Het ergste van het leven is wachten. Wachten op degene van wie je houdt. Maar ik ben klaar met op je te wachten – zelfs als ik nog steeds van je hou.
Ik kan niet meer op je wachten. En als ik het hardop probeer te zeggen, dan voelt het meer als een leugen dan als de waarheid. Het voelt zo, omdat ik al een hele tijd op je heb gewacht.
Ook al waren we nooit serieus over elkaar en we gingen eigenlijk nooit echt uit, je gaf me het gevoel dat ik mijn hele leven al verliefd op je ben geweest.
Ik geloof echt dat jij de enige voor me bent, mijn nog lang en gelukkig leven. De man die me zal bewijzen waarom het met mijn exen niet werkte.
Mensen kunnen in het leven komen en gaan, maar voor een keer had ik het gevoel dat jij mijn toekomst bent. Jij bent de enige met wie ik me mijn leven voor kan stellen.
En als ik op straat een oud stel zie dat elkaars hand vasthoudt – die lieve oude stellen – dan stel ik me voor dat we samen zo oud worden.
Zo krachtig is mijn liefde voor jou.
Toch weet ik dat ik niet van je zou moeten houden. We zijn als vuur en water, twee werelden uit elkaar.
Mijn vriendinnen hebben me voor je gewaarschuwd. Ze zeiden dat ik verder moest gaan met mijn leven. Dat ik niet op je moet wachten, omdat je mijn hoop alleen maar zal verpletteren.
Maar zelfs zij weten dat sommige dingen gemakkelijker gezegd dan gedaan zijn.
Zelfs als ik weet dat ik naar mijn hoofd moet luisteren en niet naar mijn hart, kan ik de gevoelens die ik voor je heb niet negeren.
Niemand heeft me het gevoel gegeven dat jij me hebt gegeven. Niemand begrijpt mijn emoties als ik hen toegeef dat ik smoorverliefd op je ben.
De waarheid is dat ik hier zelf niets van begrijp. Ik ben vergeten hoe liefde eigenlijk werkt en waarom ik zo verliefd op je ben.
Misschien ben ik een beetje naïef, omdat ik me zo voel. Misschien gedraag ik me als een puber die voor het eerst verliefd is.
En misschien ben ik stom en gek, maar ik weet wat mijn hart wil en dat ben JIJ.
Het is gewoon dat ik me het meest op mijn gemak voel als ik bij jou ben. Ik hoef niet te doen alsof ik iemand anders ben.
Ik kan je mijn ware zelf laten zien en je omhelst me zonder oordeel. Ik weet dat jij mijn veilige haven bent en ik de jouwe.
Je was er voor me toen ik je nodig had. Je stond altijd achter me, wat er ook gebeurde.
Ik vertrouw je volledig met heel mijn hart en ik weet dat ik op je kan rekenen.
Voor één keer in mijn leven geloof ik dat tegenpolen elkaar aantrekken en dat heb je bewezen. Je bent het tegenovergestelde van mij en ik ben nog steeds smoorverliefd op je.
Ik weet dat mijn hart heeft gekozen. Maar ik weet ook dat het moeilijk is om iemand te vergeten die een belangrijke rol in je leven heeft gespeeld.
Ik weet dat ik er niet veel aan kan doen. Mensen luisteren vaak naar hun hart en niet naar hun hoofd.
Liefde is iets vreemds. Het gebeurt snel en heeft de kracht om je onmiddellijk te verlammen.
Je hele wereld staat op zijn kop en plotseling weet je niet meer waar je bent. Dat is hoe je mij me laat voelen.
En om eerlijk te zijn, ik probeer je niet eens echt los te laten. Ik hou te veel van je. En ik voel dat jij ook van mij houdt.
Ik weet dat je meer van ons wilt en dat je hoopt dat we naar het volgende niveau gaan.
Maar het is alsof je nog niet klaar bent om de volgende stap te zetten.
Ik weet het niet zeker, maar misschien ben je bang om de boel te verknoeien en te vernietigen wat we nu hebben. En ik snap dat.
Weet dit: ik ga nergens heen!
Maar ik ben klaar met op je te wachten. Ik wacht niet tot er iets gebeurt.
Eigenlijk weet ik niet eens zeker of er binnenkort iets gaat gebeuren.
Er zijn zoveel onbeantwoorde vragen en ik kan mijn leven niet voor onbepaalde tijd op pauze zetten.
Ik kan niet meer met deze onzekerheid leven. Ik zal het leven niet voor jou opofferen.
Liefde is geweldig en verbazingwekkend, maar het is ook iets dat je mentaal en fysiek kan vernietigen als het niet gekoesterd wordt.
Ik heb nog steeds hoop en ik geloof dat mijn dromen op een dag uit zullen komen.
Ik geloof met heel mijn hart dat je me uiteindelijk de jouwe zult noemen en ik jou de mijne.
Maar ik ben zo klaar met wachten tot dat gebeurt!
We moeten de olifant in de kamer aanspreken, want ik kan dit niet meer verdragen.
Je behandelt me alsof ik je meisje ben, alsof alles in orde en normaal is terwijl dat niet zo is.
Je verwacht van mij dat ik je binnenlaat terwijl jij degene bent die al die muren om zich heen bouwt.
Je bent niet dapper genoeg om te zeggen wat je echt voor me voelt. Daarom ben ik klaar met smeken om je aandacht!
Je kunt naar de andere meisjes gaan en proberen het met hen te laten werken. Maak je geen zorgen, ik zal je blijven steunen.
Ook al zal het me pijn doen om je met hen te zien, ik zal je niet de voldoening geven om me gebroken te zien.
Ik zal er zijn om de gebroken stukken op te rapen, maar verwacht niet dat ik mijn leven voor jou in de wacht zet. Ik zal dat niet doen, hoeveel ik ook van je hou.
Ik ben klaar met op je te wachten terwijl mijn leven voor mijn ogen voorbij flitst.
Ik zal niet op je wachten om me op een dag eindelijk vast te pakken en te zeggen dat je alleen van mij houdt en van niemand anders.
Dat gezegd hebbende, ik zal altijd hopen dat je genoeg moed verzamelt om me eerlijk te vertellen wat je voor me voelt. Ik zal nooit de hoop verliezen dat we samen zullen zijn.
Ik zal altijd plannen voor onze toekomst samen hebben.
Ik kijk uit naar het moment dat je tot het besef komt dat het de bedoeling is dat we voor altijd samen zijn.
Ik zet mijn leven alleen niet meer in de wacht!
Ik ben er als je me wilt. Ik zal niet eens proberen om weg te rennen. En ik zal altijd van je houden. Maar ik zal hier niet voor altijd zijn.
Waar wacht je dus nog op?
