Waarom ben je überhaupt een deel van iemands leven geworden als je niet van plan was om erin te blijven?
Ze heeft zich al die warme omhelzingen, lieve berichtjes, lange blikken en gesprekken zeker niet ingebeeld.
Het was allemaal echt, en jij was een deel van haar leven… Een belangrijk deel.
Je liet haar geloven dat jullie relatie de goede kant op ging. Ze dacht dat jullie vorderingen maakten.
In feite leek alles goed te gaan totdat je op een dag gewoon wegliep.
Je hebt haar niet eens uitleg gegeven. Je hebt nooit gezegd wat je redenen waren om weg te gaan.
Realiseer je je überhaupt hoeveel je haar hebt gekwetst?
Het ergste dat een man kan doen, is een vrouw verliefd op hem laten worden als hij die gevoelens niet wil beantwoorden en zich niet wil binden.
Dat was wat je wilde, toch? De waarheid is dat je een deel van haar leven wilde zijn en je had sterke gevoelens voor haar… Maar toen werd je bang.
Toen je eenmaal merkte dat de dingen serieus begonnen te worden, werd je bang dat die relatie je vast zou zetten.
Het was ineens heel moeilijk om te ademen. Je dacht dat je je vrijheid en onafhankelijkheid zou verliezen.
Wat deed je toen? Je bent er als een lafaard vandoor gegaan. In plaats van die problemen onder ogen te zien, rende je er gewoon voor weg… van haar.
Je hebt haar verward en kapot achtergelaten… ze vroeg zich af of ze iets verkeerds had gedaan waardoor je haar hebt verlaten.
Was er iets mis met haar?
Ze heeft daar veel over nagedacht.
Je hebt haar laten denken dat ze nooit genoeg voor je was en hoe kon ze je dat vergeven?
Heeft ze het verdiend dat je haar zo hebt behandeld? Ik denk het niet.
Je had haar in ieder geval een verklaring kunnen geven voor het feit dat je haar verliet, zodat ze zichzelf niet met al die vragen zou martelen.
Waarom kon je haar niet op zijn minst normaal afscheid
laten nemen?
Was het te moeilijk om gewoon eerlijk tegen haar te zijn?
Heeft ze deze dingen van jou verdiend na alle moeite die ze in jullie relatie heeft gestoken?
Dat heeft ze namelijk gedaan, maar jij koos voor de gemakkelijke uitweg.
Dit was tenslotte niets nieuws voor je. Je loopt elke keer weg als het serieus wordt.
Als een relatie op het punt staat om echt te worden, verander je je hart in steen.
In feite geef je liever de liefde van je leven op dan je kwetsbare kant te laten zien.
Je kunt natuurlijk proberen om tegen jezelf te liegen dat ze niets voor je betekende, maar je weet hoe onwaar dat is.
Je laat jezelf gewoon geen echte liefde of sterke gevoelens voelen. Je denkt dat je veiliger bent als je je emoties blokkeert.
Als je eerlijk tegen jezelf was, dan zou je weten dat je gewoon niet gelooft dat je liefde verdient.
Daarom blijf je steeds opnieuw hetzelfde doen.
In haar ogen was je de beste man op deze planeet en niemand heeft je ooit zo gezien.
Ze was de enige die wist dat je liefde verdient en ze gaf je die van haar.
Dit meisje verafgoodde je, maar je moest haar teleurstellen.
Ze had nooit gedacht dat je haar pijn zou doen, maar je deed haar meer pijn dan iemand anders ooit zou kunnen.
Je hebt haar in stukken gebroken en ze kan zichzelf tot op de dag van vandaag niet weer in elkaar zetten.
Haar wonden zijn nog open en ze weet dat ze nooit zullen genezen.
Toch blijft ze vechten en ze zal nooit opgeven.
Ze is daar zo bijzonder in en ze dacht dat je dat wist. Dat meisje verdiende het om speciaal voor je te zijn.
In plaats daarvan duwde je haar weg en je deed haar niet zoveel pijn als jezelf.
Als het te laat is, dan zul je beseffen wat voor soort vrouw je had.
Je zult dan blijven nadenken over wat had kunnen zijn en hoe de dingen nu zouden zijn als je dapper genoeg was geweest.
Het enige wat je hoefde te doen was een risico te nemen en dapper te zijn en dan zou je nu niet zoveel pijn hoeven te hebben.
Je zou je niet hoeven afvragen of er nu iemand anders is die haar gelukkig maakt…
Iemand die dapper genoeg is om haar aan het lachen te maken zoals jij eerder deed.
Je zou niet hoeven blijven hopen dat er een manier was om haar weer terug te winnen.
Ze negeert al je appjes en telefoontjes en je dacht niet dat ze sterk genoeg zou zijn om dat te doen.
Maar dat is ze wel en nu weet je dat ze niet het type meisje is dat voor altijd op je zal blijven wachten.
Je moet je realiseren dat zelfs de aardigste en beste meisjes het opgeven als ze al hun kracht hebben gebruikt.
Ze realiseren zich uiteindelijk allemaal dat het geen zin heeft om vast te houden aan een man die niet bij hen wil blijven.
Als je dapper genoeg was geweest, dan zou je hebben ingezien dat je geen reden had om bang te zijn.
Je zou je hebben gerealiseerd dat liefde er niet is om je in de val te lokken, maar om je te bevrijden.
Als je bij het juiste meisje bent, dan behoud je je vrijheid en haar tegelijkertijd.
Dat had je bij haar kunnen hebben, want ze wilde nooit je onafhankelijkheid wegnemen.
Alleen je angst deed je geloven dat ze dat wel zou doen en je had gewoon meer moed nodig om te beseffen dat er geen reden was om bang te zijn.
Je had niet voor de liefde weg moeten lopen, alleen maar omdat je bang was.
Ze zou het hebben begrepen als je er met haar over had gepraat en ze zou je een veilig gevoel in haar armen hebben gegeven.
Je had voor altijd in die armen kunnen blijven, maar je was bang dat het voor altijd zou duren.
Nu krijg je een voor altijd zonder dat meisje en is dat niet nog enger?
Je hebt haar vanwege je angst pijn gedaan, maar je weet nu dat je jezelf nog meer pijn hebt gedaan.
Ze zal uiteindelijk genezen, omdat ze aan het oplossen van de problemen werkt die ze tegenkomt.
Jij loopt weg van je problemen, maar hoe lang denk je dat je weg kunt blijven rennen?
Je zult uiteindelijk begrijpen dat je door weg te rennen alleen maar meer problemen veroorzaakt dan je al had.
