Ik sta er de laatste tijd alleen voor. Je kunt me niet meer met je lieve woorden bedriegen en me met je giftige handen knuffelen. En hoe ik je ook haat, ik hou tegelijkertijd van je.
Dus ik betrap mezelf erop dat ik veel aan je denk, aan de dingen die we ooit hadden. Ik denk aan al die leuke herinneringen die we samen hebben gemaakt en ik kan de tranen niet bedwingen als ik me realiseer dat we niet meer samen zullen zijn.
Dan, in een moment van mijn waanzin, word ik zo boos op mezelf, dat ik alle dingen verpletter die je voor me hebt gekocht. Op die manier verpest ik elke herinnering die me aan jou doet denken.
Want dat is wat ik moet doen. Zelfs als het vreselijk pijn doet, moet ik je uit mijn systeem wissen. Ik moet van je geur af, je kussen op mijn lichaam, je stem die nog steeds in mijn hoofd weergalmt.
Ik moet mezelf bewijzen dat ik op mezelf kan leven en dat ik je niet nodig heb om me compleet te maken.
Want als ik dat niet doe, dan word ik gek. Ik zal helemaal gek worden vanwege een man die niet eens om me geeft. Ik zal mezelf aan een man verliezen die niet eens voor me heeft gevochten.
Omdat je een lafaard was, bang om tenminste dat te doen. Toen je zag dat ik kapot was, was het gemakkelijker om me te verlaten dan om me te repareren. Maar ik zweer het, ook al doet het vreselijk pijn ik zal zonder jou beter af zijn. Ik zal je laag voor laag van mijn huid halen. Dag na dag zal ik stoppen met het noemen van je naam.
Van nacht tot nacht zal ik minder aan je denken. Want eerlijk is eerlijk, je verdient me niet.
Dat heb je nooit echt gedaan. Maar ik was zo blind in de liefde dat ik dacht dat ik genoeg liefde voor ons beiden had en dat je uiteindelijk wakker zou worden.
Ik dacht dat je gewoon wat tijd nodig had om al die geweldige dingen over mij te zien die iedereen zag. Maar dat is nooit gebeurd.
Je ging alleen verder, zonder me te vragen wat ik ervan vond. Je had de kracht om me een slecht gevoel te geven door slechts één woord te zeggen. Slechts één blik van jou zou mijn hele avond verpesten.
En ik had het gevoel dat ik niets was. Terwijl ik alles was. Ik was en ben nog steeds een vrouw om van te houden. Dus de pot op dat je dat niet ziet. Zelfs als je het zou proberen, dan zul je me er niet van overtuigen dat ik de onbeminnelijke ben.
Nou, misschien voor jou, maar wie ben jij om me te veroordelen? Zie je niet dat je geen recht meer hebt om me te vertellen wat ik moet doen? Probeer me dus niet te vinden, want het meisje dat je pijn hebt gedaan bestaat niet meer.
Ze stierf die nacht toen je haar pijn deed. Ze is nu in een heel nieuw persoon getransformeerd.
Degene die zich niet zo snel hecht en degene die mensen niet vertrouwt zodra ze hen ontmoet. Dus doe jezelf een plezier en blijf ver uit mijn buurt.
Ik wil je niet meer in mijn leven. Ik wil je excuses, je lieve woorden en je knuffels niet. Dat is allemaal nep, zelfs als het me te lang heeft gekost om te beseffen dat je mijn slechtste beslissing was.
Je behandelde me alsof ik de kleinere was. Je liet me om je liefde en genegenheid smeken.
En je hebt me voor mezelf vernederd en dat is de ergste vernedering van allemaal.
Als je weet dat je iemand smeekt, dan begrijp je dat dat geen optie zou moeten zijn, maar je betrapt jezelf er nog steeds op dat jet het doet.
En dat heb ik gedaan. Met jou heb ik een dieptepunt bereikt, maar voor jou was dat niet genoeg. Je wilde me als vrouw helemaal ruïneren. Je wilde mijn hart in stukken breken die zo klein waren dat ik mijn hart nooit heel kon maken.
En ik zou graag willen weten wat ik je heb aangedaan dat je op die manier wraak wilde nemen. Ik weet niet wat voor zonde ik heb begaan om dit soort behandeling van je te krijgen.
En weet je wat? Ik wil er niet eens aan denken. Ook al doet het vreselijk veel pijn, en ik weet dat het veel tijd zal kosten om je volledig uit mijn leven te wissen, maar daar zal ik elke dag aan werken.
En op een dag, wanneer ik het het minst verwacht, zal mijn hart stoppen met je naam te roepen.
Op een dag zal ik vrij van je zijn. Ik zal eindelijk accepteren dat ik in mijn eentje veel beter af ben en dat ik het juiste heb gedaan door je te laten gaan.
Die dag zal ik leren om van mezelf te houden. En die dag zal de beste dag van mijn leven zijn. Als dat gebeurt, dan heb ik geen knikkende knieën elke keer als ik je zie of je stem op de achtergrond hoor.
Mijn hart zal niet eens sneller kloppen als je me vertelt dat je me mist en dat je een grote fout hebt gemaakt. Ik ga je niet het enige geven waar je naar hunkert – mij!
Sterker nog, je bent niet meer belangrijk. Deze keer wil ik me aan mezelf en de dingen waar ik van hou wijden. Deze keer wil ik je laten zien dat ik zonder jou kan stralen en dat ik in mijn eentje gelukkig kan zijn.
En deze keer zal ik de wereld weer van mij maken.
