We realiseren ons vaak niet hoe erg een jeugdtrauma ons volwassen leven kan beïnvloeden. We negeren onze wonden vanwege hoelang we ze hebben, maar ze blijven voor altijd bij ons.
Ze beïnvloeden de manier waarop we de wereld zien, hoe we ons gedragen en de beslissingen die we nemen.
Soms realiseren andere mensen zich misschien niet hoe groot je last is en hoeveel het van invloed is op je dagelijks leven. Het beïnvloedt je gevoel van eigenwaarde en relaties en, hoewel jij je er misschien van bewust bent, zijn de meeste mensen om je heen dat niet.
Volgens een recent onderzoek heeft bijna de helft van alle kinderen in de Verenigde Staten een soort van jeugdtrauma ervaren. Dat zijn miljoenen volwassenen die met de langetermijneffecten worstelen die voor mensen om hen heen vaak onzichtbaar zijn.
We kunnen het ze echter niet kwalijk nemen. Tenzij we open zijn over onze wonden uit onze kindertijd, zien andere mensen alleen wat deze ervaringen ons laten doen.
Heb je ooit gemerkt dat je veel te sterk reageerde op iets dat voor andere mensen iets kleins leek? Of misschien heb je moeite gehad met het vormen en onderhouden van diepe verbindingen met je vrienden of partners.
Dat zijn allemaal tekenen dat je niet genezen bent van de dingen die je uit je kindertijd meedraagt. De mensen om je heen zullen precies dat zien: een persoon die gevoelig is, of iemand die niet in staat is om een langdurige relatie te onderhouden.
Natuurlijk gaat het veel dieper dan dat, en dat weet je. Hier zijn enkele dingen die mensen om je heen misschien niet beseffen dat je aan het doen bent vanwege een jeugdtrauma.
5 dingen die mensen door een jeugdtrauma doen
1. Je isoleert jezelf
Mensen die een jeugdtrauma hebben meegemaakt, zijn vaak erg gevoelig voor de dingen die om hen heen gebeuren. Vanwege je ervaringen in het verleden heb je jezelf getraind om in alles gevaar te zien en naar de kleinste signalen van schade te handelen.
Dit kan ongelooflijk vermoeiend voor je zijn. Het maakt niet uit waar je bent of met wie je bent. Je bent altijd op zoek naar tekenen van manipulatie, agressie, liegen en meer. Het voelt alsof je verraad uit het verleden je altijd besluipt.
Hoewel je goed bent in het herkennen van manipulatie, zelfs als andere mensen dat niet kunnen, kan het er ook toe leiden dat je jezelf sociaal isoleert.
Je bent uitgeput door constant mensen en de situaties waarin je je bevindt te analyseren, dus blijf je volledig bij hen uit de buurt.
2. Door een jeugdtrauma zoek je iemand die je kan redden
Omdat je verzorgers je niet hebben beschermd, zoek je nu bescherming bij je romantische partners. Het maakt niet uit hoelang geleden je trauma is gebeurd, je bent nog steeds op zoek naar iemand die je een veilig gevoel kan geven, zelfs als volwassene.
Helaas maakt dit het alleen maar moeilijker voor je om verder te gaan na je trauma, omdat je het constant opnieuw zult beleven.
Je zult je niet alleen een slachtoffer voelen, maar je loopt ook het risico om met mensen te eindigen die je kwetsbaarheid willen gebruiken.
Het kind in je is zo gewend geraakt aan de chaos dat het er nu overal naar op zoek is. Dat is het enige wat je kent, dus je vindt troost in drama.
Dit creëert een traumacyclus die zonder de hulp van een professional moeilijk te doorbreken of te genezen is.
3. Je doet vaak aan zelf-sabotage
Als overlever van een jeugdtrauma kun je in je volwassen leven met zelfsabotage worstelen. Dit is een copingmechanisme voor je, dat je gebruikt om jezelf tegen mogelijke schade te beschermen.
Als je je jeugd voortdurend hebt doorgebracht met horen dat je niet goed genoeg bent, dan zal er een deel van je zijn dat dat gelooft.
Vanwege deze schadelijke woorden heb je een diepgewortelde overtuiging dat je onmogelijk succesvol kunt zijn, dus probeer je dit nooit te doen.
Als een persoon die een jeugdtrauma heeft, kun je onbewust je inspanningen of zelfs kansen op succes saboteren. Simpelweg omdat je niet gelooft dat je ze verdient.
Bovendien kan je neiging tot zelfsabotage het moeilijker voor je maken om gezonde, langdurige relaties te hebben. Je hebt nooit geleerd om andere mensen te vertrouwen en relaties lijken onveilig voor je.
Daarom kun je moeite hebben en mensen wegduwen, vooral degenen die om je geven. Je kiest liever degenen die nooit iets serieus worden, in plaats van een stabiele relatie met je romantische partner te vormen.
4. Je worstelt met je emoties
Als een trauma-overlever heb je waarschijnlijk intense gevoelens van angst, onrust, verdriet en woede. Het kan voelen alsof je al je emoties 10 keer meer voelt dan andere mensen, wat echt vermoeiend kan zijn.
Dingen die misschien klein lijken voor andere mensen, kunnen bij jou een vecht-of-vluchtreactie activeren. Op dat moment kun je intense gevoelens van woede, paranoia, angst of meer voelen. Deze triggers kunnen overweldigend en vermoeiend aanvoelen.
Ze kunnen je overkomen, hoe hard je ook probeert de last van je jeugd te onderdrukken.
Deze emoties kunnen moeilijk te beheersen zijn, maar onthoud dat het niet jouw schuld is. Je mag je voelen zoals je je voelt en als het allemaal te veel voor je wordt om aan te pakken, dan is het zoeken naar professionele hulp misschien wel het beste wat je voor jezelf kunt doen.
5. Je hebt het moeilijk om grenzen te stellen
Een van de meest voorkomende effecten van een jeugdtrauma is moeite met het stellen en handhaven van gezonde grenzen. Als kind had je waarschijnlijk nooit iemand die je grenzen respecteerde, of je überhaupt leerde hoe je ze moest instellen.
Omdat je nooit hebt geleerd hoe belangrijk het is om grenzen te hebben, heb je het moeilijk om ze als volwassene te behouden.
Je kunt ervaren dat mensen je gebruiken of je grenzen verleggen. Simpelweg omdat je te bang bent om ze te stoppen.
Ik neem aan dat je moeite hebt om nee te zeggen tegen mensen, zelfs als je hele lichaam je vertelt dat het iets is dat je moet doen.
Je bent een chronische pleaser, die je eigen welzijn en geluk opoffert om andere mensen gelukkig te maken.
Maak je geen zorgen, het hoeft niet voor altijd zo te zijn. Praat met een professional, werk aan het genezen van je trauma en geef jezelf prioriteit. Het zal het verschil maken.
