Laatst was ik samen met een paar van mijn mannelijke vrienden en ik stelde hun de ultieme vraag: “Wat irriteert hen het meest aan vrouwen?”
Ik bedoelde niet wat de dealbreakers zijn tijdens het daten, omdat deze allemaal verschillend zijn.
Ik had het over dingen, die hen dwars zitten in de vrouwen die ze leuk vinden en waarmee ze een relatie hebben.
Ze waren het allemaal over één ding eens: ze kunnen niet tegen vrouwen die zeuren.
Zo classificeren ze blijkbaar vrouwen, die hen op hun tekortkomingen wijzen en hen aanspreken op hun gedrag.
Voordat we hier verder op ingaan, laat ik jullie één ding duidelijk maken.
Ik ben bekend met de liefdesgeschiedenissen van deze mannen en ik weet precies over welke exen ze het hebben.
Ze hebben het niet over bezitterige, jaloerse vrouwen. Ze hebben het niet over vrouwen die hen niet goed genoeg vonden of over vrouwen, die hen steeds naar beneden haalden.
Ze bedoelde de vrouwen die hun best deden om van mijn vrienden betere mannen te maken.
Vrouwen die hun tijd, energie en zenuwen investeerden in mannen die ze nooit verdienden.
Dit waren vrouwen die vochten voor hun man. De vrouwen die alles op alles zetten om de relatie te laten werken, op welke manier dan ook.
Laat een ding duidelijk zijn: geen enkele van deze relaties was idyllisch.
Er was veel ruzie, maar een ding was zeker: ieder van deze vrouwen hield met heel hun hart van mijn maatjes.
Maar, al deze verhalen hadden dezelfde uitkomst. Vroeg of laat, werden al deze vrouwen het zat.
Ze dumpten mijn vrienden, liepen bij hen weg en keerden nooit meer terug.
Al deze mannen waren er kapot van toen ze zich realiseerden wat ze waren kwijtgeraakt, maar nu doen ze natuurlijk allemaal alsof het nooit is gebeurd.
Toch gebeuren deze dingen. Het is eigenlijk een vrij typisch scenario.
Een man ontmoet een vrouw. Ze worden verliefd, maar zodra hij merkt dat hij haar vertrouwen heeft gewonnen, laat hij zijn ware aard zien.
Hij begint haar als vanzelfsprekend te beschouwen en denkt dat er niets is wat hij kan doen waardoor zij hem op zal geven.
Hij is er zo van overtuigd dat deze vrouw altijd bij hem zal blijven, dat hij geen moeite doet om haar aan zijn zijde te houden.
Tegelijkertijd is zij de enige die voor deze relatie vecht.
Ze doet haar uiterste best om het te laten werken. Ze vergeeft hem alle ellende die hij haar aandoet.
Waarom? Omdat ze van hem houdt en omdat ze iets in hem ziet – ze hoopt dat deze man op een dag haar levensgeluk zal zijn.
Deze soap duurt jarenlang voort. Ze verzet bergen voor hem, terwijl hij niet bereid is om maar een vinger voor haar uit te steken.
En dan, na alle tweede kansen, begint ze het door te krijgen. Ze begrijpt het eindelijk: hij is het niet waard, hij was het nooit waard en zal het ook nooit waard zijn.
Ze realiseert zich dat ze jaren van haar leven heeft verspild aan een man, die haar nooit zal geven wat ze nodig heeft.
Na alles te hebben gedaan wat ze kon doen, beseft ze dat het allemaal voor niets is geweest.
Deze vrouw ziet de waarheid en verbreekt de eenzijdige relatie. Ja, ze heeft het eerder geprobeerd, maar deze keer is het anders.
Deze keer is het geen loze dreiging. Deze keer geeft ze het op, omdat ze beseft dat hij het niet langer waard is om voor te vechten.
Er is geen ruzie meer, geen geschreeuw, geen ultimatums, geen bedelen, geen achterna blijven lopen… Het enige dat overblijft is haar stilte.
Nou, dit is het moment waarop elke man het wel kan vergeten. Dit is het teken dat er geen weg terug meer is.
En dit is precies wat er met de meeste van mijn mannelijke vrienden is gebeurd. Dus, als je zo bent, gedraag je alsjeblieft anders en verander je lot zolang dat nog kan.
Als je een vrouw hebt die ruzie met je maakt, betekent dit dat ze nog steeds de kracht heeft om voor je te vechten.
Het betekent dat je jezelf moet beschouwen als een geluksvogel, want als ze stopt met proberen, zou je al het gezeur en kritiek het liefst terug willen.
Je zult haar liefde terug willen.
