Heb je ooit op je kop gekregen als je geen huishoudelijke klusjes deed? Ik denk dat iedereen wel het ‘genot’ heeft gehad om met hun ouders te kibbelen, vooral in hun tienerjaren.
Vrijwel ieders jeugd wordt gekenmerkt door dat hun ouders soms ‘vervelend’ waren, vooral wanneer kinderen dingen wilden die hun ouders hen op dat moment niet konden geven.
Het kan om een eenvoudig klusje gaan, zoals het opruimen van je kamer. Misschien hebben je ouders je bepaalde activiteiten laten doen, zelfs als je er geen zin in had.
We hebben hoe dan ook allemaal onze ruzies met hen gehad en hebben er verder nooit veel over nagedacht. Dat gezegd hebbende, soms kunnen strenge ouders met narcistische ouders worden verward.
Als kind kwam dit waarschijnlijk niet eens in je op, omdat je geen kennis had over narcistische persoonlijkheidsstoornissen. Bovendien ben je met het idee opgevoed dat het normaal is.
Blootstelling aan narcistische mishandeling wordt na verloop van tijd onopvallend. Misschien ben je een kind van narcistische ouders en ben je begonnen met het vertonen van een aantal van de bekende narcistische eigenschappen. Hierdoor vraag je je af wat de mogelijke gevolgen van dit gedrag zijn dat je leven beïnvloedt.
De nasleep van het leven met narcistische ouders kan verschrikkelijk zijn. Je kunt je afsluiten en niet in staat zijn tot onafhankelijkheid, omdat ze je het grootste deel van je leven onder controle hadden. Of je bootst hun gedrag na, waardoor je mogelijk zelf een narcist bent.
Hoe dan ook, je merkt dat je worstelt om met het dagelijkse leven om te kunnen gaan en het beïnvloedt ook de mensen om je heen.
Als iets hiervan een gevoelige snaar bij je raakt, voel dan geen medelijden met jezelf en neem vooral niet de schuld op je. Hier zijn een paar geheugensteuntjes voor volwassenen die door narcistische ouders zijn opgevoed.
1. Acceptatie is de sleutel tot succes
Als je te maken hebt met een lastig verleden dat narcistische ouders omvat, dan kan het een hobbelig begin van volwassenheid zijn.
Het belangrijkste is echter om te erkennen dat je een vorm van mishandeling hebt meegemaakt. Een narcistische persoonlijkheidsstoornis is een mentale stoornis die een cirkel van mensen met betrekking tot de narcist beïnvloedt.
Tijdens je kindertijd gaven je ouders je niet genoeg aandacht en kreeg je niet de onvoorwaardelijke liefde zoals je die zou moeten hebben gehad. Dit kan sterk reflecteren in hoe je tegenwoordig naar relaties kijkt. Misschien heb je vertrouwensproblemen en stel je je niet snel open voor mensen.
Aan de andere kant ben je misschien te aanhankelijk, omdat je gewend bent om afhankelijk van iemand te zijn. Veel mensen die getroffen zijn door narcisten voelen zich zo, en het is oké.
De sleutel tot het doorbreken van deze verschrikkelijke cyclus is in de eerste plaats acceptatie. Je moet erkennen dat je een slachtoffer van een narcist bent.
Het is niet alleen de manier waarop je bent opgevoed en het hoeft zeker niet je volwassenheid en later je relatie met je kinderen te beïnvloeden.
Het zoeken naar professionele hulp kan ook een stap verder in het genezingsproces zijn. Als je niet wilt dat je ouderschap op dat van hen lijkt, dan moet je actief bezig gaan om van alle narcistische eigenschappen af te komen.
2. Stop met je schuldig voelen
Een van de neigingen van narcistische ouders is om te proberen anderen de schuld te geven. Dus, als je bent opgegroeid met een constant schuldgevoel, dan is er een reden voor.
Misschien was je nooit goed genoeg en heb je nooit aan hun verwachtingen voldaan. Laat dit je niet tegenhouden in je reis naar herstel.
Onthoud dat je genoeg bent en dat je je eigen hoofdprioriteit moet zijn. Als je een mensen pleaser bent, dan is dat waarschijnlijk, omdat je bent opgevoed om je narcistische ouders tevreden te stellen.
Hun giftige gedrag is de reden achter je lage zelfvertrouwen en constante zelfkritiek. Als kind zocht je altijd bevestiging bij je ouders.
Dit alles heeft je laten geloven dat je niet in staat bent om zelf iets te doen. Als er zelfs maar het geringste ongemak in je relatie optreedt, kun je het niet helpen dat je denkt dat het door iets komt dat jij hebt gedaan.
Het schuldgevoel dat je ouders je gaf zelfs voor de kleinste dingen hebben van jou de persoon gemaakt die je nu bent. Je kunt het niet helpen, maar je bent de hele tijd gespannen.
Er zijn in de loop van een dag een miljoen wat-als die door je hoofd gaan en dat is genoeg om elk persoon uit te putten.
Geef jezelf wat tijd om alles wat je doet te waarderen en om de hoeveelheid moeite die je erin steekt te erkennen. Zie jezelf niet als slachtoffer van een narcist, maar eerder als een overlever – want er is een verschil.
3. Geloof in jezelf
Toen je opgroeide, heb je nooit steun van je narcistische ouders ervaren. Ze hadden een opgeblazen gevoel van eigenwaarde en erkenden nooit je prestaties, omdat ze zich door hen bedreigd voelden.
Misschien wilde je op ballet, maar schreven ze je in voor zingen. Het is iets wat je niet graag deed, maar dat maakte niet uit. Jouw mening en wensen deden er niet toe.
Telkens als je een soort mislukking doormaakte, werd je ervoor gestraft. Je bent nooit aangemoedigd om het beter te doen en hebt nooit hulp aangeboden gekregen.
Tijdens je meest gevoelige levensjaren werd je waarde ondermijnd en het eiste een tol van je. Dit verpestte je zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde.
Wat er gebeurde, is dat je volwassen werd en je aan je vermogen twijfelde om het beter te doen. Je hebt nooit geleerd hoe het voelt om iemand voor je te hebben juichen, en niemand heeft je laten zien hoe je hetzelfde voor anderen moet doen.
Als gevolg hiervan heb je problemen met het vertrouwen in jezelf en zit je bij elke stap die je zet vol angst. Vergeet echter niet dat je kindertijd het verleden is en dat je van het heden moet genieten.
Maak je aanwezigheid bekend aan de wereld, maar niet als het slachtoffer van een narcistisch persoon. Anderen zullen naar je kijken zoals je naar jezelf kijkt, dus het is van vitaal belang om in jezelf te geloven.
Conclusie
Laat je opvoeding je leven niet bepalen. Door narcistische ouders opgevoed zijn, kan aanzienlijke gevolgen hebben, maar je moet leren om ze te overwinnen.
Ik weet het. Het is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Maar het is een must.
Ouders die aan narcisme lijden, zien hun kinderen als een verlengstuk van zichzelf en weerspiegelen hun narcistische eigenschappen en acties. Je wilt toch niet op dezelfde manier naar jezelf kijken?
