Soms zou ik willen dat ik was geboren in eenvoudigere tijden.
Ik zou willen dat ik geboren was toen daten veel makkelijker was, toen het leven simpeler was.
Begrijp me niet verkeerd, er is niet mis met hoe we tegenwoordig leven. Alles heeft slechte en goede kant, maar op de een of andere manier denk ik dat de slechte kant nu zegeviert.
We zijn een generatie die is opgevoed door telefoontjes en social media, maar ikzelf beeld me graag in hoe het zou zijn gelopen als ik die dingen nooit had gehad.
Zou het leven er eenvoudiger uitzien? Zou het daten makkelijker zijn?
Misschien is het nu makkelijker omdat je alles hebt dat je hartje begeert.
Er is van alles beschikbaar. Maar misschien waarderen we daarom niks.
Want het is allemaal te makkelijk te krijgen. Kijk bijvoorbeeld naar Tinder, kijk naar Snapchat. Je bent maar een klik verwijderd van een date.
Vroeger hadden mensen niet die luxe. Je moest de deur uit, je moest met mensen praten om ze te leren kennen.
En weet je wat? Misschien is het een proces dat blijvend is en dat het waard was.
En ik wil dat. Ik wil die ouderwetse manier van liefde.
Ik wil de liefde die teder en onschuldig is. Hetgeen dat door mijn aderen stroomt en me aan het trillen maakt. Ik wilde oneindige liefde.
Zelfs als een van ons komt te overlijden, ik wil de liefde die levend blijft.
Ik wil liefde die ik me zal blijven herinneren. De liefde die mijn hart doet overslaan telkens als ik hem zie, zelfs nadat we al twintig jaar samen zijn.
Ik wil de liefde die naar mijn voordeur komt.
Ik wil een man die naar de deur komt en me ophaalt als een echte dame.
Ik wil niet iemand die me appt dat hij op me wacht. Ik wil niet dat hij naar me toetert.
Ik wil een respectvol iemand die me behandelt zoals ik verdien. Die me als vrouw behandelt en niet als een onnozel meisje.
Ik wil de liefde die thuis een maaltijd voor me kookt. Mannen zijn geweldige chef-koks als ze dat willen.
Waar is dat gebleven? Waarom is het opeens beschamend voor mannen om te koken?
Zelfs als hij niet de beste chef-kok in de wereld is is zijn inzet wat telt. Ik wil zien dat hij die extra moeite voor me doet.
Ik wil dat hij me verrast door zo makkelijk mogelijk te zijn – namelijk, een zelf gekookte maaltijd.
Ik wil de liefde die makkelijk is. Ik hoef geen dure cadeautjes of grote gebaren.
Ik hoef niet verwend te worden. Ik verlang gewoon naar bemind te worden, eerlijk gezegd en voor altijd.
Ik wil iemand aan mijn zij hebben tot het eind en ik heb niets anders nodig.
Ik wil de liefde die ervoor zorgt dat ik me elke dag herinner waarom ik van hem hou.
Het soort liefde dat waardevol is om op te wachten. De liefde die nooit vervaagt, zelfs niet door de tijd of afstand.
Ik wil het soort liefde dat het meest fel schijnt in de meest donkere dagen.
Ik wil de liefde die me het hof maakt.
Ik wil een man die me liever in de ogen kijkt dan naar zijn telefoonscherm staart.
Ik wil iemand die me overdondert in plaats van te tellen hoeveel likes hij heeft gekregen voor die foto.
Ik wil dat hij trots op me is, mijn hand vastpakt als we over straat lopen.
Iemand die me kust zonder zijn hoofd te draaien en te kijken of er iemand is die hem met een meisje zal zien.
Ik wil de liefde die me een liefdesbrief zal schrijven. Misschien is het afgezaagd, maar dat boeit me niet.
Ik wil iemand die zich in allemaal bochten wringt om wat hij voor me voelt op een rijtje te zetten.
Ik wil niet dat hij het uittypt of naar me mailt. Ik wil dat hij zijn handschrift gebruikt. Ik wil dat hij zijn hart en ziel erin stort.
Ik wil een ouderwetse vorm van liefde.
Ik wil de liefde die nooit zal vervagen. Ik wil de liefde die nooit uit elkaar groeit.
Ik wil de liefde die nooit geschokt zal zijn door mijn rimpels als ik oud word.
Ik wil de liefde die mij altijd zal blijven bekijken met verliefde ogen. Net als toen we elkaar voor het eerst zagen.
Ik wil een liefde die echt is. Een liefde die authentiek is. Een blijvende liefde.
Ik ben hondsmoe van het snelle en modern daten. Ik ben onenightstands spuugzat.
Ik wil die ouderwetse liefde die geen materiele onzin nodig heeft om mooi en eeuwig te zijn.
