Niet iedereen in je leven is bedoeld om lang te blijven, maar je kunt ze toch missen.
We ontmoeten mensen en we worden zo gemakkelijk verliefd op ze.
Verliefd worden op iemand die je waardeert, is in eerste instantie als een droom die uitkomt – het lijkt eigenlijk magisch. Je stelt je voor dat jullie voor altijd bij elkaar zullen blijven.
Je stelde je voor dat je hem door dik en dun aan je zijde zou hebben. Deze man was de enige met wie je ooit wilde trouwen.
De zaken gingen absoluut op rolletjes. Hij zag sterren in je ogen wanneer je naar hem keek en zijn aanraking deed je aan voor altijd denken.
Dus toen je wegging, toen je bij hem wegliep, voelde je je zo diepbedroefd – alsof hij degene was die je verliet. Je wilde je omdraaien en je verontschuldigen, hem vertellen dat je het niet meende, maar je wist dat dit de beste optie was voor jullie allebei.
Toen je hem de rug toekeerde, vlogen flashbacks van je tijd samen voor je neus en vroeg je je af of je de grootste fout van je leven maakte. Zou je hem voor altijd zo blijven missen?
Je herinnert je nog je eerste kus. Je herinnert je hoe elektriciteit door je hele lichaam ging en hoe zacht zijn lippen op de jouwe aanvoelden.
Die herinneringen maakten het er niet gemakkelijker op om hem niet meer te missen zodra je emoties waren beslecht. Je voelde de adrenaline niet meer. Op dat moment miste je hem gewoon.
De goede tijden overschaduwden de slechte. Het deed je vergeten waarom je in de eerste plaats moest vertrekken.
Als je aan hem dacht, dacht je aan alle keren dat hij je thee in bed bracht, maar je vergat de keren dat hij de hele nacht niet thuiskwam van God-weet-waar.
Je denkt nog steeds aan de keren dat hij je aan het lachen maakte, en vergeet die keren dat je jezelf in slaap huilde vanwege iets dat hij die dag zei of deed.
Om het nog erger te maken, kon je pas slapen als de ochtendzon verscheen. De enige reden dat je in slaap viel, is dat je uitgeput was van het huilen.
Je vergat de keren dat hij je naar beneden haalde en je vertelde dat je waardeloos was. In plaats daarvan haalde je herinneringen op aan alle keren dat hij je vertelde dat hij van je hield.
Je vergat het feit dat zijn vrienden vervelende dingen over je zouden zeggen en hij deed er niets aan. Die herinneringen waren begraven onder mentale snapshots van zijn glimlach.
Zou je me geloven als ik je vertelde dat dit normaal was? Dat jij niet de enige bent die iemand kan missen terwijl je beter af bent zonder hem?
Je kunt iemand missen en toch blij zijn dat ze niet meer in je leven zijn. Je kunt hem missen! Niemand heeft gezegd dat je alles moet vergeten wat je hebt meegemaakt.
Maar je moet onthouden waarom je uit elkaar bent gegaan. Je kunt niet alleen de goede herinneringen vasthouden. Het zal er alleen maar toe leiden dat je jezelf de schuld geeft dat je bent vertrokken.
Je ging weg omdat die man je nooit waardeerde. Hij wierp nooit een tweede blik op je als je je niet op je gemak voelde. Hij zou je dingen laten doen die je nooit had willen doen!
Je moet je de nachten herinneren waarop hij tegen je schreeuwde omdat je met je vrienden uitging en je zo kleedde dat je je prachtig voelde. Je bent dit allemaal vergeten.
Hoe zit het met de keer dat hij dagenlang niet op je reageerde omdat hij boos was op iets minuscuuls dat je deed? Je wist niet waar hij was en of hij nog leefde.
Je wist nooit wat zijn plannen waren, hij zou gewoon dagenlang vermist zijn en je laten geloven dat het allemaal jouw schuld was.
Dus als je aan deze breuk denkt, denk dan eens aan wat je voor jezelf hebt gedaan.
Je bent ontsnapt aan een narcistische maniak die nooit genoeg om je gaf om harder je best te doen of te veranderen.
En elke keer dat hij ‘veranderde’, zelfs het kleinste beetje, was het om je in deze giftige relatie te houden – niet omdat hij je redenen begreep. Niet omdat je de verandering waard was.
Het feit dat je aan jezelf kunt toegeven dat je hem kan missen, is geweldig! Je kunt zeggen dat hij een goed mens was, zelfs als je weet dat hij het waard was om te vertrekken.
Je bent zo’n aardig persoon, je weet dat niet iedereen zo is en je begrijpt dat mensen hun ups en downs hebben in het leven. Daarom kun je hem waarschijnlijk vergeven voor de dingen die hij heeft gedaan.
Het is prima om hem te missen, zolang je je maar bewust bent van het feit dat je beter af bent zonder hem. Je hebt hem niet meer nodig!
Zoveel vrouwen in deze wereld kijken naar je op voor het verlaten van een man zoals hij. Er zijn er zoveel in deze wereld die er nog steeds niet toe kunnen komen hun gewelddadige partners te verlaten.
Vrouwen over de hele wereld zijn trots op je dat je die eerste stap naar herstel hebt gezet.
Na deze stap is er nog zoveel meer te doen op je eigen reis naar genezing.
Maar jij koos ervoor om te huilen voor hem. Je koos ervoor om je nachten weg te huilen omdat je wist dat het veel gezonder was dan in een relatie met deze man te blijven.
Daarom ben jij onze held.
Weet dat alsjeblieft.
Je kunt hem missen. Je kunt hem missen zoveel je wilt, maar ga alsjeblieft niet naar hem terug. Hem missen is volkomen acceptabel, maar teruggaan naar hem is uitgesloten.
Je maakt het jezelf alleen maar erger en dat weet je.
Dus blijf alsjeblieft sterk. Blijf de vrouw zijn die ons allemaal laat zien dat het mogelijk is om van iemand weg te lopen en uit die as te herrijzen.
