Dit verhaal gaat over emotionele dumping en het begint met het bericht dat ik aan een vriendin van mij stuurde: “Hé Emily, ik moet met je praten, heb je tijd?”
We kennen elkaar nu een paar jaar en niemand begrijpt mij beter dan zij. Ik denk dat het waar is dat je op de universiteit de beste mensen vindt. Je bent zo’n beetje een gevormd individu en je begrijpt jezelf voor een groot deel.
Daardoor kun je de wereld beter begrijpen en mensen accepteren zoals ze werkelijk zijn. En, nou, toen kwam Emily in mijn leven. Laat me je iets vertellen over onze vriendschap.
We ontmoetten elkaar op de eerste dag omdat we een slaapzaal deelden. Omdat we allebei in zekere zin introverte mensen zijn, waren we bang voor hoe onze kamergenoot eruit zou zien.
Uiteindelijk was ze precies het soort persoon dat ik nodig had in mijn leven.
Na verloop van tijd werd onze band alleen maar sterker. Nu kunnen we ons geen leven voorstellen zonder de andere persoon. En ja, ik kom zo op de emotionele dumping.
Als je aan een perfecte beste vriend denkt, denk ik dat je je ook iemand voorstelt die er voor je is op je slechtste en beste momenten. Ze zijn je steun tijdens stormen in het leven en ze geven je moed.
Een jaar geleden werd ik verliefd op een man en sindsdien is ze iemand die naar mijn onzinnige gedachten luistert. Ik probeer een stoere meid te zijn, maar ik kan gemakkelijk uit elkaar vallen waar ze bij is.
En omgekeerd is het ook zo. Ik ben haar steun geweest toen een sukkel haar hart brak, tijdens haar enige fase, en nu aan het begin van haar nieuwe relatie.
Sinds ons leven samen begon, praten we met elkaar wanneer dat nodig is. Daarom heb ik haar vanmorgen een sms gestuurd. Ik had ruzie met mijn vriend en ik moest met iemand praten. Als ik het binnen had gehouden, was ik ontploft.
Dit is waar de emotionele dumping om de hoek komt kijken.
Terwijl ik op haar bericht wachtte, probeerde ik me te concentreren op de woorden die mijn professor psychologie zei. De les was bijna voorbij, maar ik wist alleen dat hij het had over emotionele dumping en stoom afblazen. Het is een interessant onderwerp, maar ik viel een beetje uit, omdat ik constant aan mijn vriend dacht.
Zodra hij klaar was met de les, ging er een lampje in mijn hoofd branden. Deed ik emotionele dumping of was ik aan het luchten bij mijn bestie? Nu moest ik het googlen in plaats van gewoon te luisteren terwijl hij aan het praten was.
Nadat ik een perfect bankje in het park had gevonden, opende ik mijn browser.
Het is duidelijk dat emotionele dumping niet hetzelfde is als stoom afblazen, dus wat is het verschil?
De eerste zin zei dat ventileren betekent dat je je gedachten en gevoelens verbaal op een gezonde manier uitdrukt. Aangezien dat niets nieuws was, ging ik verder. Het punt hier is dat de andere persoon actief luistert en nadat de “prater” klaar is met ventileren, geeft de luisteraar een ondersteunend antwoord.
Maar daar blijft het niet bij. De spreker is gefocust op het probleem en is zelfreflectief. Hij of zij is zich zeer bewust van zijn of haar eigen emotionele toestand, evenals het comfort en de emoties van de luisteraar. De prater staat ook open voor feedback en probeert dingen vanuit een ander perspectief te zien.
Emotioneel dumpen daarentegen is een giftige vorm van luchten. Kortom, als je je emoties dumpt, ben je je nergens van bewust. Je moet het gewoon allemaal loslaten. Of de ander nu wel of niet naar je problemen wil luisteren, je deelt ze.
En het geeft je een heel goed gevoel totdat je je realiseert dat het eenrichtingsverkeer is. Je zuigt alle energie uit je luisteraar. Blijkbaar, als je ouders je dit tijdens je jeugd als gehechtheid hebben gepresenteerd, ben je je waarschijnlijk niet bewust dat je het doet.
Maar het probleem is dat emotionele dumping de intimiteit tussen degene die luistert en degene die praat niet vergroot.
Het scheidt ze gewoon. Soms wordt emotionele dumping gebruikt als een vorm van zelfverdediging.
Als je je ware aard niet aan iemand wilt onthullen, ‘dump’ je opzettelijk wat dingen over je privéleven, zodat de persoon het gevoel krijgt dat hij of zij je kent. Tijdens dit proces sta je niet open voor feedback en geef je ook geen uiting aan onderliggende gevoelens.
Je maakt herhaaldelijk melding van hetzelfde probleem en je wilt niet verantwoordelijk worden gehouden voor je daden. Als de luisteraar zijn mening probeert te delen, word je defensief en neem je de rol van slachtoffer op je. Zodra we leren grenzen te stellen, zou het goed moeten komen.
Ik begon te denken aan alle keren dat Emily en ik elkaar luchtten. Waren we dat echt aan het doen?
Het geluid van mijn telefoon bracht me terug naar de realiteit. Het is Emily.
„Hé, meisje. Natuurlijk. Wanneer zijn je lessen afgelopen?“
Emotionele dumping… Ja, juist.
We respecteren elkaar en onze emoties.
Wanneer iemand tijd nodig heeft om haar hoofd leeg te maken, krijgt ze die. Advies delen is altijd welkom, en dingen vanuit een andere hoek bekijken helpt enorm.
„Starbucks 18.00 uur? De koffie is voor mijn rekening. Geen discussie.“
„Maar het zou mijn beurt zijn, je speelt niet eerlijk. 18.00 uur is perfect.“
„Dat weet ik, maar ik heb je omhelzing nodig en het minste wat ik kan doen is koffie voor je kopen. Tot ziens. xoxo“
„Die zijn altijd gratis voor jou, gek. Tot snel. xx“
Ik zou het haar niet kwalijk nemen als ze op een dag wakker zou worden en zou besluiten dat ze er genoeg van had. Ik ben echt niet de gemakkelijkste persoon om mee om te gaan en mijn hoofd is een puinhoop. Maar emotionele dumping is het niet.
Maar ik denk dat ik zal genieten van het voorrecht om deze mafkees aan mijn zijde te hebben zolang ze ervoor kiest om te blijven.
Aangezien je aan het einde van mijn verhaal bent gekomen, zou het niet eerlijk zijn dat ik niet wil dat je je eigen Emily vindt (als je die nog niet hebt). Beste vrienden zijn echt de familie die we kiezen. Kies dus verstandig en verzamel samen mooie herinneringen.