Er is veel tijd verstreken sinds deze man besloot om bij je weg te gaan en je voorgoed te verlaten. De man waarvan je dacht dat hij je zielsverwant was – degene die de vader van je kinderen zou zijn.
Je had je hele leven met hem gepland. Vanaf het allereerste begin van je relatie had je het gevoel dat hij je nog lang en gelukkig leven was, degene met wie je de rest van je leven door zou brengen.
Hij beloofde je dat hij achter je zou staan of het nu om de hel of hoog water ging. En hij beloofde ook dat hij je nooit in de steek zou laten.
Het is al een tijd geleden dat de man van wie je met heel je hart hield, je heeft verlaten. En in die periode voelde je je verdrietig, wanhopig en was je hart gebroken. Iets waarvan je nooit had gedacht dat het je zou overkomen, maar toch gebeurde.
Het is al een tijdje dat je vastzit op die ene donkere plek, zonder enig licht aan het einde van de tunnel te zien. Je lijkt in een eindeloze cyclus van je verraden en verloren voelen gevangen te zitten.
Soms, als je aan hem denkt, dan begin je herinneringen op te halen over hoe je met je hele ziel en hart van deze man bent gaan houden. Je herinnert je hoe lief en aardig hij voor je was en hoe hij na verloop van tijd jouw hele wereld werd.
Maar ook al is het moeilijk voor je om jezelf op te pakken en heb je het gevoel dat je nooit meer heel zult zijn, toch hoop je dat de tijd die diepe wonden zal helen. Toch lijkt je niet de juiste manier te kunnen vinden om hem te vergeten en om over hem heen te komen.
Wat je ook doet en hoe vaak je al je emoties er ook uithuilt, ondanks al je moeite, ben je niet in staat om een manier te vinden om de liefde voor hem te verminderen.
Ik begrijp dat het moeilijk voor je is om met de emotionele achtbaan om te gaan die hij heeft veroorzaakt door je te verlaten, maar laat me je een geheim vertellen:
Je ZULT genezen en het ZAL na verloop van tijd beter worden.
De liefde die je voor hem hebt, zal vroeg of laat verdampen en je zult hem daar achterlaten waar zijn plaats is – in het verleden.
Je zult straks op dezelfde manier niet meer van hem houden als waarop je hebt geleerd om van hem te houden!
Ik haat het om je met een gebroken hart te zien, maar ik moet bekennen dat het proces om niet meer van deze man te houden niet van de ene op de andere dag zal gebeuren. Het is niet alsof je een knop op je hart hebt die je kunt omzetten om hem plotseling niet meer lief te hebben.
Het zal wat tijd en doorzettingsvermogen van je vergen om de effecten die hij op je geest, ziel en hart heeft achtergelaten, uit te wissen.
In het begin zal je boosheid voor hem kunnen voelen. Maar maak je geen zorgen, dat is volkomen normaal. Laat de woede eruit en wees woedend voor alles wat hij je heeft aangedaan.
Het kostte hem niet veel tijd om je ervan te overtuigen dat hij voor eeuwig van je zou houden en toch verpletterde hij al je dromen die jullie samen hadden opgebouwd.
Hoe heeft hij dat kunnen doen? Waarom zou iemand dat een ander aandoen? Hoe kon hij je hart in miljoenen stukjes breken zonder je zelfs maar een waarschuwing te geven?
Het punt is dat de woede daar niet ophoudt. Daarna ben je boos op jezelf. Je zult elke beslissing die je ooit hebt genomen in twijfel trekken en je zult niet geloven hoe dwaas en naïef je was om hem en zijn woorden te geloven.
Je zult het jezelf kwalijk nemen dat je zijn ware gezicht niet op tijd hebt gezien. En ten slotte zul je je realiseren dat deze man die zo belangrijk voor je was, nooit echt genoeg van je heeft gehouden. Hij heeft altijd gedacht dat je niet goed genoeg voor hem was.
Nadat je die emoties van woede hebt omarmd, zal verdriet je overweldigen. Je zult alleen aan de mooie tijden denken die jullie met elkaar hebben gedeeld.
En als je je die momenten herinnert, dan wil je deze man terug in je leven. Je zult proberen om een manier te vinden om zijn acties en gedrag te rechtvaardigen en je begint je af te vragen of je hem wel of niet achterna moet gaan.
Op dit moment kan eenzaamheid overweldigend zijn, omdat je pas wist hoe je jezelf moest zijn als hij aan je zijde was. Je bent je identiteit kwijt, omdat je hele wereld om hem draaide.
Uiteindelijk zul je jezelf ervan overtuigen dat hij je tranen waard is en dat je zult wachten tot hij bij je terugkomt.
Precies dan, op dat moment, dat is wanneer je de bodem raakt. En er zit niets anders op dan van daaruit weer omhoog te klimmen.
Je zult het je misschien nooit realiseren, maar terwijl dit je allemaal overkwam, was je eigenlijk op je reis om niet meer van deze man te houden.
Op die momenten herken je niet dat dit allemaal deel uitmaakte van je reis om hem te laten gaan – allemaal slechts fasen van je genezingsproces.
Plotseling, op een ochtend als je wakker wordt, zal hij niet de eerste gedachte zijn die in je opkomt.
Eindelijk zal er iets magisch met je gebeuren. Je betrapt jezelf erop dat je zonder een bepaalde reden in de spiegel lacht en het beeld van hem zal langzaam uit je gedachten verdwijnen.
Je zult in alles wat je in je vrijgezelle leven doet de vreugde gaan zien. Je zult elke dag meer van jezelf gaan houden en uiteindelijk zul je niet één keer aan hem denken.
Wanneer dit gebeurt, dan zul je je realiseren hoe sterk je eigenlijk bent. Je zult je bewust worden van het feit dat je veel meer waard bent dan alles wat hij je ooit zou kunnen geven.
En zomaar ineens hou je niet meer van hem – op het moment dat je meer van jezelf gaat houden dan van wie dan ook.
Op het moment dat je begrijpt dat toen deze man je verliet, eigenlijk de beste fout was die je ooit had kunnen overkomen. Wanneer je je eindelijk realiseert dat het niet voorbestemd was, dan krijg je je afsluiting en heb je de kracht om verder te gaan.
Geloof het niet als anderen je vertellen dat je uiteindelijk zal vergeten dat hij ooit heeft bestaan, want dat is gewoon niet waar.
In plaats daarvan zul je hem als een les zien, iemand die in je leven moest komen om je te laten beseffen hoe mooi en sterk je werkelijk bent.
Het moment dat je de leegte door geluk in jezelf vervangt, is het moment dat je eindelijk weet dat je niet meer van hem houdt en klaar bent voor je volgende avontuur.
