We doen allemaal gekke dingen als we verliefd zijn en vooral als we niet zeker weten of onze gevoelens beantwoord worden.
Natuurlijk zien we onze fouten pas als we ze niet meer maken.
Ik was hetzelfde – ik bleef in mijn bijna relatie domme dingen doen en ik werd me er pas van bewust toen dingen uit elkaar vielen.
1. Relatieproblemen hebben zonder in een relatie te zitten
Een van de meest pijnlijke en meest verwoestende dingen die ik heb gedaan toen ik in een bijna relatie zat, was doen alsof ik bezet was, terwijl mijn ex het leven van een vrijgezel leidde.
Nu weet ik echter dat hij niets verkeerds heeft gedaan, omdat we technisch gezien allebei vrijgezel waren en hij me niet veel verschuldigd was.
Mijn gevoelens voor hem weerhielden me er echter van om mezelf op de datingmarkt te zetten.
Ik heb nooit naar andere mannen gekeken en ik heb nooit iemand de kans gegeven om in mijn leven te komen.
Het punt was dat ik relatieproblemen had met een man met wie ik officieel gezien niet aan het daten was.
Het hele pakket was er: de jaloezie, de ruzies, de zorgen…
Toch had ik niet de goede dingen die elke relatie zou moeten brengen.
Ik had geen liefde, geen veiligheid, geen recht om iets te vragen, geen recht om te klagen en geen recht om een toekomst te plannen.
2. Doen alsof dit genoeg voor me was
Vanaf de eerste dag heb ik gedaan alsof deze regeling me prima beviel.
Ik deed alsof ik niets zou veranderen, zelfs als ik de kans had en ik deed alsof dit precies was wat ik wilde.
Ik deed alsof ik een meisje was dat van modern daten hield en alles wat daarbij kwam kijken.
Dat ik geen label nodig had om me gelukkig te voelen en dat dingen officieel maken niet veel voor me zou betekenen.
Ik heb dit allemaal tegen mijn ex en tegen iedereen om me heen gezegd. Niet alleen dat – ik bleef tegen mezelf liegen dat dit meer dan genoeg was.
Vanuit dit oogpunt denk ik dat het gemakkelijker voor me was om te doen alsof deze bijna relatie iets was dat ik wilde dan toe te geven dat ik het gewoon accepteerde, omdat het de enige manier was om deze man waar ik zoveel van hield in mijn leven te hebben.
Wat ik natuurlijk niet wist, was dat ik hem eigenlijk nooit echt had.
Toch dacht ik tevreden te zijn met fragmenten van hem en met kruimels van zijn liefde en aandacht.
3. Hoopte stiekem dat er dingen zouden veranderen
De waarheid was echter totaal anders. Eigenlijk hoopte ik al die tijd stiekem dat de dingen uiteindelijk zouden veranderen.
Ik heb talloze nachten gedroomd dat deze man helemaal van mij werd.
Ook al wist ik dat ik het niet moest doen, ik bleef onze toekomst samen plannen.
Ik bleef hopen dat de dag zou komen dat deze man naar me toe zou komen, me zou vertellen hoeveel hij van me hield en me zou vragen om dingen officieel te maken.
Ik zag ons steeds vaker hand in hand in het openbaar, samen naar belangrijke evenementen gaan en ons jubileum, Valentijnsdag en alle andere feestdagen samen vieren.
Ik bleef hopen dat ik met deze man oud zou worden, ook al zou dat nooit gebeuren. Dat we vroeg of laat ons happy end zouden hebben.
Nu realiseer ik me dat ik jaren heb verspild aan het wachten op een verandering die nooit zou komen.
4. Maar heb er nooit iets aan gedaan
Van alle fouten die ik met betrekking tot mijn bijna relatie heb gemaakt, was de ergste het zwijgen over mijn wensen en verlangens.
De waarheid is dat ik niet het recht heb om mijn bijna ex te haten omdat hij onze relatie niet naar een hoger niveau heeft getild, omdat ik hem nooit heb verteld dat dat was wat ik wilde.
Ik heb niet het recht om hem de schuld te geven dat hij me nooit een echte kans heeft gegeven omdat ik er nooit om heb gevraagd.
In plaats daarvan verwachtte ik dat hij mijn gedachten zou lezen. Ik had gehoopt dat hij op wonderbaarlijke wijze zou weten dat ik zijn vriendin wilde worden zonder er ooit iets voor te doen.
Na een tijdje realiseerde ik me dat ik uit angst had gezwegen.
Ik dacht liever aan alle dingen die zouden kunnen gebeuren en droomde van al het potentieel dat we zouden kunnen hebben dan zijn afwijzing onder ogen te moeten zien.
Want laten we eerlijk zijn – als hij me had verteld dat hij geen etiket op de dingen wilde plakken, dan had ik door mijn trots niet bij hem kunnen blijven.
Ik had dan geen andere keuze gehad dan weg te lopen en dat is iets waar ik geen kracht of moed voor had.
