Skip to Content

Hoe Kun Je Verder Gaan Zonder Afsluiting: Het Dagboek Van Een Meisje Met Een Gebroken Hart

Hoe Kun Je Verder Gaan Zonder Afsluiting: Het Dagboek Van Een Meisje Met Een Gebroken Hart

Lief dagboek,

We hebben drie jaar verkering gehad. Ja, verleden tijd. Het is voorbij. Afgelopen. We bestaan niet meer. Onze dromen zijn weg. En het lijkt erop dat alles wat we ooit deden om onze doelen te bereiken niet genoeg was om ons van onze mislukking te redden.

Maar dat is niet eens het ergste. Het ergste is dat ik niet wist wat er gebeurd was. Ik kreeg niet de antwoorden die ik zocht. Toen ik hem vroeg wat er was gebeurd, zei hij, “Lieverd, liefde is niet genoeg.”

Maar wat betekent dat in vredesnaam? Waarom heeft hij verder niets meer gezegd voordat hij me blokkeerde en me voor altijd verliet? Ik wist dat er meer was dan alleen liefde. 3 jaar, 3 lange jaren hebben we samen doorgebracht, maar hij had er binnen 3 seconden een punt achter gezet. Ik had mijn afsluiting nodig, maar die kreeg ik niet.

“Lieverd, liefde is niet genoeg,” was het enige wat ik dagenlang heb kunnen horen. Al mijn vrienden probeerden me op te beuren, maar hun woorden kwamen van ver. Terwijl die van hem zonder te stoppen bleven echoën.

Hoe Kun Je Verder Gaan Zonder Afsluiting: Het Dagboek Van Een Meisje Met Een Gebroken Hart

Ik heb nachtenlang door onze foto’s gescrold en gehuild terwijl ik onze favoriete herinneringen herbeleefde. Het was niet alleen liefde, het was zoveel meer dan dat. Waarom loog hij dan? Wat was de echte reden dat hij besloot om de dingen tussen ons te beëindigen? Ik wilde deze woorden tegen hem schreeuwen, maar ik kon het niet.

Het was meer dan alleen liefde, want ik herinner me de dag dat mijn angst terugkwam. Hij kwam naar me toe en we zaten in stilte terwijl hij mijn hand streelde. Toen wist ik dat hij zich alles herinnerde wat ik hem over mijn angst vertelde, en ik wist dat hij om me gaf.

Hij stelde geen vragen, omdat hij me begreep. Het was niet alleen liefde, het was ook wederzijds begrip. Hij was er voor me, en ik was er voor hem. Hoe hard de dag ook leek, ik wist dat ik hem had om mijn hand vast te houden. Maar dat is nu weg.

Toen herinnerde ik me de avond dat we over onze doelen en plannen voor de toekomst hadden gesproken. Ik wilde altijd al vrijwilligerswerk doen in Kenia, en het was een wens die ik had voordat ik zelfs maar wist dat hij bestond. En hoewel het betekende dat we elkaar 4 maanden niet zouden zien, zei hij toch dat ik moest gaan.

Hij wilde dat ik mijn dromen uit liet komen, en hij was nooit egoïstisch. Mijn vrienden kunnen niet eens zonder hun partners op een klein uitje gaan, maar hij was niet bang om me mijn dromen te laten leven. Dat is omdat hij me vertrouwde. Dus het was niet alleen liefde, het was ook vertrouwen.

We brachten de meeste dagen samen door. Dat komt omdat we in dezelfde dingen geïnteresseerd waren, zodat we altijd gemakkelijk een nieuw leuk idee voor een date konden vinden.

Soms was het bowlen, de andere dagen ging het om pub quizzen. We schilderden, studeerden, trainden, kookten en dansten met elkaar. En elke dag was speciaal. Ik kan nog steeds niet geloven dat we zoveel nieuwe activiteiten hebben kunnen vinden aangezien we al zo lang samen waren.

Hoewel we het grootste deel van onze tijd samen doorbrachten, wisten we nog steeds dat we allebei wat tijd alleen nodig hadden. Of minstens een paar uur of zelfs dagen om met andere mensen door te brengen of alleen te chillen en films te kijken.

En we werden nooit boos op elkaar, omdat we wat afstand nodig hadden. De meeste mensen denken er niet op de juiste manier over na, dus ze denken dan meteen dat hun partner hen zal verlaten. Maar dat is niet waar. Iedereen heeft wat tijd voor zichzelf nodig!

Dus het was niet alleen liefde, het was ook wederzijds respect.

Zie je nu waarom ik zo verward was toen hij plotseling zei dat hij bij me weg zou gaan. De dag daarvoor waren we gaan picknicken. We lachten, aten zijn favoriete aardbeientaart en keken naar de eerste aflevering van een nieuwe tv-show.

Toen minder dan 24 uur later, moest ik leren hoe ik weer alleen moest leven. Ik moest leren wakker te worden zonder “Goedemorgen schat, hoe heb je geslapen?” te horen. En ik moest naar bed zonder “Schat, maak je geen zorgen, je zult vanavond geen nachtmerries hebben.”

Er was maar één ding waar ik aan dacht en dat was: “Hoe kan ik verder gaan zonder afsluiting?” Ik wist niet hoe ik vrede kon vinden zonder te weten wat de oorzaak van onze breuk was. Alles was geweldig, maar onze drie perfecte jaren waren in een paar uur verdwenen. Het voelde als een droom.

Maar niet een droom die ik had gehoopt om met hem te leven. Het was de ergste nachtmerrie die ik me kon voorstellen. Het was een nachtmerrie waar ik in leefde, zelfs toen ik wakker was. En het werd mijn realiteit. Dus ik wist dat ik wat moest veranderen, want zo’n leven voelde als de hel.

Verder gaan zonder afsluiting was de moeilijkste taak die iemand me ooit heeft gegeven. Maar het motiveerde me om te slagen. Eerst begon ik te sporten. Ik deed dat zodat ik mijn focus op iets anders kon zetten om een beetje te ontspannen en weer helder te gaan denken.

Het duurde niet lang voordat ik merkte dat het me hielp om beter te slapen. En elke nacht dat ik goed sliep, voelde ik me in de ochtend aardig goed. Maar aardig goed is nog steeds veel beter dan een levende hel, toch? Het gaf me genoeg kracht om niet alleen te sporten, maar ook om mijn andere favoriete activiteiten opnieuw te beginnen.

Ik begon te lezen, ging uit met mijn vrienden, kookte, zong, keek films en deed alles waar ik zin in had. Natuurlijk zou ik liegen als ik zei dat ik niet aan hem dacht. Maar ik heb geleerd om ermee te leven.

Hij was mijn favoriete herinnering, maar dat is het, gewoon een herinnering.

Ik dacht dat de sleutel tot herstel niet is om de antwoorden te vinden op iets dat gebeurd is. Want soms bestaan die antwoorden niet echt, of willen ze niet gevonden worden. Dus je verliest dan gewoon je kostbare tijd door naar een schat te zoeken die er niet is.

In plaats daarvan betekent verder gaan jezelf van de ketenen van onbeantwoorde vragen bevrijden. Heb je ooit een boek gelezen dat geen goed uitgelegd einde had? In het begin was je geïrriteerd, maar later, zette het je aan het denken en kreeg je een aantal behoorlijk coole ideeën.

Nou, verder gaan zonder afsluiting is hetzelfde. Het zal in het begin verwarrend zijn, maar uiteindelijk zal het je helpen om een aantal dingen uit te zoeken, zoals dat alles met een reden gebeurt. En je zult snel de jouwe te weten komen. Dat heb ik gedaan, en ik heb me nooit beter gevoeld.