Ik heb al zoveel tijd en zoveel gevoelens en wensen verspild door dit te blijven accepteren.
Het was zo eenvoudig om ten prooi te vallen aan deze emotionele onzekerheid en nu zit ik voorgoed gevangen tussen een vriend en een geliefde en dat wil ik niet.
Ik wil niet dit of dat, ik wil alles.
Ik wil de woorden ‘mijn vriendin’, ‘wij’ en ‘in de toekomst zijn we van plan om…’ uit je mond horen komen.
Ik wil geen rommelige knipperlichtrelatie. Dit aantrekken en afstoten, dan zijn we bij elkaar en dan weer niet, drijft me tot waanzin.
Ik wil geen smoezen hoeven verzinnen waarom je me niet hebt geappt of gebeld. Ik wil niet dat je me alleen ziet staan als het goed uitkomt.
Ik wil geen tussenstop zijn, ik wil je bestemming zijn.
Ik wil je nergens toe dwingen, ik weet dat je liefde niet kunt dwingen, maar ik blijf niet als je niet 100% toegewijd bent aan mij.
Ik wil geen spelletjes spelen, ik vind dat ik daar wat te oud voor ben.
Als je niet kunt communiceren wat je voelt en je me niet kunt vertellen wat je nou precies wilt, dan ben jij niet de man voor mij.
Ik wil niet gissen wat je voelt door dit te moeten afleiden uit hoe je praat of appt. Ik wil niet tussen de regels door lezen.
Ik wil eindelijk eens openheid en duidelijkheid.
Ja, ik wil dat je je aan me bindt, maar dat betekent niet dat je met me moet trouwen.
Het betekent dat ik ons echt de kans wil geven om een relatie te hebben. Het betekent dat ik het wil proberen en wil zien waar het schip strandt.
Het betekent dat ik graag wil horen dat we officieel een stel zijn en dat je alleen oog hebt voor mij.
Ik snap niet waarom je hier niet klaar voor zou zijn. Ik snap niet waar je bang voor bent of waarom je de benen wilt nemen.
Ik ben het zat om te bedenken wat we zouden kunnen zijn, maar niet zijn.
Ik ben het zat om te hopen dat we iets zouden zijn, maar we dit niet zijn.
Daarom is het hoog tijd dat je besluit of je met me verder wilt of niet.
Ik zal geen genoegen nemen met kleine beetjes, ik wil alles.
Ik wil niet om je tijd hoeven smeken, ik wil dat je me laat zien dat je tijd met me door wilt brengen.
Ik wil dat jij net zoveel moeite doet en inzet toont, niets meer, niets minder.
Ik ga niet zitten wachten tot je zover bent, daar heb ik geen geduld meer voor.
Als we geen echte relatie kunnen hebben, dan ook geen halve.
Ik ben het zat om mezelf tekort te doen.
Ik ben het zat om te denken dat ik misschien niet goed genoeg bent, want ik ben zeker goed genoeg en ik verdien liefde, net als ieder ander.
Ik verdien meer. Ik verdien alles. Dat weet ik nu.
Daarom vraag ik je een beslissing te maken. Daarom ben ik bereid afscheid te nemen van alles wat mij met jou verbindt.
Uiteindelijk wil ik dat je weet dat ik geen spijt heb van ons. Ik ben blij dat het is gebeurd.
Ik ben dankbaar voor de mooie herinneringen en blije momenten.
Ik kan gewoon niet meer op die momenten blijven teren. Ik wil het totaalpakket. Ik heb behoefte aan een echte relatie; alles wat daarvan afwijkt is niet genoeg.
Als je besluit om me te laten gaan is dat ook oké.
Het zal enorm pijnlijk zijn, het zal mijn hart verpulveren, maar het zal weer goedkomen omdat onze huidige relatie mij ook meer pijn bezorgt dan gelukzaligheid.
Ik kan je niet dwingen om zover te zijn, maar ik kan op mijn eigen benen staan. Ik kan het prima alleen af, want als ik eerlijk ben was jij nooit echt de mijne.
Ik had een beeld bij ons, een visie van wat we zouden kunnen zijn, ik had je hart gedeeltelijk, maar nooit volledig.
Dit is het enige wat ik van je wil, je hele hart en als ik dat niet mag hebben wil ik helemaal niks.
Als ik dat niet mag hebben wens ik je het beste, maar zal ik geen deel meer uitmaken van je leven.