, vooral mijn hart. Hij was mijn veilige haven, de persoon die ik het meest aanbad.
Dat is precies waarom mijn ziel in stukken werd verpletterd toen we de eerste keer uit elkaar gingen.
Ik heb zoveel slapeloze nachten doorgebracht met wensen dat ik hem nooit had ontmoet, omdat ik de pijn niet aankon. Ik begon bij de kleinste triggers te huilen en smeekte God om te laten stoppen met wat er met me gebeurde.
Er waren momenten dat ik dacht dat ik het nooit zou halen, maar op de een of andere manier heb ik het overleefd.
Wat me het meest verbaasde, is dat ik na alles wat er gebeurd was, nog steeds wist dat ik heel veel van hem hield.
Ondanks alle keren dat hij me onzeker liet voelen of egoïstisch handelde, wist ik dat hij me nooit echt opzettelijk pijn wilde doen.
Dat is wat zijn herinnering in mijn hart veilig hield. Ik wist dat hij van mij hield zoals ik van hem hield.
Ik wist dat hij vaak aan me dacht, ook al kon ik niet uitleggen waarom.
Jaren gingen voorbij en ik voelde nog steeds de genegenheid in mijn hart, maar ik sprak er nooit over.
Het deed me denken dat ik over hem heen was. Het bleek dat ik het erg mis had.
De tweede keer dat hij zijn hand naar me uitstak, begon mijn hart sneller te kloppen dan ooit. Ik voelde me meteen duizelig en kon mezelf niet beheersen.
In het begin wist ik niet wat ik moest doen. Ik begon te piekeren en was vastbesloten om hem geen antwoord te geven, maar iets in mij dwong me om het te doen.
Ik deed een gewaagde zet en belde hem op. Het moment dat ik zijn stem hoorde, smolt mijn hart. Alle onderdrukte gevoelens stroomden meteen door mijn hart.
Op dat moment wist ik dat ik nog steeds verliefd op hem was. Ik wist dat hij de man was met wie ik mijn leven door wilde brengen.
Ik wist dat ik bereid was om hem nog een kans te geven. Het klonk alsof hij veel volwassener was geworden sinds de laatste keer dat we elkaar zagen en dat maakte me blij.
Ik sprak met hem af en werd opnieuw verliefd op hem. Hij was dezelfde persoon, maar deze keer wist hij in zijn eentje hoe hij zijn demonen het hoofd moest bieden.
Ik voelde me eindelijk thuis. Alsof de zoektocht voorbij was.
Toen realiseerde ik me dat ik geloof dat sommige mensen voor elkaar bestemd zijn. We zijn er een levend voorbeeld van.
Liefde kent geen regels, het gebeurt gewoon en je hebt er geen controle over.
Het enige dat je kunt doen, is eerlijk zijn over je gevoelens en de angsten die je tegenhouden loslaten.
Soms gaat liefde over vergeven, over een tweede kans. Het hangt allemaal af van wat je voelt en dat in je hart weten.
Iets dat op een vloek leek, bleek uiteindelijk het beste in mijn leven te zijn en daar ben ik dankbaar voor.
Als ik de pijn niet had ervaren, had ik nooit geweten hoeveel hij voor me betekent.
Daarom heb ik geleerd om nooit bang te zijn voor pijn, maar er gewoon op te vertrouwen dat ware liefde altijd de weg naar jou terug zal vinden.