Het leven is best grappig, hè? Je brengt je hele jeugd en volwassenheid door met ergens op te wachten. Toekijkend hoe alles voorbijgaat terwijl je bezig bent met het bijhouden van andermans idealen en ideeën. Hopend dat je niet alleen achterblijft. “Stop met wachten tot een man je kiest,” denk je bij jezelf.
“Stop met wachten tot andere mensen je waarde zien,” je draait je hoofd naar de andere kant terwijl je je elke keer herinnert dat je je potentieel hebt verspild, omdat je op iets of iemand hebt gewacht.
“Kom op, stop met wachten tot er dingen met je gebeuren! Ga naar buiten en laat ze gebeuren.”
Je ziet je kindertijd voor je ogen voorbijflitsen terwijl je aan iets anders probeert te denken. En je herinnert je de angstige onzekerheid van het wachten op je vriendinnen om je voor een team op school te kiezen. Je hoort ieders namen en ieders kinderlijke geluk, behalve die van jou.
En je blijft tegen jezelf fluisteren “kies mij, kies mij,” in de hoop dat iemand je kan horen. Je zou dat nooit hardop zeggen, je zou nooit voor jezelf opvallen, want je zou niet willen dat ze denken dat het je iets doet. Dus ze kiezen jou voor het verkeerde team. En je blijft achter in de hoop dat het de volgende keer beter gaat.
“God, waarom doe ik mezelf deze wervelwind van emoties aan!?” Je geest verschuift terug naar de tijd toen je een beetje ouder was, jezelf beter leren kennend en elke zaterdag met je vriendinnen doorbrengend in de hoop door een jongen opgemerkt te worden.
En weet je wat?! Terwijl je tot God bidt, ben je niet de enige die niet opvalt. Je vriendinnen hebben echter de tijd van hun leven op de dansvloer (volledig onbewust van het feit dat je hunkert naar aandacht en validatie).
“Stop met wachten tot een man je kiest, kies jezelf.” Of tenminste, dat is wat je wenst dat je toen tegen jezelf had gezegd. Je zou willen dat je wist wanneer je moet stoppen met wachten voor dingen om te gebeuren en wanneer je dingen in eigen handen moet nemen. Je zou willen dat je wist dat je de controle over je eigen leven en lot kon overnemen.
Nu je ouder en wijzer bent, weet je beter dan jezelf met anderen te vergelijken. Je weet beter dan te wensen dat je meer had gedaan. Je weet beter dan te wensen dat je productiever, populairder of zelfs mooier was dan anderen. Of tenminste dat is wat je zou willen dat je wist.
Wees niet te hard voor jezelf. De samenleving is vervelend succesvol in het hersenspoelen van vrouwen om te denken dat hun waarde van hun gewicht afhangt, van de manier waarop ze zich kleden, het succes van de mannen waarmee ze uitgaan en de triomfen van hun kinderen.
Je verdoet je tijd met wachten tot een man je kiest. Geloof me, er zijn zoveel andere vrouwen die hetzelfde doen, omdat de samenleving hen heeft gehersenspoeld om te denken dat ze de goedkeuring van een man nodig hebben om zich gevalideerd, gehoord en gewaardeerd te voelen.
Dat ze de ogen van een man nodig hebben om zich goed genoeg te voelen. Dat ze moeten wachten tot een man hen vertelt wat ze moeten doen, in plaats van naar buiten te gaan en te doen wat ze zelf willen.
Maar waag het niet om nog een minuut van je leven te doen wat de samenleving van je vraagt. Je bent beter dan dat – en je bent volledig, volkomen, en ondubbelzinnig in staat om beter dan dat te doen.
Tuurlijk, heb je ruimte voor verbetering. Je zelfvernietigende gedachten en twijfels over jezelf hebben je meer dan eens verslagen. Je koppigheid en perverse volharding hebben je vaker in de problemen gebracht dan je kunt tellen.
Maar waag het niet om ook maar één seconde te denken dat iemand in deze wereld jou beter kan zijn dan… jijzelf. Je hoeft niet te wachten tot een man je kiest als je jezelf kunt kiezen. Kies jezelf boven alle anderen. Kies jezelf boven de foutieve verhalen en onzinnige veronderstellingen van anderen.
Je gedachten gaan terug naar die tijd dat je wachtte tot iemand je bij hun team koos. En je herinnert je dat je handpalmen zweetten toen je je eigen naam probeerde te fluisteren. In de hoop dat iemand het zou horen en het hardop zou zeggen.
Je herinnert je dat je ogen vol tranen liepen toen je probeerde niet te huilen toen iemand dat eindelijk deed. “OMG, ik dacht dat ze me nooit zouden kiezen! Ik dacht dat ik de laatste zou zijn die overbleef!” Maar je herinnert je ook het gevoel van totale hulpeloosheid toen je erachter kwam dat je niet voor het team was gekozen dat je wilde.
Je teamgenoten hebben je niet mee laten doen. Ze hebben je nooit de bal gegeven of je met hen laten spelen. Ze hebben je inspanningen nooit erkend of je scores gevierd. Tuurlijk, ze kozen jou – maar je begon te denken dat je misschien beter af was geweest in je eentje in plaats van te worden uitgekozen door iemand die je niet waardeerde.
Je weet waarschijnlijk al waar we heen willen of niet?! Stop met wachten tot een man je kiest, tenzij je 100% zeker weet dat hij het wachten waard is. Je wilt niet met iemand in een relatie eindigen gebaseerd op een idee van hoe je leven zou moeten zijn.
En je wilt niet met iemand in een relatie eindigen gebaseerd op je eigen onzekerheden en twijfels. Of nog erger, op je eigen angst om alleen te zijn en je buitengesloten te voelen. Je bent beter dan dat. En je verdient beter dan dat.
Je verdient het om verliefd te worden op jezelf voordat je verliefd wordt op iemand anders. Je bent een geweldig persoon met een ongelooflijke persoonlijkheid (en een eigen geest). En je bent al veel te laat om jezelf als zodanig te gaan behandelen. Om jezelf te gaan behandelen als iemand die liefde, waardering en acceptatie waard is.
En, ironisch genoeg, weet je wat het beste deel van jezelf uitkiezen is? Je begint je licht op andere mensen te laten schijnen. Ze beginnen je meer op te merken, van je gezelschap te genieten en ervoor te kiezen om hun tijd met je door te brengen. Je begint zelfvertrouwen uit te stralen en mensen (mannen inbegrepen) aan te trekken zonder ooit een vinger uit te steken.
Laat ze naar je toe komen, want dat is wat je verdient. Je bent uniek. Laat een man je niet van het tegendeel overtuigen, alleen maar omdat hij dom genoeg is om je uit zijn vingers te laten glippen. Je bent een meesterwerk dat wacht om het juiste publiek te verleiden – en jij bent het enige publiek dat je nodig hebt.
