Wat er ook gebeurt, een narcist lijkt altijd een manier te vinden om op zijn pootjes terecht te komen.
Iedereen om hen heen blijft gekwetst, boos en verwoest achter en ze slagen er op de een of andere manier in om een manier te vinden om boven elke ramp die ze tegenkomen of veroorzaken uit te stijgen.
Na alles wat ze je hebben aangedaan, is het nog frustrerender om te zien dat ze hun leven voortzetten alsof er absoluut niets gebeurd is.
Hoe doen ze dat dan? Hoe komt het dat ze elke soort tragedie kunnen overleven zonder zlef ook maar een krasje op te lopen?
Eerst moeten we bedenken over wat ‘een tragedie’ voor een narcist betekent.
We kunnen ze niet met onze normen vergelijken van in wezen alles dat emotionele gehechtheid inhoudt, omdat hun manier van ervaren en waarnemen van emoties heel anders is dan die van ons.
Een fout die we allemaal maken, is proberen de regels die voor ons werken op hun leven toe te passen – en dat is gewoon verkeerd.
Waarom? Ik kwam erachter na vele jaren tegen woede en angst gevochten te hebben die door een narcist in mijn leven veroorzaakt werd.
Dit is wat ik heb ontdekt: ik ga met empathie, logica en emoties door het leven om alles wat er in mijn leven gebeurt in evenwicht te brengen en beslissingen te nemen.
Ik denk aan andere mensen en of mijn daden hen pijn zullen doen en ik probeer onnodige pijn te vermijden.
Een narcist heeft daarentegen een heel ander denkproces.
Als ik iets gruwelijks meemaak, verwerk ik die tragedie door middel van mijn emotionele reacties en dat doen zij niet.
Wat voor mij een tragedie is, is voor hen geen tragedie. Ze zien de wereld door hun persoonlijk gewin.
Ze gedragen zich op een manier die volgens hen het beste voor hun belang is, in plaats van hun emotionele impulsen te volgen.
Dus, hoe lijken ze de negatieve emoties van zich af te schudden nadat ze iets verloren hebben dat hen interesseerde, vraag je je dan af.
Dat is waar het andere aspect van hun persoonlijkheid begint.
Narcisten leven een leugen.
Dat ze zonder met hun ogen te knipperen door elke chaos gaan die ze creëren, is slechts een illusie.
Ze lijken de gelukkigste, grappigste, meest charmante persoon in de kamer te zijn, terwijl ze eigenlijk al hun energie gebruiken om op die manier over te komen.
Ze zijn nooit echt gelukkig.
Ze brengen het grootste deel van hun leven door met het gevoel zo somber te zijn dat wanneer er iets verwoestends gebeurt, het niet eens nieuw voor hen voelt.
Het lijkt alsof ze vliegen en ze lijken nooit te vallen, maar dat komt omdat ze de hele tijd aan het kruipen waren.
Ze komen niet na een ramp weer met gemak op hun pootjes terecht, omdat ze nooit echt op hun pootjes hebben gestaan.
Ze leven in een fantasiewereld die ze lijken te hebben gecreëerd om mensen om hen heen pijn te doen om te proberen hun negativiteit te verspreiden en, alleen omdat ze zelf geen enkele hoogte lijken te bereiken, iedereen met hen naar beneden trekken.
Ze concentreren zich zo hard op het winnen, niet omdat ze werkelijk de overwinning zoeken, maar omdat ze willen dat iedereen kan zien hoe succesvol ze zijn.
Daarom zullen ze er alles aan doen om ervoor te zorgen dat het lijkt alsof ze altijd bovenaan staan.
Verliezen – of beter nog – er verslagen uitzien, is voor een narcist het einde van de wereld.
Geloof nooit iets wat ze zeggen, zelfs niet als hun leugens door bewijs worden ondersteund, want ze zullen alles en iedereen opofferen om een show op te zetten waarin ze het meest superieure wezen op aarde zijn.
De grootste angst van een narcistisch persoon is dat mensen dit allemaal zullen inzien en ze zullen zien voor wie ze werkelijk zijn.
Zelfs als dat begint te gebeuren, dan gaan ze in overdrive bedriegen en liegen om zichzelf in het best mogelijke licht te presenteren.
Wat je moet begrijpen over een narcist, is dat ze de overtuiging hebben dat ze alles kunnen.
Ze zijn geworden wie ze zijn doordat ze tegen verdriet, pijn en verlatenheid hebben gevochten en door de moeilijkheden waar ze doorheen zijn gegaan.
Ze hebben een coping-mechanisme gecreëerd dat hen laat geloven dat ze kunnen doen en zijn wat ze maar willen en ze gaan door het leven met de houding dat ze geen kwaad kunnen doen en dat ze boven elke vorm van ongeluk uit kunnen stijgen.
Uiteindelijk hebben ze een wereld van misleiding, illusie en fantasie opgebouwd waarin zij de enigen zijn die beslissingen nemen over wat wel of niet echt is.
De realiteit heeft weinig invloed op hoe ze zich voelen, omdat ze geen reden en empathie hebben om de invloed van anderen te accepteren.
Als je het zat bent om je geïrriteerd, gekwetst of boos te voelen door hoe een narcist in je leven altijd een weg uit alles lijkt te vinden, weet dan dat hun leven volledig nep is – en uiteindelijk – zielig en verdrietig.
