We zijn niet voor altijd bij elkaar gebleven. Dat is iets dat ik me pas een tijdje later realiseerde. Ik zou liegen als ik zei dat ik volledig voorbereid was op dat moment.
Maar je weet wat ze zeggen: de show moet doorgaan. Sommigen zullen me uitlachen en me vertellen dat we niet lang genoeg bij elkaar waren om het verlies op zo’n diep niveau te voelen.
Ze begrijpen niet dat je echt iets voor me betekende. Je hebt mijn wereld op z’n kop gezet en ik zal je eeuwig dankbaar zijn.
Natuurlijk waren er tijden dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn was, maar dat is ook een deel van het leven. Je hebt me ook de moeilijke tijden laten zien en een andere kant van het leven. Naast jou realiseerde ik me dat niet alles perfect moet zijn en dat het leven je soms op manieren kan verrassen die je je niet eens voor had kunnen stellen.
Voor mij was je als een doornige roos die ik nog moest plukken. Ik kon je niet zo makkelijk bereiken, maar het is wat deze reis zo speciaal voor me maakte. Elke doorn die door mijn huid snijdt zal een littekentje achterlaten dat zijn eigen verhaal vertelt.
Dit heeft me geleerd dat je volhardend moet zijn in het leven. Hoe vaak je ook faalt, je moet weer opstaan en beter je best doen. Het leven is makkelijker als je iets hebt om voor te vechten.
Ook al zijn we niet voor altijd bij elkaar gebleven, een aantal van je woorden zullen altijd in me voort leven. Je hebt zo’n grote impact op mijn leven achtergelaten dat ik soms nog steeds je aanwezigheid kan voelen.
‘s Nachts, als de wereld stil wordt en het enige wat je kunt horen de zielen zijn die tegen elkaar fluisteren, dan lig ik wakker en te denken aan hoe mijn leven eruit zou zien als ik je niet had ontmoet.
Eerlijk gezegd, maakt alleen al de gedachte eraan me verdrietig. Want ook al zijn we niet voor altijd bij elkaar gebleven, ik zou het voor geen goud willen veranderen.
Soms zijn de lessen die we leren groter dan de ervaring zelf – groter dan wij. Je hebt me laten zien hoe ik lief moest hebben, maar het belangrijkste, je hebt me geleerd hoe ik van mezelf moest houden.
Ik zal niet zeggen dat mijn leven veranderde op de dag dat ik je ontmoette, nee. Eigenlijk veranderde het op het moment dat je uit mijn leven verdween. Ik was helemaal alleen, maar ik had een nieuwe start.
Daarna kreeg ik een totaal ander perspectief – een nieuwe kijk op het leven. Ik zag de wereld door een ander paar ogen dan vroeger.
Vanaf dat moment zag ik de wereld niet meer als zwart en wit. Sindsdien heb ik de wereld in allerlei kleuren gezien.
Om eerlijk te zijn, had ik nooit gedacht dat het zo zou eindigen. Nee, ik heb het niet over het feit dat we niet voor altijd bij elkaar zijn gebleven. Ik heb het over hoe je mijn leven op vele manieren hebt beïnvloed, zonder het zelfs maar te beseffen.
Soms weet ik niet eens zeker of je het expres hebt gedaan. Je verscheen uit het niets, deed je magie, en verdween toen net zo stil als dat je aankwam.
Ik vind het fijn hoe deze ervaring me heeft gevormd tot de persoon die ik nu ben. Hoewel alles op een moment perfect in orde lijkt te zijn, is het soms gewoon niet voorbestemd.
Je nam alles met een korrel zout. Tuurlijk, je had hoop, maar je liet je verwachtingen niet te hoog oplopen en de overhand nemen. Dus, je zou zelden teleurgesteld raken.
Toen ik dit zag, besefte ik hoe ik mezelf voor de gek hield. Ik ben dankbaar dat ik geleerd heb om altijd op zoek te gaan naar gemeenschappelijke grond.
Ik ben je eeuwig dankbaar dat je me hebt laten zien dat er altijd een uitweg is. Maar ik waardeer het ook dat je me vertelt hoe je soms niet aan je lot kunt ontsnappen.
Het was gewoon de bedoeling dat je mij zou overkomen. En ook al zijn we niet voor altijd bij elkaar gebleven, ik heb geen seconde spijt van onze tijd samen.
Ik wil bijna niet zeggen dat je me een sterker persoon hebt gemaakt dan ik was, maar het is honderd procent waar. Je haalde deze onverklaarbare hoop en kracht in me naar boven.
We zijn niet voor altijd bij elkaar gebleven en dat is goed. Nogmaals, dit is iets dat ik moeilijk zou kunnen concluderen. Maar nu begrijp ik het helemaal.
Je hebt me gemaakt tot wie ik nu ben. Nee, je hielp me om op te groeien tot de persoon die ik had moeten zijn. Je hebt me niet verstikt, je hebt me niet genegeerd.
Je hielp me om uit mijn schulp te kruipen en alle liefde te accepteren die ik kreeg. Op dezelfde manier leerde ik uit te drukken dat ik van je hou zonder die vier woorden hardop te zeggen.
Uiteindelijk deed je me beseffen dat alleen kleine dingen in het leven belangrijk zijn. Je liet me zien dat de wereld van mij kon zijn, alleen als ik er hard voor zou willen werken.
Maar wat belangrijker is dan wat dan ook, ik leerde de waarheid te accepteren, hoe lelijk het ook is of hoeveel pijn het ook doet. Het is beter om met de bittere waarheid om te gaan dan het mooier te maken dan het is.
Uiteindelijk zijn we altijd dankbaar voor de meest pijnlijke ervaringen. Ze leren ons de echte waarde van dingen en gevoelens. Bovendien openen ze een hele andere wereld voor ons.
Ik zou liegen als ik zei dat het geen pijn deed als alles voorbij was. Toen je die deur achter je dicht deed, sloot een groot deel van mijn leven ermee.
Maar dit betekent dat een andere net begint. Het ding in het leven is dat je moet opgeven en een paar druppels op moet offeren om een volle oceaan te ontvangen.
Misschien zijn we niet voor altijd bij elkaar gebleven, maar het was waarschijnlijk niet de bedoeling dat het eeuwig zou duren, en dat is goed. Gelukkig zijn je woorden niet als een echo in de verte verloren gegaan.
Je kleuren zijn nog steeds niet vervaagd, zelfs niet met alle regen die ze probeert weg te wassen. We zijn niet voor altijd bij elkaar gebleven, maar je hebt me voorgoed veranderd. Dank je wel.
