Als het aankomt op uit een gewelddadige relatie stappen praat iedereen erover alsof het de meest eenvoudige taak in de wereld is. Ze kunnen allemaal een mening hebben, maar JIJ hebt het echt meegemaakt en ik ben trots op je!
Ik wil dat je je beseft dat het niet uitmaakt dat je er zolang over deed om de moed te verzamelen om te vertrekken.
Het maakt niet uit als je een paar terug kwam bij hem, omdat hij je teruglokte met zijn leugens die jou braken en je deden afbrokkelen onder zijn vieze druk.
Jij bent de enige die weet hoe pijnlijk en vernederend het was om hem te horen zeggen dat je lelijk was en dat je het niet verdiende. Dat hij je zei dat je niet kon vertrekken omdat je zonder hem niet zou kunnen overleven.
Dat hij zei dat niemand jou zou willen, want hij was bang dat iemand je eigenlijk beter zou behandelen.
Hij zette je voor gek, omdat je dacht dat je zonder hem kon leven, terwijl hij eigenlijk degene was die bang was om je kwijt te raken, want hij was degene die jou nodig had.
Een gewelddadige relatie verandert je ontzettend op bepaalde manieren die je niet eens tegen jezelf kunt opnoemen. Het is loodzwaar en je zal een ander person worden, zonder dat je doorhebt dat het gebeurt.
Deze vreselijke relaties en nare partner maken je langzamerhand van binnen kapot. Je voelt dat je langzamerhand een burn-out krijgt… tot dat er ineens niks meer over is. Je bent uitgebrand en je bent verdoofd.
Je bent verdoofd voor de wereld geworden, verdoofd voor emoties en je geeft niet meer om jezelf en wat er met je gebeurt.
Wat je doormaakt is zo ongelooflijk pijnlijk dat je echt niets meer geeft om wat er te gebeuren staat en hoe het zal eindigen. Je wilt gewoon dat het allemaal ophoudt.
Er is maar zoveel pijn die een mens kan verdragen en wat je ook hebt gedaan en hoe je omging met de gewelddadige natuur van je partner, het is goed.
Welke moeilijke beslissingen je ook hebt moeten maken, waar je nu misschien niet trots op bent, zijn op geen manier een reflectie van jou als persoon.
Ze zijn het gevolg van een relatie waarin je werd mishandeld door een meedogenloze man die nooit het recht had om jou dat aan te doen.
Als je dit hebt meegemaakt wil ik dat je weet dat het goed is. Je hebt het overleefd. Je bent nog heel en op dit moment is dat alles wat telt.
Waar je je ook tot moest verlagen om op dit punt aan te komen, het maakt niet uit. Het heeft ervoor gezorgd dat je het hebt overleefd en dat kan niet iedereen zeggen, dus wees trots op jezelf.
Er gaat tijd overheen voordat je leert om te vergeten wat hij je heeft aangedaan en hoe hij je heeft gevormd. Jezelf helemaal opnieuw opbouwen vergt tijd.
Het is prima om je verdwaald te voelen. Het is prima om je zwak te voelen en zelfs diegene zo nu en dan te missen. Hoewel het de slechtste soort liefde is… er is tijd voor nodig om de gevoelens te laten vervagen.
Het zal even duren voordat je weer jezelf bent. Voordat je jezelf kunt aankijken in de spiegel en de vrouw in de reflectie weer herkent.
Je hebt zolang op de meeste verwoestende vorm van liefde gesteund dat je nu niet zeker weet hoe je kunt leven zonder.
Krijg niet het gevoel dat er is aan jou mankeert omdat je dit allemaal voelt. Er is geen juiste manier om met een mishandeling om te gaan. Doe het op een tempo dat voor jou goed voelt.
Krijg niet een rotgevoel omdat je dacht dat hij zou veranderen. Ik weet dat dat waarschijnlijk een reden is van waarom je zolang bent gebleven, maar weet dat het oké is. Je gelooft in mensen, zelfs als ze dit niet verdienen, en dat is niets om je voor te schamen.
Je bent zo sterk. Allereerst, omdat je dit hebt weerstaan en je de mishandeling hebt overleefd en alleen jij weet precies hoe wreed het was, en ten tweede, omdat je weg bent gelopen.
De kracht die ervoor nodig was om eindelijk te vertrekken laat zien hoe sterk en veerkrachtig je bent.
Je bleef zolang als je bent gebleven omdat je ergens in geloofde.
Je wilde geloven dat het beter zou gaan. Je wilde geloven dat hij hulp zou gaan zoeken. Je wilde zo graag geloven dat hij zich nooit weer zou verlagen tot geweld… maar toen je je besefte dat je hoop tevergeefs was deed je het moeilijkste – je ging er vandoor.
En waar je ook staat nu, op de weg van herstel, ik wil dat je hoort hoe trots ik op je ben. Je hebt de juiste keuze gemaakt. Je hebt het dappere gedaan. En daarom verdien je alle lof en geruststelling in de wereld.
Er zullen dagen aanbreken die zo donker zijn dat je geen reden kunt bedenken om op te staan. Er zullen dagen aanbreken waarop je aan jezelf en aan je keuzes gaat twijfelen.
Er zullen obstakels zijn tijdens je reis om te genezen en op die momenten moet je je herinneren wat je hebt gedaan.
Herinner je hoe dapper en sterk je bent geweest en wees trots op jezelf!
De pijn die je nu voelt is bewust dat je onderweg bent om je leven weer op de rails te krijgen. En met elke stap vooruit, ontdoe je jezelf van de pijn die hij bij je heeft achtergelaten en neem je weer controle over op je eigen leven.
