Ik herinner me nog de dag dat ik je ontmoette, je zag eruit als de man op wie ik mijn hele leven had gewacht. Je was genereus, vriendelijk en had de mooiste glimlach ooit. Meteen wist ik dat jij de man zou zijn die me zou helen.
Jammer dat er uit je lieve mond zoveel leugens kwamen die ik me niet kon voorstellen dat iemand ze zou kunnen zeggen.
Weet je, ik zag je echt niet aankomen. Je verscheen net voor me en ik dacht bij mezelf dat God zelf je stuurde en dat je me zou helen.
Maar zoals altijd had ik het zo mis. Je kwam in mijn leven alsof je mijn wonden kon voelen die nog steeds bloedden. Je was als een wild dier dat zich voedde met iemands vlees.
En dat was wat je me aandeed. Je kwam en je kende mijn hele verhaal.
Je wist dat ik door een hel en terug was gegaan en dat het laatste wat ik toen nodig had. Dat je iemand was die misbruik van me zou maken.
Ik herinner me nog de dag dat ik je vertelde over de man die me totaal ruïneerde en gewoon wegliep. Je zei tegen me dat ik dat niet verdiende en dat hij stom was omdat hij me had laten gaan.
Je zei dat ik te perfect was voor iemand als hij en als ik wilde, zou hij proberen al die scheuren en littekens in mijn hart te genezen.
En in mijn hoofd waren er zoveel gemengde gevoelens, maar ik wilde vooral dat er van me gehouden werd. En ik gaf je een kans omdat ik iemand nodig had om me beter te laten voelen.
Ik dacht dat je daarvoor een echte man was die me zou helen, maar ik had het mis.
Ik kan het mezelf niet kwalijk nemen, want je was zo’n verdomd goede acteur. Je hebt een manier gevonden om een meisje dat van je hield te bedriegen.
Je zei dat je me nooit pijn zou doen. Dat je dat niet zou doen en dat deed je verdomme toch!
Je sloeg me emotioneel dood door al die slechte dingen met me te doen. Voor jou was ik het perfecte slachtoffer omdat iemand me al pijn had gedaan.
Je bent net gekomen en hebt de klus geklaard. Dat was een manier om je superieur te voelen. Nou, laat me je iets vertellen. In de liefde is er niemand die superieur is.
In de liefde zijn beide mensen gelijk in alles wat ze doen. Er is in de liefde niemand boven of onder je, maar in plaats daarvan zijn ze naast je, waar je hart is.
Oh wacht, dat is iets dat je duidelijk niet hebt. Want als je een hart had, zou je me niet zo erg pijn hebben gedaan.
Ik begrijp gewoon niet waarom je me dat allemaal hebt aangedaan. Waarom al dat bedrog, schelden, emotioneel en fysiek misbruik?
Wat wilde je eruit halen? Iemand die blind naar je zou luisteren? Weet je niet dat ik dat al deed omdat ik van je hield?
Je hoefde al die nare dingen niet met mij te doen. Ik wilde gewoon dat je van me hield en dat je me zou helen, maar zelfs dat lukte niet. Want op jouw manier ben jij ook gebroken.
Maar zoals elke man was je te trots om dat toe te geven. En de waarheid is dat je niet van iemand anders kunt houden als je niet van jezelf houdt. En dat was een fout die we allebei hebben gemaakt.
We wilden allebei liefde krijgen van iemand anders, maar in feite moesten we gewoon van onszelf houden om genezen te worden.
Ik geef mijn fout toe en ik weet dat ik het niet meer zal herhalen. In al deze rotzooi die het leven heet, heb ik zoveel dingen geleerd. Hoewel ik ze allemaal op een moeilijke manier heb geleerd.
Ik heb geleerd dat ik niet in al je leugens hoef te geloven die je me vertelde om gewoon in mijn bed te kruipen. Dat ik eerst mezelf moet respecteren, zodat anderen dat ook kunnen doen.
Ik heb geleerd dat ik liefde niet kan dwingen om in mijn leven te komen, maar ik moet erop wachten. Want als ik iets forceer, is het misschien niet het juiste.
Dat weet ik uit mijn ervaring met jou.
Ik wilde zo graag dat er iemand bij me was en dat iemand me zou helen, maar het bleek dat ik niet zo’n goede keuze had gemaakt als ik had gedacht.
Je was zo’n lafaard om een reeds gebroken vrouw te breken. En het ergste was dat je daar geen spijt van had.
Je dacht dat onze giftige relatie eeuwen zou duren en dat je me altijd zou beheersen.
Maar je wist niet dat ik een geboren krijger ben en vroeg of laat zou ik opstaan en voor mezelf vechten.
Zodra je je realiseert dat je maar één leven te leven hebt en dat iemand het kapot maakt, word je gek.
En dat was wat ik deed. Ik verloor mijn verstand volledig en ik schopte je uit mijn huis en mijn hart.
Ook al hield ik van je en zelfs als het me pijn deed om je te laten gaan, wist ik dat het pijnlijker was om je dichtbij te houden. Nu heb ik eindelijk de afsluiting waar ik zo naar verlangde.
Nu ben ik een vrouw die weet wat ze wil en ik neem geen genoegen met minder dan ik verdien.
En weet je wat? Ik heb echt geen man nodig om me te repareren. Ik heb gewoon een man nodig die van me houdt terwijl ik mezelf herstel. En die man zal nooit JOU zijn!
